நீங்கள் தேடியது "get salvation"

தட்சன் தன் மகள் தாட்சாயணியைச் சிவனுக்கு திருமணம் முடித்துக் கொடுக்க மறுத்த நிலையில் சிவன்-தாட்சாயணி திருமணம் நடந்தது. இதனால் கோபம் கொண்ட தட்சன் சிவனை அழைக்காமல் வேள்விக்கு ஏற்பாடு செய்தான். அவன் சிவனுக்கு கொடுக்க வேண்டிய பிரசாதத்தையும் தரவில்லை. ஆனால் பிரம்மா சிவனின் பிரசாதத்தை நந்திக்கு கொடுத்து விட்டார். இதை அறிந்து கோபம் கொண்ட தட்சன் மேரு மலையின் வடக்கே புதிய யாகம் ஒன்றைத் தொடங்கினான். சிவனைத் தவிர மற்ற அனைத்துத் தேவர்களும், ரிஷிகளும் கலந்துக்கொண்டனர்.

சிவனுக்கு அவிர்பாகம் அளிக்காமல் யாகம் நடத்துவது தவறு என்று தந்தைக்குச் சுட்டிக்காட்ட தாட்சாயணி முடிவு செய்தாள். சிவன் தடுத்தும் சென்ற தாட்சாயணியை தட்சன் அவமதித்தான். கோபம் கொண்ட தாட்சாயணி தட்சனின் யாகத்திற்கு வந்த தேவர்கள், முனிவர்கள் மற்றும் தட்சனும் விரைவில் அழிந்து போகச் சாபம் கொடுத்து யாகத் தீயில் விழுந்து மாண்டாள். அப்போது ஆங்காரத்துடன், ஆங்கார சக்தி வெளிப்பட்டது. தாட்சாயணி உயிர் துறந்ததை அறிந்த சிவன் கடும் கோபம் கொண்டு பெரும் பலம் கொண்ட வீரபத்திரனை அனுப்பி யாகத்தை அழிக்க சொன்னார்.

வீரபத்திரனும் தன் கணங்கள் சூழ யாகசாலை அடைந்து அனைத்தையும் அழித்தார். அனைவரையும் அடித்து நொறுக்கி இல்லாமல் செய்தார். இந்திரன், சந்திரன், விஷ்ணு, எமன், அக்னி, வாயு, குபேரன், வருணன் என்று அனைவரையும் வதம் செய்தார். சூரியனின் கன்னத்தில் அறைய சூரியனின் பற்களெல்லாம் கீழே கொட்டின. இறுதியில் மகா விஷ்ணுவின் வேண்டுதல் பேரில் கோபம் குறைந்தார் வீரபத்திரர். அப்போது அங்கு தோன்றிய சிவன், தவறு செய்தவர்களை மன்னித்து உயிர் பிச்சை கொடுத்தார்.

பற்கள் இழந்த சூரியனின் பாவம் தீர ஸ்ரீ வாஞ்சியத்தில் நீராடி, கார்த்திகை மாதம் முழுவதும் வழிபட்டால் பலன் கிடைக்கும். சிவத்துரோகத்தால் வந்த பாவம் போகும் என்று சிவன் வழி சொன்னார். அவ்வாறே ஸ்ரீவாஞ்சியம் சென்று முனி தீர்த்தம் என்ற குப்த கங்கையில் நீராடி கார்த்திகை மாதம் முழுவதும் தவம் செய்து இறைவனை சூரியன் வணங்கினார். இதனால் மகிழ்ந்த சிவன் அவர் முன் தோன்றி, பாவம் நீக்கி, பழைய ஒளியைத் தந்தார். அத்தோடு கார்த்திகை ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் நீராடியவர்களின் பஞ்சமாபாவங்கள் மன்னிக்கப்படும் என்றும் அருள்புரிந்தார். அன்று முதல் ஸ்ரீவாஞ்சியம் குப்த கங்கையில் கார்த்திகை நீராடுவது சிறப்பாக கருதப்படுகிறது.

குறிப்பாக கார்த்திகை மாதம் ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் நீராடி அதிக பலன் பெற முடியும் என்று கூறப்படுகிறது. கார்த்திகை ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் நீராடி பலன் பெற்றவர்கள் விவரம் வருமாறு:-

கார்த்திகை முதல் ஞாயிறு:

ஐந்தக்னிபுரன் என்ற ஊரில் பாரிபத்ரன் என்பவ ரின் மகன் விஸ்வபத்திரன் செல்லமாக வளர்க்கப்பட்ட பிள்ளை காரணத்தால் மிகவும் கெட்டவனாக வளர்ந்தான். பெண்கள் மீது மிகுந்த ஆசை கொண்டான். அவனை அவனது தந்தை கண்டித்தார். இதனால் கோபம் அடைந்த அவன் தந்தையை கொன்றான். பிரம்ம கத்தி தோஷத்தால் பீடிக்கப்பட்டு வருந்திய அவன் குப்த கங்கையில் நீராடி தோஷம் நீங்கப் பெற்றான்.

கார்த்திகை இரண்டாம் ஞாயிறு:

கங்கைக் கரையில் மிருத்யுஞ்சய நகரில் வசித்த பாஷ்களன் என்பவருக்கும் அவரது மனைவி போகநாதாவுக்கும் ஐந்து மகன்கள் பிறந்தனர். துயுமணி, மணி, சின்மணி, மாயா நரசமணி, தரணி ஆகிய ஐவரில் மூத்தவன் துயுமணி ஒழுக்கத்தில் சிறந்து விளங்கினான். ஒழுக்கத்தில் சிறந்த இவன் தலயாத்திரை செய்கையில் ஒரு நாள் காய்ச்சல் வந்து அவஸ்தைப்பட்டான். ஒரு வீட்டில் நீர் கேட்க தாதி பெண் கள்ளை கொடுத்துவிட அதை தெரியாமல் குடித்தார். சுரம் தீர்ந்தாலும் கள் குடித்ததை அறிந்து என்ன இழிசெயல் புரிந்தோம் என மனம் வருத்தி உயிரை மாய்த்துக் கொள்ள துணிந்தான். அப்போது சிவன் தோன்றி கார்த்திகை மாதம் 2-ம் ஞாயிறன்று ஸ்ரீவாஞ்சியத்தில் உள்ள முனி தீர்த்தத்தில் நீராடி பாவம் ேபாக்கிக் கொள் என்றார். அதன்படி நீராடி பாவம் போக்கினார்.

கார்த்திகை 3-ம் ஞாயிறு:

வங்க தேசத்தில் மாகதம் எனும் கிராமத்தில் வசித்து வந்த சிறந்த அந்தணன் ககோளன். இவன் மழை பெய்து இடிந்து கிடந்த ஒரு வீட்டு சுவற்றில் புதையல் ஒன்று இருப்பதை கண்டு அதனை எடுத்து தானதர்மங்கள் செய்தார். அப்போது அங்கே வந்த துருவாச முனிவரை விருந்துக்கு அழைக்க நீ திருடிப்பெற்ற பொருளில் உணவு உண்ண மாட்டேன் என்றார். இதனால் அந்தணன் துன்பம் தாங்காமல் உயிர்விட துணிந்தான். தேவர்களை துதிக்க ஆகாய வானவர் அசரீரி யாக ஸ்ரீவாஞ்சிய புண்ணிய புஸ்கரணியில் கார்த்திகை 3-ம் ஞாயிறு நீராடு என்றார். அதன்படி அங்கு நீராடி பாவம் போக்கினார்.

கார்த்திகை 4-ம் ஞாயிறு:

வங்க தேசத்தில் சந்திரிகை என்னும் நகரத்தில் யக்ஞபக்தன் குமுதவதி ஆகியோருக்கு பிறந்தவன் துர்போதன். அவன் பிறந்ததும் தந்தை இறந்துவிட்டான். பின்னர் பஞ்சம் ஏற்பட்டு பிரத்யாகை சென்றார். அங்கு காம மயக்கத்தில் குருவின் மனைவியிடம் தவறாக நடந்து கொண்டான். தெளிந்தபின் மனம் வருத்தி அவிமுக்தம் என்ற திருத்தலம் சென்று மணிகர்ணிகை என்னும் தீர்த்தத்தில் நீராடி மூன்று வருடம் விஸ்வேஸ்ரரை துதிக்க மனம் மகிழ்ந்த சிவன் பிரசன்னமாகி ஸ்ரீவாஞ்சிய பெருமையையும் கூறி அங்கு நீராடு உன் பாவம் நீங்கும் என்றார். அவனும் ஸ்ரீவாஞ்சியம் வந்து குப்த கங்கையில் நீராடி தன் பாவம் நீங்கப் பெற்று சிவபாதம் அடைந்தான்.

கார்த்திகை 5-ம் ஞாயிறு:

நர்மதைக்கரையில் ஸ்தபகம் என்ற ஊரில் வசித்தவர் காலஜித். இவன் மூவுலகம் சென்று வரும் ஆற்றல் கொண்டவன். தூய வாழ்க்கை வாழ்ந்த இவனுக்கு குழந்தைகள் நான்கு பேர். பிள்ளை களிடத்து பற்று கொண்ட காலஜித் அவர்கள் தீயவழி செல்வதனை கண்டிக்காமல் விட அதனால் சம்சார்க்கம் என்னும் பாவம் அவனை சேர்ந்தது. அதனால் அவன் தவ வலிமை குன்றி மூவுலகு செல்லும் ஆற்றல் நீங்கியது. அப்போது அசரீரி உரைத்தபடி வசிட்டரை வணங்கி குருவருள் பெற்று இங்கு வந்து கார்த்திகை 5-ம் ஞாயிறு நீராடி இறைவனை வணங்கிப் பாவத்திலிருந்து விடுபட்டு பல காலம் இங்கே தங்கி அநேக இன்பங்கள் அனுபவித்து பின் முக்தியடைந்தான்.

ஏழுமலையானுக்கு புரட்டாசி சனிக்கிழமைதான் உகந்த நாள் என்பதன் பின்னணியில் ஒரு கதை உள்ளது. அந்த கதை வருமாறு:-

மன்னன் தொண்டை மானுக்கு ஏழுமலையான் மீது பற்றும், பாசமும் அதிகம். எனவே திருவேங்கடவனுக்கு ஆலயம் அமைத்து தினமும் பொன்மலர்களால் அர்ச்சனை செய்வதற்குரிய ஏற்பாடுகளை செய்திருந்தான். அதன்படியே பூஜையும் செய்து வந்தான். ஒருநாள் பூஜையின்போது பொன்மலர்களுக்கிடையே மண்மலர்களும் வந்து விழுவதைக் கண்டான். திடுக்கிட்ட அவன், அவை மண்மலர்கள்தானா எனக் கூர்ந்து நோக்கினான்.

அவை மண்மலர்கள்தான் என்பதை மீண்டும் மீண்டும் பூஜையில் வந்து விழுந்த மலர்கள் சந்தேகமே இல்லாமல் நிரூபித்தன. கதவுகள் அனைத்தையும் மூடி விட்டு மன்னன் மீண்டும் பூஜையைத் தொடர்ந்தபோதும் அவ்வாறே நிகழ்ந்தது. மன்னனின் மனம் குழப்பத்துக்கு உள்ளாகியது. தனது வழிபாட்டில் ஏதேனும் பிழை இருக்குமோ என உள்ளுக்குள் வருந்தினான்.

குருவை என்ற கிராமம் ஒன்றில் பீமய்யா என்ற குயவன் ஒருவன் வாழ்ந்து வந்தான். பிறவியிலேயே அவனுக்கு கால் ஊனம். தனது குலத்தொழிலான மண்பாண்டங்கள் செய்தலை நேர்மை தவறாமல் ஏழுமலையான் மீது அயராத பக்தி கொண்டு செய்து வந்தான். வேங்கடவனும் அவன் பக்திக்கு மெச்சி, தன் திருவுருவத்தை அவனுக்கு கனவில் காட்டி பின்பு மறைந்து விட்டார்.

பீமய்யாவுக்கு திருமால் கனவில் காட்சியளித்த நாள், புரட்டாசி மாத சனிக்கிழமை விடியற்காலை நேரம். பீமய்யாவும், தனது கனவில் தோன்றிய திருமாலின் வடிவத்தை அப்படியே செய்தான். அதன்பின்னர் மண்ணால் ஏழுமலையானின் உருவத்தை வடித்து, மலர்கள் தூவி வழிபட்டு வந்தான். ஒவ்வொரு வாரமும் சனிக்கிழமை நாளில் தவறாமல் விரதம் அனுசரித்து வந்த பீமய்யன், பெருமாளின் சிந்தனையிலேயே தொழிலையும் செய்து வந்தான்.

இவ்விதம் தொழில் செய்து கொண்டிருக்கும் போதே, கண்மூடி தியானத்தில் ஆழ்ந்து விடுவான். அச்சமயங்களில்தான் என்ன செய்கிறோம் என்பதை அறியா நிலையிலேயே, பிசைந்து கொண்டிருக்கும் களி மண்ணையே மலர்களாக பாவித்து பெருமாளுக்கு அர்ச்சிப்பான். காலப்போக்கில் இதுவே அவனது அன்றாட அலுவலாகவும் ஆகி விட்டது. இது இப்படியிருக்க, குழப்பத்திலிருந்த தொண்டைமான் ஒருநாள் அபூர்வக் கனவொன்றைக் கண்டான்.

அக்கனவில் வேங்கடநாதன் தோன்றி, `தமது பக்தன் பீமய்யன் செய்யும் பூஜையே தமக்கு மிகுந்த மனநிறைவை அளிப்பதாகவும், அந்தப் பூஜையை நீயும் செய்து பார், அப்போது உண்மை விளங்கும்' என்று கூறி மறைந்தார். தொண்டைமானும் திருமால் குறிப்பிட்ட இடத்துக்கு சென்று பீமய்யன் செய்யப்போகும் பூஜையை மறைந்திருந்து கவனித்தான்.

தினமும் செய்வது போலவே, பீமய்யன் தான் வடிவமைத்திருந்த வேங்கடவனின் சிலை அருகே அமர்ந்து மண்பாண்டங்களை செய்து கொண்டே, கண்மூடி மண் மலர்களைத் தூவி இறை வனை வழிபடு வதை கண்டான் தொண்டைமன்னன். உடனே பீமய்யனைச் சென்று கட்டித் தழுவிய தொண்டைமான் அவனிடம், `உன் பக்தி உயர்வான பக்தி.

உனது வழிபாட்டைத் திருமால் ஏற்றுக் கொண்டு விட்டார் என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன்' என்றான். இதற்கிடையில் அந்தப் பரந்தாமன் பீமய்யனின் கனவிலும் தோன்றி, `உன் பக்தி யின் பெருமையை என்று பிறர்கூற அறிகின் றாயோ அன்றே உனக்கு முக்தி அளித்து, வைகுந்தத்துக்கு அழைத்துக் கொள்வேன்' எனக் கூறியிருந்தார்.

அதன்படியே தொண்டைமான், பீமய்யனின் பக்தியை பாராட்டியதைக் கேட்ட மறுகணமே அவனுக்கு முக்தி கிடைத்தது. எனவே புரட்டாசி சனிக்கிழமைகளில் விரதம் இருந்து, ஏழுமலையானை மனம் உருக வழிபட்டால், செல்வமும், நிம்மதியும் கிடைக்கும் என்பதோடு, முக்தியும் வாய்க்கும் என்பது ஐதீகம். புரட்டாசி மாத சனிக்கிழமை விரதத்துக்கு இப்படியொரு மகத்துவம் இருக்கிறது.