பாரதப் போர் நிறைவு பெற்றது. திரவுபதி உடல் ரீதியாகவும், மன ரீதியாகவும் தனக்கு மிகவும் வயதானதைப் போல உணர்ந்தாள். அஸ்தினாபுரம் நகரைச் சுற்றி கைம்பெண்கள் அதிகமாக இருந்தனர். ஒரு சில ஆண்கள் மட்டுமே தெருக்களில் தென்பட்டனர்.
ஆதரவற்ற நிலையில் இருந்த பிள்ளைகள் பலரும், வீதிகளில் சுற்றித் திரிவதைக் கண்டு திரவுபதி மனம் வருந்தினாள். ஒரு போர்க்களம் மக்கள் வாழ்வை புரட்டிப் போட்டுவிட்டதை அவள் உணர்ந்தாள். அஸ்தினாபுரத்தின் அரண்மனையில் நின்று ஓரிடத்தை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அப்போது அவள் நின்ற அறைக்குள் நுழைந்தார் கிருஷ்ணர். அவரைக் கண்ட தும் ஒடோடி வந்து அவர் பாதம் பணிந்து வணங்கினாள். கிருஷ்ணர், அவளின் தலையை தொட்டு ஆசீர்வதித்தார். திரவுபதியோ அழத் தொடங்கினாள்.
திரவுபதி ஆசுவாசப்படுத்திக் கொள்ள நேரம் கொடுத்த கிருஷ்ணர். அங்கிருந்து விலகி ஓரிடத்தில் அமர்ந்தார். பின்னர் அவளிடம் கேட்டார் "திரவுபதி என்ன நடந்து விட்டது?"
"ஒன்றும் நடக்கவில்லையே கிருஷ்ணா!" என்று விரக்தியாக பதிலளித்தாள், திரவுபதி.
கிருஷ்ணரோ, "விதி கொடூரமானது பாஞ்சாலி, நாம் நினைப்பது போல் வேலை செய்யாது! அது அதன் போக்கில் அதனுடைய செயல்களைச் செய்கிறது.
முடிவுகளையும் மாற்றுகிறது. நீ பழிவாங்க நினைத்தாய்... அதில் வெற்றியும் பெற்றுவிட்டாய். உன் பழிவாங்கல் முடிந்தது. துரியோதனனும், துச்சாதனனும் மட்டுமல்ல, கவுரவர்கள் அனைவரும் மடித்துவிட்டனர். நீ மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும்! என்றார்.
"சகோதரா.. என் காயங்களை ஆற்ற வந்தீர்களா? அல்லது அதை இன்னும் கிளறி புண்படுத்த வந்தீர்களா?" என்று கோபமாக கேட்டாள் திரவுபதி.
கிருஷ்ணரிடம் என்றும் மாறாத புன்னகை உதித்தது. "திரவுபதி, உண்மை நிலையை உனக்கு உணர்த்தவே வந்தேன். எல்லாம் நமது தொலைநோக்கு பார்வையற்ற செயல்களின் விளைவு என்பதை உணர்த்த வந்தேன்' என்றார். "இப்போது என்ன சொல்ல வருகிறீர்கள் கிருஷ்ணா.. அனைத்துக்கும் நான்தான் பொறுப்பா?" என்றாள், திரவுபதி.
"இல்லை திரவுபதி. நீ மட்டுமே காரணம் இல்லை.
ஆனால், உன்செயல்களில் நீ கொஞ்சம் தொலைநோக்குப் பார்வையைக் கொண்டிருந்தால், இவ்வளவு துன்பங்கள் நேர்ந்திருக்காது''
"நான் என்ன செய்திருக்க முடியும் கிருஷ்ணா?"
நீ நிறைய செய்திருக்க முடியும் பாஞ்சாலி, உனது சுயம்வரம் நடந்தபோது கர்ணனை அவமானப்படுத்தாமல் போட்டியில் கலந்து கொள்ள வாய்ப்பளித்து இருந்தால், ஒருவேளை முடிவு வேறுவிதமாக இருந்திருக்கக் கூடும்.
குந்தி உன்னை ஐந்து பேருக்கு மனைவியாகும்படி கட்டளையிட்டதை, ஏற்றுக் கொள்ளாமல் இருந்தாலும், முடிவு வேறுவிதமாக இருந்திருக்கும்.
உன் அரண்மனையில் துரியோதனனை பார்வையற்றவரின் மகன்கள் குருடர்கள்' என்று அவமதித்தாய், அவ்வாறு நீ சொல்லாமல் இருந்திருந்தால். துரியோதன சபையில் உனக்கு நேர்ந்த அவமானத்தை தவிர்த்திருக்கலாம்.
நம் வார்த்தைகள் கூட, பின்னால் நடக்கும் சில விளைவுகளுக்கு பொறுப்பு தான் திரவுபதி. பேசுவதற்கு முன் ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் எடைபோடுவது மிகவும் முக்கியமானது. இல்லையெனில், அதன் தீய விளைவுகள் உன்னை மட்டுமல்ல, உனது சுற்றுப்புறத்தையும் மகிழ்ச்சியற்றதாக ஆக்கிவிடும்.
பற்களில் விஷம் இல்லாமலேயே, பேசும் வார்த்தைகளில் விஷத்தைக் கக்கும் ஒரே இனம் மனித இனம் தான். இப்போது உனக்கு புரிகிறதா திரவுபதி?" என்று தன்னுடைய விளக்கத்தை அளித்தார். கிருஷ்ணர்.
நாம் எப்போதும் வார்த்தைகளை புத்திசாலித்தனமாக பயன்படுத்த வேண்டும். யாருடைய மனதையும் நம் வார்த்தைகள் புண்படுத்திவிடக்கூடாது என்று திரவுபதி உணர்ந்துகொண்டாள்.
