பொதுவாக நாக சதுர்த்தியைக் தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், இந்தி, மராட்டிய போன்ற மொழி வழி மாநிலப் பெண்கள் பலரும் கொண்டாடுகின்றனர். இவ்விழாவைப் பற்றி கர்ண பரம்பரைக் கதை ஒன்று வழங்கப்படுகிறது.
ஒரு பெண்ணிற்கு ஐந்து சகோதரர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் வயலில் உழவு செய்து கொண்டிருந்த போது, நல்ல பாம்பு கடித்து இறந்து விட்டனர்.
அவர்களை உயிர்ப்பித்துத் தரும் படி, அந்தப் பெண், நாகராஜனாகிய ஆதிசேஷனை வேண்டிப் பூஜை செய்தாள். அதன் நினைவாகக் கொண்டாடப்படுவதுதான் நாக சதுர்த்திப் பண்டிகையாகும்.
பெண்கள் தங்களுடன் பிறந்த சகோதரர்களின் நலனைக் கோரி இந்தப் பண்டிகைக் கொண்டாடுகின்றனர். நாக சதுர்த்தி தினத்தன்று, நாகப் பிரதிஷ்டை செய்வர். நாகப்புற்றுக்குப் பால் வார்த்து, முட்டை உடைத்து வைத்து நாகபூஜை செய்வது வழக்கம்.
நாக சதுர்த்தியன்று வீட்டிலுள்ள சகோதரிகள், ஏதேனும் ஓர் உலோகத்தால் செய்த பாம்புச் சிலையை வைத்துப் பூஜை செய்வர். நோன்புக் கயிற்றை வலக்கையில் கட்டிக் கொள்வர். ஒரு மஞ்சள் நூல் கயிற்றின் நடுவில் மலர் ஒன்றைத் தொடுத்துக் கட்டி, பூஜையில் வைத்து பிறகு கையில் கட்டிக் கொள்வர். இது நோன்பு கயிறு ஆகும்.
பாம்பு புற்று இருக்கும் இடத்திற்குச் சென்று பால் வார்க்க வசதியற்றவர், வீட்டில் பூஜை செய்த நாகத்திற்கே அதை அபிஷேகம் செய்து விடுவர்.
வீட்டில் பூஜை செய்த பிறகுதான், அருகில் உள்ள பாம்புப்புற்றுக்குச் சென்று பால் ஊற்றுவர். பின்பு தாம்பூல நிவேதனம் செய்து, கற்பூரம் ஏற்றிப் பூசிப்பர்.
அடுத்து நாகப்புற்றை வலம் வந்து வணங்கி விட்டு வீட்டுக்குப் புறப்படும் போது, பாம்பு புற்றின் அருகிலிருந்து சிறிதளவு புற்று மண்ணைத் தம் கையில் எடுத்துச் கொண்டு செல்வர். வீட்டிற்குச் சென்றதும் நிலை வாயிற்படியின் இரு பக்கத்திலும் மஞ்சளைப் பூசுவர்.
அதன் மீது குங்குமத்தால், மேலே தலையும் கீழே வாலும் கொண்ட பாம்பின் படத்தை இரு பக்கமும் வரைவர். இறுதியாக, நிலைவாயில் படிக்குக் கற்பூர தீபம் காட்டி, வணங்கி விட்டுத்தான் வீட்டின் உள்ளே செல்வர்.
வீட்டுக்குள் சென்றதும், புற்றிலிருந்து கொண்டு வந்த புற்று மண்ணுடன் சிறிதளவு அட்சதையைச் சேர்ப்பர்.
தம்முடன் பிறந்த சகோதரர்கள் அருகிலிருந்தால், அந்தப் புற்றுமண் அட்சதையை அவர்கள் தலையில் இட்டு, ஆசிர்வதிப்பர். பெரியவர்களாக இருந்தால் அவர்களை வாழ்த்தி ஆசி கூறுவர்.
சகோதரர்கள் வெளியூர்களில் இருந்தால், புற்று மண் அட்சதையை அஞ்சல் உறையில் வைத்து அஞ்சலில் அனுப்பி வைப்பர். இவ்வாறு ஆசீர்வாதம் செய்த சகோதரிகளுக்கு உடன் பிறந்த சகோதரர்கள், தங்கள் சக்திக்குத்தக்க தட்சணையைக் தாம்பூலத்துடன் கொடுப்பது வழக்கம்.
