நலமிக்க நல்லார் சொல்- பின்தொடரும் கால்கள்

'உங்கள் உள்ளுணர்வுக்குச் செவிசாயுங்கள். நீங்கள் தெரிந்துகொள்ள வேண்டிய அனைத்தையும் அது உங்களுக்குச் சொல்லும்'.

-அந்தோனி ஜே.டி.ஏஞ்சலோ

தவறான புரிதல்தான் பல பிரச்சினைகளுக்குக் காரணம். ஒருவர் ஒன்றைச் சொன்னால், அதை நாம் வேறுவிதமாகப் புரிந்து கொள்கின்றோம். நாம் ஒரு விஷயத்தைச் சொன்னால், எதிரில் இருப்பவர் அதற்குக் குதர்க்கமான அர்த்தம் கொள்கிறார்.

'உன் நன்மைக்குத்தான்டா சொல்றேன்' என்று அப்பா சொல்லும்போதெல்லாம், மகனுக்கு அவர் விரோதியாகத் தெரிகிறார்.

'ஒழுங்கா படி. நல்ல மார்க் இல்லேன்னா, இந்தக் காலத்துல வேலை கிடைக்கிறது கஷ்டம்' என்று அவர் அறிவுறுத்தினால், தனக்குச் சாபமிடுவதாகத்தான் பையன் நினைக்கிறான்.

'அதிகாலையில் எழுந்து குளித்துக் கடவுளைத் தொழுது, அன்றைய கடமைகளைத் தொடங்கினால் எல்லாம் சிறப்பாக நடக்கும்' என்று பாட்டி சொல்கிறாள். 'பழங்காலத்துப் பெருசு, ஏதோ உளறுது' என்றுதானே இளசுகள் கேலி பேசுகின்றன.

சில குடும்பங்களில் கணவன் - மனைவி சண்டைகள் பெரும்பிரச்சினை. காலத்திற்கும் அவை ஓய்வதே இல்லை. காரணம் என்ன? ஒருவரை ஒருவர் புரிந்து கொள்ளாமைதான். வருமானம் இருக்கும்; வசதிகள் இருக்கும்; ஆனால், புரிதல் இருக்காது.

நிலத்தின் தன்மையைத் தவறாகப் புரிந்து கொண்டால், விதைப்பதில் பயனிருக்காது. விளையாட்டிலும்கூட விதிகளைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளவில்லை என்றால், விளையாட்டே வினையாகிவிடும்.

தேர்வெழுத உட்கார்ந்தவனுக்கு வேர்த்து விறுவிறுக்கிறது. நன்றாகப் படித்துவிட்டுதான் வந்திருக்கிறான். எனினும், கேள்விகளில் உள்ள சூட்சுமத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியாமல், பதற்றத்தில் விழிக்கிறான்.

கசாப்புக் கடையில், அந்தக் கடைக்காரருக்கும் வாடிக்கையாளர் ஒருவருக்கும் பயங்கரச் சண்டை. விஷயம் வேறொன்றுமில்லை; ஆட்டு மூளை வாங்க வந்த வாடிக்கையாளர் அவசர கதியில் கடைக்காரரைப் பார்த்து 'மூளை இருக்குதா?' என்று கேட்டிருக்கிறார். பலருக்கு மத்தியில் அவர் அப்படிக் கேட்க, ஒருநொடி நிலைதடுமாறிய கடைக்காரருக்கு ஆத்திரம் வந்துவிட்டது. ஒரே ரகளை. புரியும்படி பேசுவதும், சரியாகப் புரிந்து கொள்வதும் அறிவுடைமை.

பொது இடங்களில் மிக மிக ஜாக்கிரதையாக நடந்துகொள்ள வேண்டும். ஏனெனில், தவறான புரிதல்கள் விபரீதமான விளைவுகளை ஏற்படுத்திவிடும்.

நான் திருநெல்வேலியில் முதுகலைப் பட்டப்படிப்பை முடித்தபின், மார்த்தாண்டத்தில் ஒரு நிறுவனத்தில் திட்ட ஒருங்கிணைப்பாளராகப் பணியாற்றினேன்.

அப்போது, வார இறுதி நாட்களில் நெல்லையிலுள்ள எங்கள் வீட்டிற்கு வந்துவிடுவேன். மீண்டும் திங்கட்கிழமை மார்த்தாண்டம் சென்றுவிடுவேன். அந்த இரண்டு நாட்களும் கொண்டாட்டமாக இருக்கும்.

என்னைப் போலவே, கல்லூரிப் படிப்பை முடித்துக் கோயம்புத்தூரில் பணியாற்றிய என் நெருங்கிய நண்பன் ஒருவன்; அவனும் ஒவ்வொரு வார இறுதியிலும் நெல்லை வந்துவிடுவான். நாங்கள் இருவரும் சினிமா, ஓட்டல் என ஊர்சுற்றுவோம்.

அப்படி ஒருமுறை, நெல்லை டவுணில் உள்ள ஒரு தியேட்டருக்குச் சென்றோம். ஜங்ஷனில் ஒரு பிரபலமான 'கூல் பார்' உண்டு. டவுண் செல்வதற்குமுன், ஸ்நாக்ஸ் சாப்பிட்டுச் செல்லலாம் என்று அங்கே சென்றோம்.

அப்போது, இரண்டு இளம்பெண்கள் எங்கள் இருக்கைக்குப் பக்கவாட்டில் உள்ள இருக்கையில் வந்து அமர்ந்தனர். நாங்கள் பைக்கை வெளியே நிறுத்திவிட்டு வரும்போதே, அந்த இரு பெண்களும் அங்கே ஒதுங்கி நின்றுகொண்டிருந்ததைப் பார்த்தோம்.

சிக்கன் பப் ஆர்டர் செய்தோம். அதைச் சாப்பிட்டு முடித்ததும், சர்வரிடம் 'ரெண்டு ரோஸ் மில்க்' என்றோம்.

உடனே அந்த இருவரில் ஒருத்தி, 'என்னடி, நம்ம ஊர்ப் பசு ரோஸ் கலர்லயா பால் கொடுக்குது' என்று சொல்ல, சர்வர் சிரித்தார்; நாங்களும் சிரித்தோம்.

சரி, நாமும் ஒரு கமென்ட் அடிப்போம் என்ற எண்ணத்தில், 'பச்சைக் குழந்தைனு சொல்றோமே, குழந்தை என்ன பச்சைக் கலர்லயா பொறக்குது' என்றேன். அந்த இளம்பெண்கள் கொஞ்சம் அதிகமாகவே சிரித்தார்கள். நாங்கள் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டோம்.

தியேட்டருக்கு வரும்போது, படம் ஆரம்பித்து விட்டது. அவசரமாக டிக்கெட் எடுத்து உள்ளே போய் அமர்ந்தோம். கூட்டம் அதிகம் இல்லை.

சில நிமிடங்களில், அதே இரண்டு பெண்கள் அங்கு வந்து, எங்களுக்குப் பின்னிருக்கையில் அமர்ந்தனர். எங்களுக்கு லேசாக சந்தேகம் எழுந்தது.

'டேய், இவங்க நம்மள பாலோ பண்ணி வர்றாங்களோ' என்று கிசுகிசுத்தான் என் நண்பன். 'இருக்கலாம். அங்க 'கூல் பார்' பக்கத்துல பைக்கை நிறுத்தும்போது பார்த்தோம். அப்புறம் கடைக்குள்ளேயும் பார்த்தோம். ஜோக் அடிச்சாங்க, சிரிச்சோம். அங்கிருந்து கிளம்புற வரைக்கும் நம்மள அவங்க பார்த்துட்டேதான் இருந்தாங்க. தப்பா புரிஞ்சிக்கிட்டுப் பின்தொடர்ந்து வந்திருக்கலாமோ' என்று நான் மெதுவாக என் நண்பனிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போது, அவர்களில் ஒரு பெண் மெல்ல எங்கள் இருவருக்கும் நடுவில் தன் முகத்தைக் கொண்டு வந்து, 'டைம் என்ன?' என்று கேட்டாள்.

அவர்கள் இருவருமே கையில் வாட்ச் கட்டியிருந்தார்கள். எனவே, எங்களுக்கு சந்தேகம் வலுத்தது. பதில் சொல்லாமல் இருந்தோம். படம் பார்க்கவும் முடியவில்லை. சிறிது நேரத்தில், வாட்டசாட்டமான ஒருவன் வந்து அவர்கள் பக்கத்தில் அமர்ந்தான். 'இனி இங்கே இருப்பது நல்லதல்ல. இடைவேளையில் கிளம்பிவிடுவோம்' என்றேன். 'இப்போதே கிளம்பிடலாம்' என்றான் என் நண்பன். 'சரி' என்றேன்.

இடைவேளைக்கு முன்னதாகவே நாங்கள் இருவரும் எழுந்து வெளியே வர, அந்த மூவரும் எங்களைத் தொடர்ந்து வந்தனர். நாங்கள் நின்று திரும்பிப் பார்த்தோம்.

அந்த வாட்டசாட்டமான ஆள் எங்களிடம் வந்து, 'இடம் இருக்கு, போலாமா?' என்றான். குரல் கரகரப்பாக முரட்டுத்தனமாக இருந்தது.

நாங்கள் சுதாரித்துக் கொண்டோம்.

'என்ன விஷயம்? எங்க மாமாதான் இந்த ஏரியா சர்க்கிள் இன்ஸ்பெக்டர் ஆல்பர்ட் ராஜன். அவரைப் பார்க்கதான் ஸ்டேஷனுக்கு நாங்க போறோம். மூணு பேரும் வாங்க, சேர்ந்து போகலாம்' என்றேன். அடுத்த நொடியில் அந்த மூவரும் எங்கே எப்படிப் போனார்கள் என்றே தெரியவில்லை; ஓடிவிட்டனர்.

இதில், இருபுறத்திலும் தவறான புரிதல்கள். முதலில், அவர்கள் 'அப்படிப்பட்டவர்கள்' என்ற எண்ணமே எங்களிடம் இல்லை. 'கூல் பார்' நிலையத்திற்கு வெளியே பைக்கை நிறுத்திய இடத்திலிருந்தே அவர்கள் எங்களைப் பின்தொடர்ந்து வந்திருக்கிறார்கள் என்பதும் அப்போது எங்களுக்குத் தெரியவில்லை.

அங்கு அவர்களின் 'கமென்'டிற்கு நாங்கள் சிரித்ததையும், பதில் கமென்ட் கொடுத்ததையும், தியேட்டரிலிருந்து இடைவேளைக்கு முன்பே நாங்கள் எழுந்து வந்ததையும் - அவர்களின் நோக்கத்திற்கு நாங்கள் சம்மதம் தெரிவிப்பதாக எண்ணிக்கொண்டது அவர்களின் தவறான புரிதல்.

நம் வாழ்வில் தேவையற்ற பிரச்சினைகளில் நாம் சிக்கிக் கொள்வதற்கு மூல காரணம், நேர்மாறான புரிதல்கள்தான். மாணவனைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளவில்லை என்றால், ஆசிரியர் அவனுக்குப் பாடம் நடத்தி எந்தப் பிரயோஜனமும் இல்லை.

கட்டுமானத்தின் நேர்த்தி, கட்டடக் கலைஞனின் புரிதலில் இருக்கிறது. சிற்பத்தின் தரம், கல்லைப் பற்றிய சிற்பியின் புரிதலில் இருக்கிறது. விளங்கிக் கொள்ளாமல் செய்கின்ற எதுவும் விளங்குவதில்லை.

கிராமத்து விவசாயி தனது நிலத்தின் தன்மையைத் தெளிவாகத் தெரிந்து வைத்திருக்கிறான். பயிர்களைப் பற்றிய விஷயங்கள் அவனுக்கு அத்துப்படி. எந்தப் பயிருக்கு எவ்வளவு உரம், எவ்வளவு நீர் என்பதை அவன் அறிவான். எனவே, நிலம் அவனோடு உறவாடுகிறது; பலன் தருகிறது.

புரிதல் என்பது நம் அறிவின் செயல்பாட்டில் ஒரு முக்கியமான அம்சம். புரிதலின் அடிப்படையான அறிவு என்பது, ஓர் உடனடி செயல். நிலைமையைச் சரியாகப் புரிந்துகொண்டு செயல்பட, நம்மைச் சுற்றி நிகழ்கிற எல்லாவற்றிலும் பார்வையைச் செலுத்துவது அவசியம்.

கவிஞர் தியாரூ, 9940056332

சிலர் எதுவும் புரியாமல் புரிந்ததுபோல் நடிப்பார்கள். சிலர் புரிந்தும் புரியாததுபோல் விழிப்பார்கள். நாம் தெளிவாக இருந்தால் மட்டுமே, இந்த உலகத்தில் வாழ முடியும். கொஞ்சம் ஏமாந்தால் நம் கண்களைக் கட்டிவிட்டு, நம்மிடமே விளையாடிப் பார்ப்பார்கள்.

அறிவாற்றல் என்று சொல்கின்றோமே, அது என்ன? நம்மைச் சுற்றியுள்ள உலகத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கும், சரியான முறையில் தொடர்பு கொள்வதற்கும் நமது திறனை வடிவமைப்பதே அறிவாற்றல்தான்.

ஒவ்வொரு நாளும் எத்தனையோ தகவல்களை நாம் பெறுகின்றோம். அவற்றைச் சேகரித்து வைத்துக்கொள்வதில் நமக்கென்ன பலன்! அவற்றிலிருந்து அர்த்தங்களைப் பெறுவதற்கு, அறிவாற்றலை நாம் பயன்படுத்த வேண்டும்.

மிக முக்கியமாக, முதலில் நம்மைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். நமக்கு எதைச் செய்ய முடியும், எதைச் செய்ய முடியாது என்பதிலேயே நமக்குக் குழப்பம் என்றால், எப்படி நம் வாழ்வை முன்றகர்த்த முடியும்?

தூக்க முடியாத சுமையை வீம்புக்காகத் தூக்க முயற்சிக்காதீர்கள். அது உங்கள் முதுகுத் தண்டை வளைத்து, உங்களை நிமிரவிடாமல் செய்துவிடும். செய்யக்கூடியதைப் புரிந்து, அதைத் திறம்படச் செய்வதுதான் வளர்ச்சிக்கு வழி.

சிலரைப் பார்க்கும்போது மனதுக்குச் சங்கடமாக இருக்கிறது. என்ன செய்கிறோம் என்பதே தெரியாமல் எதையெதையோ செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். 'நமக்குக் கிடைக்கணும்னு இருந்தா கிடைக்காமலா போயிடும்' என்று சொல்லிக்கொண்டு, தங்களுக்குச் சம்பந்தமே இல்லாத வேலைகளில் நேரத்தை விரயம் செய்வதில் என்ன பிரயோஜனம் என்பதை அவர்கள் சிந்திப்பதே இல்லை.

அறநூல்களைத் தலைமாட்டில் வைத்துக் கொண்டு தூங்கினால் அறிவு வளர்ந்துவிடாது. புரிந்து கொள்வதும், புரிந்து கொண்டவற்றை வாழ்வில் அப்பியாசப்படுத்துவதும்தான் வாழ்வை அர்த்தமுள்ளதாக்கும்.

சீடர்களுக்கு உபதேசித்துக் கொண்டிருந்தார் குரு. இடையிடையே 'புரிகிறதா...புரிகிறதா' என்று கேட்டுக் கொண்டார். அவர்களும், 'புரிகிறது...புரிகிறது' என்று தலையாட்டினார்கள்.

உபதேசம் முடிந்ததும் சீடர்களைப் பார்த்து, 'என்ன புரிந்தது?' என்று கேட்டார் குரு. 'இறுதியில் தாங்கள் இப்படிக் கேட்பீர்கள் என்று எங்களுக்கு அப்போதே புரிந்தது' என்றனர் சீடர்கள்.

'சீடர்களே, புரிந்து கொள்வதில் தாகம் கொள்ளுங்கள். செவியில் வாங்குவது உள்ளே செல்ல வேண்டும். அப்படியானால்தான், புரிந்துகொள்ள வேண்டியவற்றைப் புரிந்துகொள்ள முடியும். அடைய வேண்டியவற்றை அடைய முடியும்' என்றார் குரு.

குடும்ப வாழ்வில், பொது வாழ்வில், சமூகத்தில் ஆரோக்கியமான உறவுநிலை வேண்டுமா? வெற்றி வேண்டுமா? அப்படியெனில், எல்லாவற்றிலும் சரியான புரிதல் நமக்கு வேண்டும்.