உசுரே நீ தானே!

அன்று தேதி 22. மேலூரை நோக்கி அந்த சிவப்பு கார் விரைந்து கொண்டு இருந்தது. காரை டேவிட் ஓட்ட, பக்கத்தில் திவ்யா.

மேலூர் பக்கத்தில் உள்ள சின்னூர் கிராமத்தில் ரெண்டு நாள் கழித்து, அதாவது 25-ந் தேதி, நடைபெறப்போகும் அவர்களின் திவ்ய கானங்கள் குழுவின் முதல் கச்சேரிக்கான பயணம் அது!

"டேவிட்டு... பிராக்டிஸ் எல்லாம் சூப்பரா முடிஞ்சது... நீயும், திவ்யாவும் நாளைக்கு கிளம்புங்க. நான் நெல்சன், தியாகு, மூணு பேரும் மற்ற ட்ரூப்ஸ் மெம்பர்ஸ் கூட்டிட்டு ஒரு வேனை பிடிச்சு கச்சேரிக்கு முதல் நாள் வந்துடுறோம்!"

நேற்று செந்தில் சொன்னபோது டேவிட் மறுத்தான்.

"எல்லோரும் ஒண்ணா போவோம்டா... எதுக்கு நாங்க மட்டும் தனியா நாளைக்கு கிளம்பணும்..."

"டேய் லூசு டேவிட்டு... என் பிரண்ட்டுகிட்ட பேசி கார் ரெடி பண்ணிட்டேன். பெட்ரோல் புல் டேங்க் போட்டு தரேன். கிளம்பு!"

தியாகு சொல்ல, நெல்சன் தொடர்ந்தான்.

"கல்யாணம் முடிஞ்சு ஹனிமூன்னு எங்கேயாவது போனீங்களாடா?"

டேவிட், இல்லை என தலையாட்டினான்.

"அதுக்குதான் இது. மேலூர்ல ஓட்டல் ரூம் புக் பண்ணியிருக்கோம். ரெண்டு நாள் முன்னாடி போய் ஹனிமூன் கொண்டாடுங்க. பின்னாடியே ரெண்டு நாள் கழிச்சு ட்ரூப்போட வந்துடுறோம்."

அவர்கள் டேவிட்டை வற்புறுத்தியதை கேட்டவாறே, கிச்சனில் காபி போட்டு எடுத்து வந்த திவ்யா,

"உங்க டேவிட்டுக்கு என் கூட தனியா வர பயமா இருக்கா என்ன?"என கேட்கவும்,

குறுக்கே புகுந்த டேவிட் "பயமா? அதெல்லாம் இல்லை. ட்ரூப் கூட போனாஒரு குழுவா சேர்ந்து போலாமேன்னு..."

"ஒரு மண்ணும் வேணாம்... ட்ரூப் எல்லாரையும் நாங்க ஒண்ணா... அழகா கோர்த்து கூட்டிட்டு வாறோம்... நீங்க முதல்ல அண்ணியை கூட்டிட்டு கிளம்புங்கண்ணா?"

மூவரும் வற்புறுத்தி அனுப்பி வைத்தனர். கார் ஹைவேஸ்ல போய்க் கொண்டிருந்தது. டேவிட், திவ்யா பக்கம் திரும்பி கேட்டான்.

"இந்த தியாகு, நெல்சன், செந்தில் இருக்கானுகளே முடிவு பண்ணிட்டா விடமாட்டான்க. பாரு, இப்போ நாம ஹனிமூன் ட்ரிப்ல!"

அவன் கண்ணடித்து சொல்ல, வெட்கப்பட்ட திவ்யா, "உங்க பிரண்ட்ஸ் பண்ணலேனாலும், நானே இப்படி ஒரு ட்ரிப் ரெடி பண்ணி இருப்பேன்..."

"அடிப்பாவி என்னடி சொல்ற?" ரோட்டில் கவனம் வைத்தபடி அவளை சீண்டினான் டேவிட்.

"ஆமா... உங்களுக்குதான் ரொமான்ஸ் வரவே வராதே... எல்லாம் சொல்லிக் கொடுக்கணும்...!

"என்னது... சொல்லிக் கொடுக்கணுமா... இப்ப பாக்குறியா?"

காரை ஓட்டியபடியே டேவிட், அவளை நோக்கி உதட்டை குவித்தபடி, இடதுபுறமாய் சாய்ந்து நெருங்க...

"ரோட்டை பார்த்து வண்டியை ஓட்டுங்க!" அவனை செல்லமாய் தட்டி, கைகளால் மறுத்து, தள்ளிவிட்டாள் திவ்யா.

"ப்ப்பாங்!"

அப்போது காதைக் கிழிக்கும்படி ஒரு ஹாரன் சவுணட் கேட்க, சுதாரித்து பார்த்தான் டேவிட். அவன் காருக்கு பின்னாடி ஒரு பெரிய ட்ரக்தான் அப்படி ஹாரன் அடித்தபடி வந்தது.

"ப்ப்பாங்! ப்ப்பாங்!"

மறுபடி மறுபடி வழிகேட்டு, அந்த ட்ரக் டிரைவர் ஹாரன் அடித்தான்.

"வேணும்னே டார்ச்சர் பண்றான் பாரு"

டேவிட் கடுப்பாய் சொன்னான்.

"வழியைத்தான் விடுங்களேன். அவன் போய் தொலையட்டும்..."

திவ்யா சொல்லவும், வண்டியை இடதுபுறமாய் ஒதுக்க, ட்ரக்காரன் அவர்கள் காரை ஓவர்டேக் செய்து போகும்போது, அவன் சீட்டில் இருந்து குனிந்து இவர்களை பார்த்தான். அவனுக்கு ஒரு நாற்பது வயது தோற்றம். தலையில் தலைப்பாகை. நெற்றியில் பட்டையாய் விபூதி, குங்குமம். கூலிங்கிளாஸ் அணிந்து, வெற்றிலை போட்டு அதை மென்றபடியே அவன் இவர்களை பார்த்தபடி சென்றான்.

"எப்படி பாக்கிறான் பாரேன்!" - டேவிட் கூற, "ஒரு வேளை நீங்க ரொமான்ஸ் மூடுல என்கிட்ட நெருங்கினதை பார்த்துதான் ஹாரன் அடிச்சானோ?"

"இருக்கலாம்... கிளீனர் கூட இல்லாம இவ்வளவு பெரிய ட்ரக்ல தனியா போரான்ல. கடுப்பாகி இருப்பான்!"என கூறி, மீண்டும் உதடு குவித்து அவளை பார்த்து டேவிட் கண் சிமிட்டினான்.

"அடி விழும்! ஒழுங்கா வண்டியை ஓட்டுங்க..."

சிரித்தபடி ரோட்டை பார்த்து வண்டியை செலுத்தினான் டேவிட்.

அந்த டோல்கேட்டுக்கு, பாஸ்ட் டேக் மூலமாய் தண்டமாய் பணத்தை கட்டிவிட்டு அதை தாண்டும்போது, டேவிட் கோபமாய் சொன்னான்.

"பஸ்சுல போற டிக்கட் காசை விட கூடுதலாய், மேலூர் போறதுக்குள்ள இந்த டோல்கேட் கட்டணம் ஆயிடும் போல..."

"பின்னே சொகுசா நாலு ரோடு டிராக் "வழுக்குற மாதிரி ரோடு" போட்டு குடுத்து இருக்காங்கள்ல... அதுக்குதான் இந்த மொய்...!"

-என சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே திவ்யா கவனித்தாள்.

"ஹைவேஸ் ஓட்டல்"

அந்த ஓட்டலின் அலங்கார விளக்குகள், வா... வா... என அழைப்பதுபோல மின்னின.

"இங்க சாப்பிட்ரலாமா?"

டேவிட் மணியை பார்த்தான். இரவு பத்தை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

"ஆமாமா... சாப்பிட்டு கிளம்பலாம்... சரியா இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல மேலூர் போயிடலாம்..."

அவர்கள் வண்டியை நிறுத்தி இறங்கி அந்த ஓட்டலுக்குள் நுழைந்தனர். பெரியதாக கூட்டம் இல்லை. "வார நாளின் மையப் பகுதி என்பதால்தான் இப்படி கூட்டம் கம்மியா இருக்கு... இதே வாரக் கடைசி சனி, ஞாயிறுனா இங்க கூட்டம் அள்ளும்."

"ஆமா மாப்ளே..." பார்த்துருக்கேன்.

-அவர்கள் அமர்ந்த டேபிளின் பக்கத்து டேபிளில் இருவரின் குரல்கள் இவர்களுக்கும் கேட்டது. அப்போதுதான் திவ்யா கவனித்தாள்.. இவர்களுக்கு சற்று தள்ளி, ஒரு டேபிளில் சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருந்த அவனை! அவன் வேறு யாருமில்லை! இவர்களின் காரை முந்தி சென்ற, அதே ட்ரக் டிரைவர். தலைப்பாகை, விபூதி, குங்குமம், இந்த இரவிலும் கழட்டாத கூலிங்கிளாஸ்.

"டேவிட்... மெதுவா திரும்பி பாருங்க... இடதுபக்கம் ஐஞ்சாவது டேபிள்ல அந்த ட்ரக் டிரைவர் உட்கார்ந்து இருக்கான்!"

டேவிட் திரும்பி பார்க்கவும். அவனை ட்ரக் டிரைவர் பார்க்கவும் சரியாய் இருந்தது. டேவிட் பார்ப்பதை பார்த்ததும், அவன் அங்கிருந்த படியே லேசாய் சிரித்தான். அவன் சிரிப்பு ஏனோ திவ்யாவுக்கு அசூசையாய் இருந்தது. முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.

"ஏதோ... ஐஞ்சு வருஷம் பழக்கம் மாதிரி அப்படி சிரிக்கிறான்" - திவ்யா சொன்னாள்.

"அதானே... ப்பபாங்ன்னு ஹாரனை கடுப்பேத்திற மாதிரி அடிச்சு, ஓவர் டேக் பண்ணினான்... இங்க வந்து எதுக்கு இளிப்பு?"

டேவிட் பதில் கூறவும், வெயிட்டர் வரவும் சரியாய் இருந்தது. ஆர்டர் பண்ணி, சாப்பிட்டு இவர்கள் கிளம்பவே, அரைமணி நேரம் ஆனது. அதுவரைக்கும், அந்த ட்ரக் டிரைவர் அங்கேயே சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தான்.

வெளியே வந்து, காரை எடுத்து கிளம்பும் சமயம், எதேச்சையாய் டேவிட் அவனை பார்த்தான். சிக்கன் லெக் பீசை கடித்தபடி இவர்கள் போவதையே பார்த்தான் டிரக் டிரைவர்.

"அவனும்... அந்த கூலிங்கிளாசும்... மூஞ்சியும், எரிச்சலா வருது!"

டேவிட் சொல்ல சிரித்தாள் திவ்யா.

"எதுக்கு சிரிக்கிறே திவ்யா?"

"நமக்கு யாரை பிடிக்கலையோ, அவங்களையே மறுபடி மறுபடி சந்திப்போமாம்... யார் கூட பேசக்கூடாதுன்னு நெனைப்போமோ... அவங்க கிட்ட பேசுற சூழல் வருமாம்... எதிலேயோ படிச்சேன்..." - என திவ்யா சொல்ல, அப்போது! டேவிட்டின் போன் அடித்தது.

"ஹலோ செந்தில்... சொல்றா... (இடைவெளி விட்டு) இல்லடா.. இப்பத்தான் டின்னர் முடிச்சோம். இன்னும் ஒன் அவர்ல மேலூர் போயிடுவோம்... ஆங்... ஆங்... சரிடா.. போயிட்டு ரூம்ல இருந்து கூப்பிடுறேன்..."

போனை கட் பண்ணிவிட்டு திவ்யாவிடம் திரும்பி,

"இவனுங்க பாலோ அப் தாங்க முடியலை... எங்க இருக்க... போயிட்டியா... ஏன் லேட்டுனு... எவ்ளோ கேள்விகள்!"என கூறவும்,

"ஏங்க... இப்படி அக்கறையா விசாரிக்க ஆள் இல்லேன்னு உலகத்துல பல பேர் ஏங்குறாங்க. உங்களுக்கு இப்படி பிரண்ட்ஸ் கிடைக்க நீங்க கொடுத்து வெச்சிருக்கணும்...!"திவ்யா சொல்லவும்,

"அதுவும் வாஸ்தவம்தான்..." என டேவிட் ஆமோதிக்க, தடக்... தடக்... என்ற சத்தத்துடன் வண்டி ஒரு குலுங்கு குலுங்கி நின்றது.

"என்னாச்சு..." திவ்யா பதட்டமானாள்.

"தெரியலையே... திடீர்னு வண்டி நிக்குது..."

மறுபடியும் கார் இன்ஜினை ஸ்டார்ட் பண்ண, டேவிட் முயற்சிக்க, வண்டி ஏதோ செத்துப்போன மிருகம் மாதிரி அசையாமல் நின்றது.

அப்போதுதான் திவ்யா கவனித்தாள். வண்டிகள் வரத்தே இல்லாத அந்த ரோட்டில், தூரமாய் அந்த ட்ரக் வந்து கொண்டிருந்தது. இவர்கள் நிற்பதை பார்த்தபடியே, அதை ஓட்டியபடி வந்து கொண்டு இருந்தான். அந்த தலைப்பாகை அணிந்த கூலீங் கிளாஸ் டிரைவர்!

(தொடரும்)

Mail: director.a.venkatesh@gmail.com / 7299535353