நீங்கள் தேடியது "திருப்பாவை"

திருப்பாவை

பாடல்:

கற்றுக் கறவை கணங்கள் பல கறந்து

செற்றார் திறலழியச் சென்று செருச்செய்யும்

குற்றமொன் றில்லாத கோவலர்தம் பொற்கொடியே!

புற்றர வல்குல் புனமயிலே! போதராய்,

சுற்றத்துத் தோழிமார் எல்லோரும் வந்துநின்

முற்றம் புகுந்து முகில்வண்ணன் பேர்பாட,

சிற்றாதே பேசாதே செல்வப் பெண்டாட்டி நீ

ஏற்றுக் குறங்கும் பொருளேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

"கன்றுகளை ஈன்ற பசுக்களிடம் இருந்து பால் கறப்பவர்கள், ஆயர் குலத்தினர். இருந்தாலும் வலியவரும் பகைவர்களுடன் போர் செய்து அவர்களின் வீரம் அழியும்படி செய்வார்கள். அந்த கோபாலர்களின் குலத்தில் பிறந்த, புற்றில் உள்ள நாகத்தின் படம் போன்ற மறைவிடத்தையும், காட்டில் திரியும் பெண் மயில் போன்ற சாயலையும் உடையவளே! புறப்படுவாய்! உறவினர்களும், தோழியருமாகிய எல்லோரும் உன் முற்றத்திலே கூடி கண்ணனின் திருநாமத்தைப் பாடுகின்றோம். நீ சிறிதேனும் எங்களுடன் பேசாமல் உறங்குவதன் பொருள் என்ன?

திருவெம்பாவை

பாடல்:

மெய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேரென்னக்

கையாற் குடைந்து குடைந்துன் கழல்பாடி

ஐயா! வழி அடியோம் வாழ்ந்தோங் காண்! ஆரழல்போல்

செய்யா! வெண்ணீறாடி! செல்வா! சிறுமருங்குல்

மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளா!

ஐயா! நீ ஆட்கொண் டருளும் விளையாட்டின்

உய்யார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உய்த்தொழிந்தோம்

எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

ஐயனே! அகன்ற குளங்களில் மொய்க்கின்ற வண்டுகளையுடைய மலர்கள் நிறைந்திருக்கின்றன. அதில் மூழ்கி, 'முகேர்' என்று ஓசை எழும்படி கைகளால் நீரைக் குடைந்து குடைந்து நீந்தி உன் திருவடிகளைப் பாடுகின்றோம். உன் திருவடிகளைப் பாடி, உன் நினைவிலேயே வாழுகின்றோம். நெருப்பைப் போன்ற சிவந்தவனே! வெண்ணீறு அணிந்தவனே! சிறிய இடையுடன் மை தீட்டிய கண்களை உடைய பார்வதியின் கணவனே! உன் அடியவர்களை ஆட்கொண்டு விளையாடுகின்றாய். அத்தகைய உன் அடியவர்களின் வழியிலேயே நாங்கள் செல்கிறோம். எங்களைக் கைவிடாமல் ஏற்றுக்கொண்டு காப்பாற்றுவாயாக.

திருப்பாவை

பாடல்:

நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய்!

மாற்றமும் தாராரோ, வாசல் திறவாதார்?

நாற்றத் துழாய்முடி நாராயணன் நம்மால்

போற்றப் பறைதரும் புண்ணியனால்;

பண்டொருநாள்

கூற்றத்தின் வாய் வீழ்ந்த கும்ப கர்ணனும்

தோற்றும் உனக்கே பெருந்துயில்தான்

தந்தானோ?

ஆற்ற அனந்தல் உடையாய்! அருங்கமலமே!

தேற்றமாய் வந்து திறவேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

நோன்பின் பலன் கைவரப்பெற்று அதன் விளைவாக சொர்க்கத்தை அடைகின்ற பெண்ணே! கதவைத்தான் திறக்கவில்லை; மறுமொழியேனும் சொல்லக் கூடாதா? நறுமணம் நிறைந்த துளசி மாலையை அணிந்த நாராயணன் நமது போற்றுதலை ஏற்று அருள் தரக் காத்திருக்கிறான். முன்னொரு காலத்தில் எமனால் வீழ்த்தப்பட்டு மரணம் எய்திய கும்பகர்ணன், உனக்கு தன்னுடைய உறக்கத்தை தந்து விட்டானா? சோர்வும், சோம்பலும் கொண்டவளே! அருமைப் பெண்ணே! தெளிவுடன் எழுந்து வந்து கதவைத்திற!

திருவெம்பாவை

பாடல்:

பாதாளம் ஏழினுங்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர்

போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள் முடிவே!

பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்றல்லன்

வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும்

ஓத உலவா ஒரு தோழன் தொண் டருளன்

கோதில் குலத்தரன்றன் கோயிற் பிணாபிள்ளைகாள்

ஏதவன் ஊர்? ஏதவன் பேர்? ஆர் உற்றார்? ஆர் அயலார்

ஏதவனைப் பாடும் பரிசேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

பாதாள உலகங்கள் ஏழினையும் தாண்டி, சொற்களால் சொல்ல முடியாத தன்மையுடையது இறைவனின் மலர் பாதங்கள். கொன்றைப் பூவைச் சூடிய அவனே, வேதங்கள் கூறும் எல்லா பொருட்களுக்கும் முடிவானவன். அவன் ஒரு பகுதியாக அன்னை இருக்கிறாள். அனைத்திலும் நிறைந்த அவனை வேதங்களும், தேவர்களும், மானிடர்களும் போற்றினாலும், அப்போற்றுதலுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்டவன். தொண்டர்களின் உள்ளங்களில் குடியிருக்கும் அந்த சிவபெருமான் கோவில் உள்ள ஊரில் பிறந்த பெண் பிள்ளைகளே? அவன் ஊர் எது? அவனது உறவுக்காரர்கள் யார்? அயலார்கள் யார்? அவனைப் பாடும் முறை எது? என்று எனக்கு கூறுவீர்களாக.

திருப்பாவை

பாடல்:

தூமணி மாடத்துச் சுற்றும் விளக்கெரிய,

தூபம் கமழத் துயிலணைமேல் கண் வளரும்

மாமன் மகளே! மணிக்கதவம் தாழ் திறவாய்;

மாமீர்! அவளை எழுப்பீரோ? உம்மகள்தான்

ஊமையோ? அன்றிச் செவிடோ? அனந்தலோ?

ஏமப் பெருந்துயில் மந்திரப் பட்டாளோ?

மாமாயன் மாதவன் வைகுந்தன் என்றென்று

நாமம் பலவும் நவின்றேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

தூய மணிகளால் செய்யப்பட்ட மாளிகையில் நாற்புறமும் விளக்குகள் எரிய, அகில் போன்ற புகை மணம் இனிது கமழ துயில்வதற்கேற்ற படுக்கையில் உறங்கும் பெண்ணே! மணிகள் பொருத்தப்பட்ட கதவைத் திறவாய்! மாமி ! உங்கள் மகள் ஊமையா? செவிடா? மிகுந்த சோம்பேறியா? யாராவது மந்திரம் போட்டு அவளை எப்போதும் உறங்கச் செய்து விட்டார்களா? பெரும் மாயக்காரன், மாதவன், வைகுந்தன் என்று நாமங்கள் பலவற்றைக் கூறியேனும் அவளை எழுப்பி விடுங்கள்

திருவெம்பாவை

பாடல்:

முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே!

பின்னைப் புதுமைக்கும் பேர்த்தும்அப் பெற்றியனே!

உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றவுன் சீரடியோம்

உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம்;

அன்னவரே எங்கணவர் ஆவார் அவர் உகந்து

சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணி செய்வோம்;

இன்ன வகையே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்

என்ன குறையும் இலோமேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

காலத்தால் முற்பட்ட எல்லாப் பழமையான பொருட்களுக்கும் முன்பு தோன்றிய பழமையான பொருளே! பின்னால் வரப்போகிற புதுமைகளுக்கு எல்லாம் புதுமையாக விளங்கும் பெருமை பெற்றவனே; உன்னை இறைவனாகப் பெற்றுள்ள உன்னுடைய தொண்டர்களின் பாதங்களை வணங்குவோம்; அவ்வடியவர்களின் மனம் குளிர நடந்துகொள்வோம்; அப்படிப்பட்டவர்களையே எங்கள் கணவராகக் கொள்வோம். அவர்கள் சொல்வதையே மனமுவந்து செய்வோம். இத்தகைய இறைவன் அருளை பாடித் தொழுதால் வேறு என்ன குறை நமக்கு இருக்கப்போகிறது? அந்த நம் பெருமானை போற்றிப் பாடலாம். எழுந்திடுவாய்!

திருப்பாவை

பாடல்:

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறுவீடு

மேய்வான் பரந்தனகாண்! மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்

போவான் போகின்றாரைப் போகாமல்

காத்துன்னைக்

கூவுவான் வந்து நின்றோம், கோதுகலமுடைய

பாவாய்! எழுந்திராய்; பாடிப் பறை கொண்டு

மாவாய் பிளந்தானை மல்லரை மாட்டிய

தேவாதி தேவனைச் சென்றுநாம் சேவித்தால்,

ஆவாவென் றாராயந் தருளேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

எப்போதும் மகிழ்ச்சி நிறைந்தவளே! கிழக்கு வெளுத்து விட்டது. எருமைகள் பனிப் புல்லை மேயச் சென்றுவிட்டன. பாவை நோன்பிற்காக நீராடச் சென்றவர்களை போகவிடாமல் தடுத்து, உன்னை அழைத்துச் செல்வதற்காக வந்திருக்கிறோம். குதிரை வடிவில் வந்த அரக்கனையும், சாணூரன், முஷ்டிகன் போன்ற மல்லர்களையும் அழித்தவனும், தேவாதி தேவனுமாகிய நாராயணனைப் பாடித் துதித்தால், அவன் நோன்பிற்குரிய அருளாசி மற்றும் நாம் வேண்டுபவை எல்லாம் தருவான். எழுந்திடுவாய்!

திருவெம்பாவை

பாடல்:

கோழிச் சிலம்ப சிலம்புங் குருகெங்கும்

ஏழில் இயம்ப இயம்பும்வெண் சங்கெங்கும்

கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை

கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம்

கேட்டிலையோ?

வாழீயீ தென்ன உறக்கமோ? வாய்திறவாய்

ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ?

ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை

ஏழைபங் காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

கோழி கூவுகிறது. நீர்ப் பறவைகளும் சத்தமிடுகின்றன. பொழுது விடிந்து விட்டது என்பதை அறிவிக்கும் வெண்சங்கு முழங்கும் ஒலியும் கேட்கிறது. ஏழில் என்னும் இசைப் பாமாலையில் ஒப்பற்ற பரஞ்சோதியாகவும், எல்லா உலகங்களும் அழிந்துபடும் ஊழிக்காலத்திலும் கூட, முதல்வராக விளங்கும் சிவபெருமானை நாங்கள் பாடுவது உனக்கு கேட்கவில்லையா? அதுவே அவன் அன்பைப் பெறும் வழிமுறையாகும். உன் உறக்கம் என்ன உறக்கமோ? எழுந்திடுவாய்.

திருப்பாவை

பாடல்:

கீசு கீசு என்றெங்கும் ஆனைச்சாத் தன்கலந்து

பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ? பேய்ப்

பெண்ணே!

காசும் பிறப்பும் கலகலப்பக் கைபேர்த்து

வாச நறுங்குழல் ஆய்ச்சியர் மத்தினால்

ஓசைப் படுத்தத் தயிரரவம் கேட்டிலையோ?

நாயகப் பெண் பிள்ளாய்! நாராயண மூர்த்தி

கேசவனைப் பாடவும்நீ கேட்டே கிடத்தியோ?

தேச முடையோய்! திறவேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

எங்கள் குழுவிற்குத் தலைவியானவளே! கீசுகீசு என்று ஆனைச்சாத்தான் பறவை ள், தங்களுக்குள் பேசும் ஒலியை நீ கேட்க வில்லையா? பொழுது விடிந்தது கூடத் தெரியாமல் பேய்த் தூக்கம் தூங்கும் பெண்ணே! காசு மாலையும், வளையல்களும் கலகலக்க கைகளை மாற்றி மாற்றி, மத்தினால் தயிர் கடையும் ஒலி உன் காதில் விழவில்லையா? கேசி என்ற அரக்கனைக் கொன்று 'கேசவன்' என்று பெயர் பெற்றவனை, அந்த நாராயணனை நாங்கள் பாடுவதைக் கேட்டபின்னும், கேளாதது போல் படுத்திருக்கிறாயே! அழகிய மகளே! கதவைத் திறவாய்.

திருவெம்பாவை

பாடல்:

அன்னே! இவையுஞ் சிலவோ? பல அமரர்

உன்னற் கரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான்

சின்னங்கள் கேட்பச் சிவன்என்றே வாய் திறப்பாய்

தென்னாஎன் னாமுன்னம் தீசேர் மெழுகொப்பாய்

என்னானைஎன் அரையன் இன்னமுதென் றெல்லோமுஞ்

சொன்னோங்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னந் துயிலுதியோ

வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால்

என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய்

விளக்கம்:

பெண்ணே! பலவாறு நாங்கள் அழைத்தும் பதில் பேசாமல் இருக்கிறாய். முன்பெல்லாம், தேவர்கள் மனதாலும் நினைப்பதற்கு அரியவனும், பெரும் சிறப்பை உடையவனுமாகிய நம் சிவபெருமானுக்கே உரிய இசைக்கருவிகளின் ஓசையைக் கேட்ட மாத்திரத்திலேயே 'சிவனே' என்று உச்சரிப்பாய். 'தென்னவனே' என்று சொல்லும் முன்பாகவே அனலில் இட்ட மெழுகு போல உருகுவாய் ! இன்று எங்கள் தலைவன், அமுதம் போன்றவன் என்று நாங்கள் எல்லோரும் சேர்ந்து இறைவனைப் பாடுகின்றோம். நீ இன்னமும் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறாயே? கல் நெஞ்சம் படைத்தவர்களைப் போல சும்மா படுத்திருக்கிறாய்! உன் தூக்கத்தின் பெருமைதான் என்ன? நீயே கூறுவாயாக!

திருப்பாவை

பாடல்:

மாயனை மன்னு வட மதுரை மைந்தனைத்

தூய பெருநீர் யமுனைத் துறைவனை,

ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணி விளக்கை,

தாயைக் குடல்விளக்கம் செய்த தாமோதரனைத்

தூயோமாய் வந்துநாம் தூமலர் தூவித்தொழுது

வாயினால் பாடி, மனத்தினால் சிந்திக்க

போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்

தீயினில் தூசாகும்! செப்பேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

மாயம் நிறைந்தவனும், வட மதுரையில் அவதரித்தவனும், தூய்மையான பெரிய யமுனை நதியில் விளையாடியவனும், இடையர் குலத்தில் தோன்றிய ரத்தின தீபம் போன்றவனும், தான் பிறந்த தேவகியின் வயிற்றிற்கு பெருமை சேர்த்து தாமோதரன் என்று பெயர் பெற்றவனை, தூய்மையான மலர்கள் தூவி வணங்கி, அவன் புகழ் பாடி, மனதில் தியானிப்போம். செய்த பாவங்களும், வந்து சேர இருக்கும் வினைகளும் தீயில் இட்ட பஞ்சு போல மறைந்து போகச் செய்யும் அவன் திருநாமங்களைச் சொல்வோம்.

திருவெம்பாவை

பாடல்:

மாலறியா நான்முகனும் காணா மலையினை நாம்

போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்களேபேசும்

பாலூறு தேன்வாய் படிறீ கடை திறவாய்!

ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான்

கோலமும் நம்மையாட் கொண்டருளிக் கோதாட்டும்

சீலமும் பாடிச் சிவனே! சிவனே! என்று

ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண்!

ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

நறுமணம் வீசும் பொருட்களைப் பூசிய மணம் வீசும் கூந்தலையுடைய பெண்ணே! மலை போன்ற தோற்றத்தை உடைய சிவ பெருமானை திருமாலும், பிரம்மனுமே அறிய முடியவில்லை. அப்படிப்பட்டவனை நாம் அறிவோமென்று நீ வேடிக்கையாகப் பேசுகிறாய். தேனும் பாலும் கலந்து வேடிக்கையாகப் பேசும் திறம் படைத்தவளே! வாசலைத் திறப்பாய். மண்ணும் விண்ணும், மற்ற எதனாலும் அறிந்து கொள்ள இயலாத தன்மையுடையவனும், நம்மை அருளால் சீராட்டுபவனுமாகிய இறைவனைப் பாடுகின்றோம். 'சிவனே! சிவனே' என்று அவனது பெயரை உரக்கக் கூவுகிறோம். அதை உணராமல் உறங்கும் நீ. எப்போது உணரப் போகிறாய்? எழுந்திடுவாய்!

திருப்பாவை

பாடல்:

ஆழி மழைக்கண்ணா! ஒன்றுநீ கைகரவேல்

ஆழியுள் புக்கு முகந்துகொ டார்த்தேறி

ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்து

பாழியந் தோளுடைப் பற்பநா பன்கையில்

ஆழி போல் மின்னி, வலம்புரி போல் நின்றதிர்ந்து,

தாழாதே சார்ங்கம் உதைத்த சரமழைபோல்

வாழ உலகினில் பெய்திடாய், நாங்களும்

மார்கழி நீராட மகிழ்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

கடலைப் போன்ற அகன்ற பரப்புடைய நீரைக் கொடுக்கக்கூடிய மழைக் கடவுளே! நீ ஒன்றையும் மறைக்காதே! பெரும்கடலில் புகுந்து நீரை முகந்து, சத்தத்துடன் மேலே எழுந்து, காலத்தின் முதன்மையாய் விளங்கும் எம்பெருமானின் வடிவம் போல உடல் கறுத்து. பத்மநாபனின் வலது கையில் விளங்கும் சக்கரம் போல மின்னுவாய். அவன் இடது கரத்திலுள்ள வலம்புரிச் சங்கைப் போல இடி இடித்து முழங்குவாய். அவனது சாரங்கம் வில்லில் இருந்து புறப்படும் அம்புகளைப் போல, பெய்யும் மழை உலகை வாழச் செய்வதாய் இருக்கட்டும். நாங்களும் மார்கழி நோன்பிற்காக மகிழ்ந்து நீராடுவோம்!

திருவெம்பாவை

பாடல்:

ஒண்ணித் திலநகையாய்! இன்னம் புலர்ந்தின்றோ?

வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லாரும் வந்தாரோ?

எண்ணிக்கொ டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும்

கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே!

விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விழுப்பொருளைக்

கண்ணுக் கினியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம்

உள்நெக்கு நின்றுருக யாமாட்டோம் நீயே வந்து

எண்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

(தோழிகள்), "ஒளி வீசும் முத்துக்களைப் போன்ற சிரிப்பை கொண்ட பெண்ணே! உனக்கு இன்னுமா பொழுது விடியவில்லை?". (உறங்கும் பெண்), "கிள்ளை மொழி பேசும் நம் தோழிகள், அனைவரும் வந்து விட்டனரா?". (தோழிகள்), "நீயே எண்ணிப் பார்த்துக்கொள். நாங்கள் சொல்ல மாட்டோம். அதுவரை உறங்கி வீணாக காலத்தைக் கடத்தாதே. விண்ணுலகில் உள்ள யாவர்க்கும் அருமருந்தானவனும், வேதத்தின் உயர் பொருளாக விளங்குபவனும், கண்ணுக்கு இனிய பரம்பொருளாக இருப்பவனுமாகிய சிவபெருமானை பாடித் தொழுது உள்ளம் உருகி நிற்கின்றோம்! நீயே வந்து எண்ணிப் பார்த்து, எண்ணிக்கை குறைந்தால் தூங்கிக் கொள்வாய்!"

திருப்பாவை

பாடல்:

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி

நாங்கள் நம் பாவைக்கு, சாற்றி நீராடினால்,

தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள் மும்மாரிபெய்து

ஓங்கு பெருஞ்செந்நெ லூடு கயல்உகளப்

பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்ப,

தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலைபற்றி

வாங்கக் குடம்நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும் பசுக்கள்

நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோ ரெம்பாவாய்!

விளக்கம்:

மாபலி மன்னனிடம் வாமனனாய் மூன்றடி மண் கேட்டு, திரிவிக்ரமனாக உலகைத் தன் திருவடியில் அளந்த உத்தமனானவர் திருமால். அவரின் திருநாமங்களைப் பாடியபடியே பாவை நோன்பு நோற்று நாம் நீராடினால், நாடெல்லாம் எந்தவிதத் தீங்கும் நிகழாமல் நல்ல மழை பெய்யும். அதனால் நிலவளம், நீர்வளம் பெருகி, ஒங்கி வளரும் செந்நெல் வயல்களுக்கிடையே கயல் மீன்கள் குதித்து விளையாடும். குவளை மலர்களில் அழகிய வண்டுகள் உறங்கும். மடியைப் பற்றி இழுத்தவுடன் வற்றாத பால் செல்வத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ள வள்ளல் பெரும் பசுக்கள் பாற்குடங்களை நிரப்பும். ஆக அழிவற்ற நிலைத்த செல்வம் நிறைந்து விளங்கும்.

திருவெம்பாவை

பாடல்:

முத்தென்ன வெண்நகையாய்! முன்வந் தெதிர்எழுந்தென்

அந்தன் ஆனந்தன் அமுதன்என் றள்ளூறித்

தித்திக்கப் பேசுவாய் வந்துன் கடைதிறவாய்

பத்துடையீர்! ஈசன் பழவடியீர்! பாங்குடையீர்;

புத்தடியோம் புன்மைதீர்த் தாட்கொண்டாற்

பொல்லாதோ?

எத்தோநின் அன்புடைமை எல்லோம் அறியோமோ?

சித்தம் அழகியார் பாடாரோ? நஞ்சிவனை

இத்தனையும் வேண்டும் எமக்கேலோர் எம்பாவாய்!

விளக்கம்:

(தோழிகள்) "நம் சிவபெருமானைப் பற்றி இதற்கு முன்பெல்லாம் எங்கள் முன்பு வந்து, 'கடவுள், ஆனந்தமயமானவன், அமுதமானவன்' என்று வாயால் புகழ்ந்து, இனிக்கப் பேசிய முத்துப் போன்ற வெண்ணகையுடைய பெண்ணே! இப்போது உன் வீட்டின் வாசல் கதவைத் திறப்பாய்!". (உறக்கத்தில் இருக்கும் பெண்) "முன்பே இறைவன் மேல் பற்றும் பழக்கமும் வைத்த பழமையான அடியவர்கள் நீங்கள்! புதிய அடியவளான எனது தவறைப் பொறுக்க மாட்டீர்களோ?". (தோழிகள்) "பெண்ணே! நீ சிவபெருமான் மீது கொண்ட அன்பை நாங்கள் அறிய மாட்டோமா? அவனைப் போற்றி நாமும் பாடலாம்' என்றே அழைக்கின்றோம்; எழுந்திரு!"

திருப்பாவை

பாடல்:

வையகத்து வாழ்வீர்காள்! நாமும் நம் பாவைக்குச்

செய்யும் கிரிசைகள் கேளீரோ! பாற்கடலுள்

பையத் துயின்ற பரமன் அடி பாடி

நெய்யுண்ணோம்; பாலுண்ணோம்; நாட்காலை நீராடி

மையிட்டெழுதோம்; மலரிட்டு நாம் முடியோம்;

செய்யாதன செய்யோம்; தீக்குறளைச்

சென்றோதோம்;

ஐயமும் பிச்சையும் ஆந்தனையும் கைகாட்டி

உய்யுமா றெண்ணி உகந்தேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

கண்ணன் வாழ்ந்த காலத்தில் அவனுடன் வாழும் பேறுபெற்ற மங்கையரே! நம்மை உயரச் செய்கின்ற பாவை நோன்பிற்கான வழிமுறைகளைக் கேளுங்கள்! நோன்பின் போது கண்களுக்கு மையிட்டும், கூந்தலில் பூச்சூடியும் அழகுபடுத்திக் கொள்ளாமல் இருப்போம். செய்யக்கூடாதவை என்று பெரியோர்களால் விலக்கப்பட்டவற்றை செய்யாது இருப்போம். பிறரைப் பற்றி புறங்கூறுவதை விட்டு விடுவோம். பாற்கடலில் துயில்கொள்கின்ற பரந்தாமனின் திருவடிகளை போற்றிப் பாடியபடி, வேண்டா வெறுப்பாய் கட்டாயத்தினால் நோன்பு நோற்காமல், மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் அதிகாலையில் நீராடி கர்வம் இன்றி தானமும், தருமமும் செய்வோம்.

திருவெம்பாவை

பாடல்:

பாசம் பரஞ்சோதி கென்பாய் இராப்பகல்நாம்

பேசும்போ தெப்போதிப் போதார் அமளிக்கே

நேசமும் வைத்தனையோ? நேரிழையாய்!

நேரிழையீர்!

சீசீ இவையும் சிலவோ? விளையாடி

ஏசும் இடமீதோ? விண்ணோர்கள் ஏத்துதற்குக்

கூசும் மலர்பாதம் தந்தருள வந்தருளும்

தேசன் சிவலோகன் தில்லைச்சிற் றம்பலத்துள்

ஈசனார்க் கன்பர்யாம் ஆரேலோர் எம்பாவாய்!

விளக்கம் :

பகலும், இரவும் நாம் பேசும்போதெல்லாம், உன் அன்பெல்லாம் அந்த பரமனுக்கே உரியது என்பாய். இப்போது மலர்கள் தூவப்பட்ட படுக்கையின் மீது ஆசை கொண்டு விட்டாய் போலும்! (உறக்கத்தில் உள்ள பெண்). "சீசீ! நீங்கள் விளையாட்டாக ஏசுவதற்கு ஏற்ற இடம் இதுதானோ?!". (மற்ற பெண்கள்) "விண்ணுலகத் தேவர்களின் கண்களையும் கூசச் செய்கின்றதில்லை அம்பலத்துப் பெருமானின் மலர்பாதங்களை காணும் பாக்கியம் நமக்கு கிடைத்திருக்கிறது. நம் இல்லம் தேடி வந்து அருளும் இறைவனை நாம் நாடிச் செல்ல வேண்டாமா? பெண்ணே எழுந்திரு".

திருப்பாவை

பாடல்:

மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாளால்;

நீராடும் போதுவீர்! போதுமினோ நேரிழையீர்!

சீர்மல்கும் ஆய்ப்பாடிச் செல்வச் சிறுமீர்காள்!

கூர்வேல் கொடுந்தொழிலன் நந்தகோபன் குமரன்,

ஏரார்ந்த கண்ணி யசோதை இளஞ்சிங்கம்,

கார்மேனிச் செங்கண் கதிர்மதியம் போல்முகத்தான்

நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான்,

பாரோர் புகழப் படிந்தேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்:

மார்கழி மாதம்.. நிலவு பூரணமாக பிரகாசிக்கின்ற நல்ல நாள் இது. அழகிய ஆபரணங்களை அணிந்த செல்லச் சிறுமிகளே, நீராடப் போகலாம் வாருங்கள். கூர்மையான வேலை ஏந்திப் போர்புரியும் நந்தகோபனின் மகனும், கண்ணனுடைய விளையாட்டுகளை அருகில் இருந்து காணும் பேறு பெற்ற அழகிய கண்களைக் கொண்ட யசோதையின் இளஞ்சிங்கம் போன்றவனும், மேகத்தின் நீல நிறம் கொண்டவனும், ஒளி மிகுந்த சந்திரன் போன்ற முகம் கொண்டும் விளங்கும் நாராயணன், இந்த பாவை நோன்பை நோற்றால், நமக்கு பறை வாத்தியத்தைத் தருவான். நோன்பு வெற்றி பெற்றால் ஊரும். நாடும் நலம்பெறும். உலகத்தவர் நம்மை புகழ்வார்கள், வாருங்கள்.

திருவெம்பாவை

பாடல்

ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெரும் சோதியை

யாம்பாடக் கேட்டேயும் வாள்தடங்கண்

மாதே! வளருதியோ? வன்செவியோ நின்செவிதான்?

மாதேவன் வார்கழல்கள் வாழ்த்திய

வாழ்த்தொலி போய்

வீதிவாய்க் கேட்டதுமே விம்மி விம்மி மெய்மறந்து

போதார் அமளியின்மேல் நின்றும் புரண்டிங்கன்

ஏதேனும் ஆகாள் கிடந்தாள் என்னே! என்னே!'

ஈதே எந்தோழி பரிசேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்:

வாள் போல ஒளி வீசும் கண்களையுடைய பெண்ணே.. முதலும் முடிவும் இல்லாத சோதி சொரூபமாய் நின்ற சிவபெருமானைப் போற்றி, நாங்கள் பாடுவதைக் கேட்டபின்னும் நீ உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறாயே! உன் காதுகள் அவ்வளவு உணர்ச்சியற்றுப் போய்விட்டதா? அந்த மகாதேவனின் பாதக் கமலங்களைப் போற்றி நாங்கள் பாடியதை வீதியில் கேட்டதுமே, ஒருத்தி பூக்கள் தூவிய படுக்கையில் இருந்து புரண்டு எழுந்தாள். நீயோ எந்த அசைவும் இன்றி படுத்துக் கிடக்கிறாயே! எமது கண்ணின் பாவை போன்ற பெண்ணே! இது என்ன அதிசயம்?

பகவான் கிருஷ்ணர் குழந்தை அவதாரமாக நம் வீட்டிற்கு வந்து அருள்பாலிப்பதே கோகுலாஷ்டமி பண்டிகையின் முக்கிய அம்சமும், நோக்கமும் ஆகும்.

அதனால்தான் கிருஷ்ண ஜெயந்தி அன்று வீட்டை கழுவி சுத்தம் செய்து அரிசி மாவில் கோலமிட்டு பூக்கள், மாவிலை தோரணங்களால் அழகுபடுத்துவர். வாசலில் தொடங்கி பூஜை அறை வரை குழந்தையின் பிஞ்சு பாத தடங்களை அரிசி மாவால் பதிப்பார்கள். ஆலிலை கிருஷ்ணன் தனது பிஞ்சு பாதங்களை அடிமேல் அடி வைத்து வீட்டிற்குள் தத்தித் தத்தி நடந்து வருவதாக ஐதீகம்.

கிருஷ்ணனின் படத்தை அலங்கரித்து மாலைகளும், மலர்களும் சூடி அவனுக்கு பிடித்தமான வெண்ணெய், இனிப்பு வகைகள், சீடை, முறுக்கு, தேன்குழல், பொங்கல், பால் பாயாசம் போன்ற நைவேத்யங்கள் படைத்து அவரவர் குடும்ப வழக்கப்படி விரதம் இருந்து பூஜைகள் செய்து பக்தி பாமாலைகள் பாடி வழிபட வேண்டும்.

அந்த நீலவண்ண கண்ணன் நம் இல்லம் வந்து அருள்புரிய சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடி ஆண்டாள் தனது திருப்பாவையில் இவ்வாறு பாடியருளியுள்ளார்.

'மாயனை மன்னு வட மதுரை மைந்தனை

தூய பெருநீர் யமுனைத் துறைவனை

ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணிவிளக்கை

தாயை குடல் விளக்கஞ் செய்த தாமோதரனை

தூயோமாய் வந்து நாம் தூமலர் தூவித் தொழுது

வாயினாற்பாடி மனத்தினால் சிந்திக்க

போய பிழையும் புகு தருவானின்றனவும் தீயினில் தூசாகும் செப்பேலோ ரெம்பாவாய்.'

கிருஷ்ணனை இவ்வாறு பாடி வழிபட்டால் எல்லா விதமான தடைகளும், பிழைகளும் தீயினில் பட்ட தூசாக அழியும் என்று தனது திருப்பாவை பாசுரத்தில் கூறியுள்ளார்.

பாகவதத்தில் கண்ணனின் பிறப்பை விவரிக்கும் தசம ஸ்கந்தம் எனப்படும் பத்தாவது அத்தியாயத்தை ஒருவர் படிக்க, குடும்பத்தில் மற்றவர்கள் கேட்க வேண்டும். இதனால் பகவான் கிருஷ்ணரின் ஆசீர்வாதம் நமது இல்லத்திற்கும், உள்ளத்திற்கும் கிடைக்கும்.

கிராமங்களில் மாலை வேளையில்தான் கிருஷ்ண ஜெயந்தி பூஜை செய்வார்கள். வீட்டில் பூஜையும் நைவேத்தியமும் செய்து முடித்தபிறகு அருகே உள்ள கண்ணன் ஆலயத்துக்குச் சென்று இறைவனை வணங்கி மகிழ்வது சிறப்பு.

திருப்பாவை

பாடல்

கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்;

அறிவொன்று மில்லாத ஆய்க்குலத்து உன்தன்மைப்

பிறவிப் பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்;

குறைவொன்று மில்லாத கோவிந்தா! உன்தன்னோடு

உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது!

அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன்தன்னைச்

சிறுபேர ழைத்தனவும் சீறி யருளாதே,

இறைவா, நீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்.

விளக்கம்

கோவிந்தா! நாங்கள் ஆடு, மாடு மேய்ப்பவர்கள். கட்டுச்சோறு கட்டிக்கொண்டு பசுக்களின் பின்னாலே காட்டுக்குள் சென்று சாப்பிடுவோம். படிப்பறிவு இல்லாதவர்களாகிய நாங்கள், விரதமிருக்கும் முறை பற்றி அறியாதவர்கள். ஆயர் குலமாகிய எங்கள் குலத்தில் வந்து நீ பிறந்தாய். உன்னை தலைவனாக பெற்று புண்ணியம் செய்து இருக்கிறோம். குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா! உனக்கும் எங்களுக்கும் உள்ள உறவை யாராலும் பிரிக்க முடியாது. ஏதும் அறியாத சிறு பிள்ளைகளான நாங்கள், அன்பினால் உன் பெருமையை மறந்து, 'கண்ணா! கோவிந்தா!' என்று உன் பெயரைச் சொல்லி சாதாரணமாக அழைத்துவிட்டோம். அதற்காக கோபித்துக் கொள்ளாதே. எங்கள் நோன்பை அன்புடன் ஏற்று அருள்புரிய வேண்டும்.

திருவெம்பாவை

பாடல்

முந்திய முதல்நடு இறுதியு மானாய்

மூவரும் அறிகிலர் யாவர்மற் றறிவார்

பந்தணை விரலியும் நீயும்நின் அடியார்

பழங்குடில் தொறும்எழுந் தருளிய பரனே

செந்தழல் புரைதிரு மேனியுங் காட்டித்

திருப்பெருந் துறையுறை கோயிலுங் காட்டி

அந்தண னாவதுங் காட்டிவந் தாண்டாய்

ஆரமு தேபள்ளி எழுந்தரு ளாயே

விளக்கம்

இனிமையான அமுதம் போன்றவனே! உலகில் அனைத்து பொருட்களுக்கும் முன்பு தோன்றி முதல் பொருளாகவும், இடைப்பட்டதாகவும், முடிவாகவும் ஆனவனே! பிரம்மா, திருமால், ருத்ரன் ஆகிய மும்மூர்த்திகளும் உன்னை அறியமாட்டார்கள்! வேறு யார் உன்னை அறிவார்? பந்தினை ஏந்திய விரல்களை உடைய உமையம்மையும், நீயும் உன்னுடைய அடியார்களுக்கு அருள, அவர்கள் வீடுகள் தோறும் எழுந்தருளியவனே! சிவந்த நெருப்பை போன்ற உன் திருமேனியையும், திருப்பெருந்துறை கோவிலையும் காட்டினாய். அந்தண வேடத்தையும் காட்டி என்னை ஆட்கொண்டவனே! படுக்கையில் இருந்து பள்ளி எழுந்தருள்வாயாக!