1. அமுதம் நிறைக் கலசங்கள்
கரங்களில் உடையவளாம்;
குடமெனக் குவிந்தபடி
அருள் பொழியும் நெஞ்சினளாம்;
பாலனம் புரிந்து நமைக்
காத்திடும் அம்பிகையாம்;
புனிதர்க்கெல்லாம்
பொற்பாதம் தருபவளாம்;
திங்கள் முகப்பொலிவு
எழிலார்ந்த இதழ்க்கனிவு,
பீடுடைய வடிவினளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
2. விழிக் கடையில் அளப்பரிய
கருணை மிகுந்து பொங்கும்
நோக்குடையவளாம்;
பொற்கரந்தனில் ஞான
முத்திரை உடையவளாம்;
கலைகளின் நித்ய வாசினியாம்;
புனிதம் நிறையப் பொன் அணி
மங்கலம் உடையவளாம்;
தெய்வமாய் என்றென்றும்
விழியாலே அருள்தருபவளாம்;
துங்காநதி வாழ்த் தூயவளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழிமெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
3. பிறை நுதலில் வகிடென
பொன்நகை தரித்தவளாம்;
இன்னிசைப் பண்ணின்
உன்னதம் நயப்பவளாம்;
தொழுதவரைக் காத்தருளும்
தனிப்பெரும் தேவியாய்த்
திகழ்ந்து ஒளிர்பவளாம்:
கீர்த்தி இசைத்திடு கன்னங்கள்
திருக்கரத்தில் மணிமாலை உடையவளாம்;
கண்கவரும் தொல் அணிமணியில்
அகலாத விருப்பு உடையவளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
4. முடிவகிர்ந்து பின்னலிட்டுக்
குஞ்சலங்கள் கொண்டவளாம்;
மான்விழிப் பார்வையினும்
வென்றிடும் திருப்பார்வை உடையவளாம்;
கிள்ளையோடிருக்கும் வாணியாம்;
வானவன் இந்திர தேவன்
வணங்கிடும் தேவதேவியாம்;
அமுதபானம் விளைத்திடும்
மந்தஹாச வதனமுடையவளாம்;
கருங்கூந்தல் கவினழகொடு
நெஞ்சத்தை ஈர்ப்பவளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
5. சாந்த சொரூபி, எழிற் திருமேனி;
சுந்தரத் திரு வடிவினளாம்;
விழியோவோடிப் பரந்தடர்ந்த
கருங்கேசம் உடையவளாம்;
ஒளிவிடும் கொடிபோலும்
மென் உடம்பினளாம்:
என்றுமுள நித்ய நாயகியாம்;
உள்ளத்து எழும் எண்ணங்கடந்து
நின்று நிலைத்திருப்பவளாம்;
தவமுனிவர் தொழுதேற்றும்
உலகுக்கு முன்னம் உயிர்த்தவளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
6. மான்மீதும், மடஅன்னத்திலும்
மாட்சியுற சிம்ம மதன் மீதும்
கரி, பரி, இரண்டின் மீதும்
ஆரோகணித்து இருப்பவளாம்;
கழுகின் மீதும் காளையின் மீதும்
வீற்றிருப்பவளாம்;
நவராத்திரி நற்பொழுதில்
நல்வாகனங்களாகிவிடும்
இவைமீது அமர்ந்திருப்பவளாம்;
இனிமையின் தனி உருவாகி
என்றும் காட்சி தருபவளாம்.
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
7. கனல் போலும் செம்பிழம்பாகி
ஒளிவீசும் செல்வழகுச்
செந்திருவென ஜொலிப்பவளாம்;
சகல சிருஷ்டிகளின் காந்தமிகு
உருக்கொண்டவளாம்;
பணிகின்ற நல்லடியாரின்
நெஞ்சக் கமலந்தன்னில்
தேனீயென ரீங்கரிப்பவளாம்;
நாதத்தின், நர்த்தனத்தின்.
உள்ளளி நிகர்த்த மேனியளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
8. படைக்கின்ற நான்முகனும்
பள்ளி கொண்ட மாலவனும்
மலை வாழும் மகேஸ்வரனும்
பூசனை புரிந்து துதிக்கின்ற
பெரும்சீர் படைத்தவளாம்
தேசுமிகு புன்னகையின்
திருவதனம் உடையவளாம்;
காதணிக் குண்டலங்கள்
ஊஞ்சலென அசைந்தாடி
அழகுக்குத் தனியழகூட்டும்
திருச்செவிகள் உடையவளாம்;
என் தாயாகும் சாரதாம்பாளை
சந்ததமும், மனம் மொழி மெய் சேர
துதிக்கின்றேன்.
