கங்கை நீரை குறைந்தது ஒரு வருடம் அல்லது இரண்டு வருட காலம் வைத்திருந்தால் கூட கெட்டுப் போகாது என்பார்கள். 'தற்போது நாம் காணும் கங்கையின் நீர் மிக அசுத்தமாக உள்ளதே' என்ற எண்ணம் நம்மில் பலருக்கும் எழலாம்.
கங்கை கரையில் மணிகர்னிகா காட், அரிச்சந்திரா காட் போன்ற இடங்களில் பிணங்களை எரித்து, அந்த சாம்பலை அப்படியே கங்கையில் விடுவார்கள்.
மேலும் சன்னியாசிகள், அகோரிகள் போன்ற சில குறிப்பிட்டவர்களின் உடலை எரிக்காமல் அப்படியே கங்கையில் விட்டுவிடுவார்கள். இதெல்லாம் கங்கை அசுத்தமாவதற்கு காரணமா? என கேட்டால், நிச்சயமாக இல்லை எனச் சொல்லலாம்.
ஏனெனில் இந்த பழக்கங்கள் எல்லாம் பல்லாயிரம் வருடங்களாக வழக்கத்தில் இருக்கிறது. அப்போதெல்லாம் கங்கை எந்த நிலையிலும் அசுத்தம் ஆகவில்லை. தற்பொழுது சுமார் 50, 60 வருடங்களாக ஏன் இந்த நிலை என சிந்தித்தால், கங்கை கரையைச் சுற்றிலும் நிறைய இடங்கள் நகரங்களாக வளர்ந்து விட்டது.
கழிவுநீர் அனைத்தையும் கங்கை நீரில் விட ஆரம்பித்துவிட்டனர். ஆலைகளில் இருந்து வரக்கூடிய கழிவுநீரையும் சுத்திகரிக்காமல் அப்படியே கங்கை நீரில் கலக்கவிடுகின்றனர். இதுபோன்ற காரணங்கள்தான், கங்கையின் இப்போதைய அசுத்த நிலைக்கு காரணம்.
இதற்கு முன் கங்கையில் விடப்பட்ட பிணங்கள், சாம்பல் போன்றவை எப்படி அசுத்தம் ஆகாமல் இருந்தது என்றால், கங்கையில் ஏராளமான முதலைகள் வசித்து வந்தன. சாதாரண முதலைகளுக்கும், கங்கை நீர் முதலைகளுக்கும் உருவத்தில் நிறைய வித்தியாசம் உண்டு.
இந்த கங்கை நீர் முதலைகள், நதியில் விடப்படும் பிணங்களையும் மற்ற அசுத்தங்களையும் உண்டு வாழ்ந்தது. ஆலைகளின் ரசாயனம் கலந்த நீர் கங்கையில் கலந்ததால் தற்பொழுது இந்த முதலை இனம் கிட்டத்தட்ட முழுவதுமாக அழிந்துவிட்டது.
