கதம்பம்

மரியாதைக்கும் அன்பிற்கும் உள்ள வித்தியாசம் என்ன?

ஒரு முக்கியத்துவம் கொண்ட மனிதர் வருகைதரும்போது, ஒரு மந்திரியோ அல்லது கவர்னரோ வரும்போது எப்படி எல்லோரும் அவரை வணங்குகிறார்கள் என்பதை நீங்கள் கவனித்து இருக்கிறீர்களா?

நீங்கள் அதை மரியாதை என்கிறீர்கள், இல்லையா? ஆனால் அப்படிப்பட்ட மரியாதை போலித்தனமானது. ஏனெனில் அதன் பின்னணியில் பயம், பேராசை உள்ளது.

நீங்கள் அவரிடமிருந்து எதையோ பெற விரும்புகிறீர்கள், ஆகவே நீங்கள் அவர் கழுத்தில் மாலை அணிவிக்கிறீர்கள்.

அது மரியாதை ஆகாது, அது வெறுமனே நீங்கள் மார்க்கெட்டில் வாங்க விற்க பயன்படுத்தும் நாணயம் ஆகும்.

நீங்கள் உங்கள் வேலைக்காரரிடம் அல்லது கிராமவாசியிடம் மரியாதைக் காட்டுவதில்லை, ஆனால் அவர்களிடமிருந்து நமக்கு ஏதோ ஒன்று கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கைத் தருபவர்களுக்கு மரியாதைச் செய்கிறீர்கள்.

அப்படிப்பட்ட மரியாதை என்பது உண்மையில் பயமே, அது மரியாதையே அல்ல, அது அர்த்தமற்றது.

ஆனால் உங்கள் இதயத்தில் உண்மையாகவே அன்பு இருக்கும் என்றால், அப்போது உங்களுக்கு மந்திரி, ஆசிரியர், உங்கள் வேலைக்காரர் மற்றும் கிராமத்துவாசி எல்லோருமே ஒன்றுதான்.

அப்போது நீங்கள் அவர்கள் எல்லோரிடமும் மரியாதை காட்டுவீர்கள், அவர்கள் எல்லோருடனும் உணர்வுடன் இருப்பீர்கள், ஏனெனில் அன்பு பதிலுக்கு எதையுமே கேட்பதில்லை.

-தத்துவ ஞானி ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தி.

ஆம்லெட்னாவே அசைவம்தான. அதென்ன சைவ ஆம்லெட்னு கேட்க தோணுதா..? அந்த கதையை ஏன் கேட்கறீங்க... அசைவத்துல நாம வித விதமா செஞ்சி சாப்பிடறத பார்த்து பொறாமைல பொங்கி எழுந்த குரூப் ஒன்னு உருவாக்குனதுதான் இந்த சைவ ஆம்லெட்...

உங்களுக்கு இந்த சைவ ஆம்லெட் எப்படி செய்யறதுன்னு சொல்றேன். செஞ்சி பார்த்துட்டு உண்மையிலேயே ஆம்லெட் டேஸ்ட்ல இருந்துச்சான்னு சொல்லுங்க...

தேவையான பொருட்கள் :

கடலைப் பருப்பு - 50 கிராம்

துவரம் பருப்பு - 50 கிராம்

பாசிப்பருப்பு - 50 கிராம்

உளுந்து - 50 கிராம்

முந்திரி - 50 கிராம்

மக்காச்சோளம் - 50 கிராம்

முழு கோதுமை - 50 கிராம்

பச்சை மிளகாய் - 2

பெரிய வெங்காயம் - 1

கறிவேப்பிலை, கொத்தமல்லி, மஞ்சள் தூள், மிளகுத்தூள், உப்பு - தேவையான அளவு

செய்முறை :

வெங்காயம், கொத்தமல்லி, ப.மிளகாயை பொடியாக நறுக்கிக்கோங்க..

கடலைப் பருப்பு, துவரம் பருப்பு, பாசிப்பருப்பு, உளுந்து, முந்திரி, மக்காச்சோளம், கோதுமை ஆகியவற்றை தனித்தனியா வறுத்து கொரகொரப்பா அரைச்சுக்கோங்க..தேவையான அளவு தண்ணீர் சேர்த்து தோசை மாவு பதத்துக்கு நல்லா கரைச்சுக்கோங்க..

நறுக்கிய வெங்காயம் மற்றும் பச்சை மிளகாய், கறிவேப்பிலை, கொத்தமல்லி, மஞ்சள் தூள், மிளகுத்தூள், உப்பு எல்லாத்தையும் கரைச்ச மாவுடன் சேர்த்து ஆம்லெட் மாதிரி தோசைக்கல்லில் ஊத்தி , வேக வைத்து எடுத்தா சுவையான 'சைவ ஆம்லெட்' ரெடி.

-ராஜேஷ் குமார்

இங்கிலாந்தில் மூன்று நகரங்களில் மூன்று தனித்தனி கொலை வழக்குகள் நடைபெற்றன.

மூன்று நீதிமன்றங்களும் குற்றவாளிகளுக்கு தூக்கு தண்டனை வழங்கின

ஒருவர் மதகுரு,

இரண்டாமவர் ஒரு வழக்கறிஞர்,

மூன்றாவது நபர்மெக்கானிக்கல் இஞ்சினீயர்.

மூவரும் லண்டன் சிறையில் ஒரே நேரத்தில் தூக்கு மேடைக்கு வரவழைக்கப்பட்டனர்.

முதலில் மதகுரு கழுத்தில் கயிறு மாட்டப்பட்டது.

மேடையில் இருந்த விசைப்பலகை இழுக்கப்பட்டது,

ஆனால் மதகுருவின் கழுத்தை இறுக்காமல் முடிச்சு நின்றுவிட்டது.

"எப்படி முடிச்சு இறுகாமல் நின்றது?" என்று ஆச்சரியத்துடன் சிறை அதிகாரி மதகுருவைக் கேட்டார்.

"ஆண்டவன்! அந்த ஆண்டவன்தான் என்னைக் காப்பாற்றினான்" என்றார் மதகுரு.

சட்டப்படி ஒரு முறைதான் தூக்கில் போட முடியும். அதனால் அவர் விடுவிக்கப்பட்டார்.

அடுத்ததாக வழக்கறிஞர், அழைத்துவரப்பட்டார்.

அவர் கழுத்தில் கயிறு மாட்டப்பட்டது.

விசைப்பலகை இழுக்கப்பட்டது,

ஆனால், என்ன ஆச்சரியம், வழக்கறிஞர் கழுத்தையும் இறுக்காமல் முடிச்சு பாதியில் நின்றுவிட்டது.

அவரிடம் அதிகாரிகள் கேட்டபோது, "நீதி! நீதி தேவதைதான் என்னைக் காப்பாற்றியது" என்றார் வக்கீல்.

சட்டப்படி அவரும் விடுவிக்கப்பட்டார்

இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த இஞ்சினீயர் சொன்னார்: "சரியான முட்டாப்பசங்க நீங்க. அந்த கயிற்றில் ஒரு முடிச்சு இருக்கிறது. அதுதான் சுறுக்கு இறுகாமல் தடுக்கிறது. அதை கவனிக்காமல் ஆண்டவன் காப்பாற்றினான், நீதி தேவதை காப்பாற்றினாள் என்று அவர்கள் சொல்வதை அப்படியே நம்புகிறீர்கள்…" என்று சொன்னார்,

சிறை அதிகாரி "யோவ்.. அந்த கயிற்றை பிரிச்சி செக் பண்ணுங்கையா.. சார் ஒரு இஞ்சினீயர். அவர் சொன்னா சரியாத்தான் இருக்கும்" என்றார்.

உடனே அந்த தூக்குக் கயிற்றை பரிசீலித்தனர்.

அங்கே அவர் சொன்ன மாதிரி முடிச்சு இருந்தது.

அதனை சரி செய்தனர்.

அப்புறம் என்ன?

இஞ்சினீயர் எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் தூக்கில் போடப்பட்டார்….

நீதி:- "வாழ்வா சாவா என்ற பிரச்சனையில் மாட்டிக் கொண்டிருக்கும்போது, வாயை இறுக்கி மூடிக்கொண்டு இருப்பது சாலச் சிறந்தது…"

-பி.சுந்தர்

ஒருமுறை பதின்கவனகர் திருக்குறள் பெ.இராமையா அவர்களை மகரிஷி அவர்கள் சந்திக்க நேர்ந்தது.

புலால் மறுத்தல் அதிகாரத்தில் ஒரு குறளில் ரொம்ப நாட்களாக எனக்கு ஒரு சந்தேகம் உள்ளது என்கிறாா் இராமையா.

சொல்லுங்கள் எனக்குத் தெரிந்தால் சொல்கிறேன் என்கிறாா் மகரிஷி.

சுவாமி "கொல்லான் புலால் மறுத்தானை எல்லா உயிரும் கை கூப்பி தொழும்" என்கிறார் வள்ளுவப் பெருந்தகை.

விலங்குகளுக்குக் கைகள் கிடையாது. அவ்வாறு இருக்கையில் எல்லா உயிரும் கைகூப்பித் தொழும் என்கிறாரே. இது எவ்வாறு சாத்தியம்?

தெய்வப்புலவர் கூற்றில் தவறு இருக்க நியாயம் இல்லை. இதுதான் எனக்கு சந்தேகம் என்கிறார்.

அய்யா, இதை ஏற்கனவே நான் சிந்தித்துள்ளேன். வள்ளுவரின் கூற்றில் தவறில்லை.

தாங்கள் கைகூப்பி, என்ற வார்த்தையை புலால் மறுத்தானை என்ற வார்த்தைக்கு முன் போட்டுப் பொருள் கொண்டு பாருங்கள்..

"கொல்லான் கைக்கூப்பி புலால் மறுத்தானை

எல்லா உயிரும் தொழும்"

ஒருவர் மற்றவரைப் புலால் உண்ண வற்புறுத்தி அழைக்கிறார்.

அதை மறுப்பவர் தன் உறுதிப்பாட்டை வெளிப்படுத்த இரு கரங்களையும் குவித்து, "ஐயா நான் புலால் உண்ண மாட்டேன். என்னை விட்டுவிடுங்கள்" என வேண்டுகிறார்.

இவ்வாறு செய்பவரை இதற்கு மேல் யாரும் வற்புறுத்த முடியாதல்லவா?

புலால் மறுத்தலில் இத்தகைய உறுதிப்பாட்டை உடையவர்களுக்கு உயிர்கள் மீது இயற்கையில் அன்பு செலுத்தும் தன்மையும் வந்துவிடும்.

அவ்வாறு உயிர்கள் மீது அன்பு செலுத்துபவரை எல்லா உயிர்களும் நேசிக்கும் அல்லவா?

இவ்விளக்கத்தைக் கேட்ட இராமையா அவர்கள்"ஆமாம் சுவாமி.. இது தான் அக்குறளுக்கு மிகச்சரியான பொருளாக இருக்க வேண்டும். பல நாட்கள் என்னுள் இருந்த சுமையை இன்று போக்கினீர்கள்" என்று அகமகிழ்ந்து கூறுகிறார்.

-எச்.கே. சாம்

இந்தியாவுக்கு வந்த பிரிட்டிஷ் வர்த்தகர்கள் ஆலமரத்தடியில் சந்தைகள் கூடுவதைப் பார்த்தனர். இந்தியாவின் எல்லா மாநிலங்களிலும் மொழி இன வேற்றுமைக்கு அப்பால் ஆலமரத்தடியில்தான் வியாபாரங்கள் நிகழ்ந்துவந்தன.

ஒரே நேரத்தில் ஆயிரக்கணக்கான பனியாக்கள் (வியாபாரிகள்) ஒன்றுகூடிப் பணம் பரிமாறிக்கொள்வர். ஆலமரம் வாக்கின் அடையாளமாம். பேரம் பேசும்போது ஆலமரத்தின் கீழ் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட பணம் எப்படியும் வந்துவிடுமாம். வர்த்தகர் கூட்டத்தைக் குறிக்கும் 'பனியாவே' – ஆங்கிலத்தில் மரத்தின் பெயரானது. இதுவே 'பானியன் ட்ரீ' என்று பெயர் வந்த வரலாறு.

கருமேகங்களைச் சுண்டியிழுக்கும் மழைக் கவர்ச்சி மரங்களில் முதலிடம் ஆலமரத்திற்குத்தான். இந்தியாவில் அதிகம் மழை பெய்யும் வங்காளம், அஸ்ஸாம் மாநிலங்களில் இதை அடர்ந்த காடாகக் காணலாம். கிழக்குக் கடற்கரை மாநிலங்களில் நிறைய உண்டு. உலகிலேயே பெரிய ஆலமரம் கல்கத்தா தாவரவியல் பூங்காவில் உள்ளது 1782-இல் ஒரு ஈச்சமரத்தில் முளைத்து வளர்ந்த இந்த ஆலமரம் ஒன்றரை ஏக்கர் பரப்பிற்கு விழுதுகளை இறக்கிக் கிழக்கு மேற்காக சுமார் 400 அடியும் தெற்கு வடக்கில் சுமார் 300 அடியும் பரவி இதன் சுற்றளவு சுமார் 2000 அடி என்று சொல்லுகிறார்கள்.

-கவுரி சங்கரி

திருமணம் முடிந்து 50 வருடங்கள் ஆன ஒரு தம்பதிகளுக்கு சிறப்பாக விழா கொண்டாடப்பட்டதாம். அந்த 50 வருட வாழ்க்கையில் அவர்களுக்கு இடையில் சண்டை வந்ததே இல்லையாம். அது எப்படி சாத்தியமானது என்று ஒருவர் கேட்டாராம்

அதற்கு அந்த கணவன் சொன்னார்..

"கல்யாணம் முடிந்த மறு வாரம் தேனிலவு கொண்டாட சிம்லா சென்றோம். அங்கே குதிரை சவாரி போனோம். முதலில் நான் போய் வந்தேன்.

அடுத்து என் மனைவி குதிரையில் ஏறினாள். குதிரை அவளை கீழே தள்ளி விட்டது. கீழே விழுந்தவள் எழுந்து நிதானமாக குதிரையை பார்த்து "First time" என்றாள். மீண்டும் அதே குதிரையில் ஏறினாள், மீண்டும் குதிரை அவளை கீழே தள்ளி விட்டது. மீண்டும் எழுந்து குதிரையை பார்த்து மிக நிதானமாக "2'nd time" என்றவள் மீண்டும் குதிரையில் ஏறினாள்.

இம்முறையும் குதிரை அவளை கீழே தள்ளி விட்டது. கீழே விழுந்தவள் இடுப்பில் மறைத்து வைத்திருந்த துப்பாக்கியை எடுத்து குதிரையை சுட்டு கொன்று விட்டாள்.

ஆத்திரப்பட்ட நான் அவளை கோபத்தில் அறைந்து திட்டினேன். அடி வாங்கிய அவள் மிக,மிக அமைதியாக என்னைப் பார்த்து ஒரே ஒரு வார்த்தை கூறினாள். அன்றிலிருந்து இதுவரை எங்களுக்குள் எந்த சண்டையும் வந்தது இல்லை" என்று.

அவர் மனைவி கூறிய வார்த்தை " 1'st time "

-சந்திரன் வீராசாமி

சென்னை:

உணவும் மருந்தும் ஒன்றே... படுக்கை காப்பி படுக்கையில் தள்ளும்... பசிக்காக சாப்பிடு ருசிக்காக சாப்பிடாதே... இதுபோன்ற பழமொழிகளை சும்மாவா சொன்னார்கள்...

சத்தான உணவு உள்பட எந்த உணவாக இருந்தாலும் சாப்பிடும் முறையில் ஆரோக்கியம் உள்ளது என்பது முன்னோர் வாக்கு.

காலையில் அரசனைப் போன்றும், நண்பகலில் சாதாரண மனிதனைப் போன்றும், இரவில் பிச்சைக்காரனைப் போன்றும் சாப்பிட வேண்டும் என பெரியோர் சொல்வது வழக்கம்.

காலை மடக்கி மடித்து சம்மணமிட்டு (சுக ஆசனம்) சாப் பிடும்போது இரத்த ஓட்டம் வயிற்றுப்பகுதிக்குள் சீராக செல்வதால் செரிமானம் எளிதாகிறது.

நொறுங்கத் தின்றால் நூறு வயது என்பது பழமொழி. இதன்மூலம் சாப்பிடும் முறையை வலியுறுத்தியிருக்கிறார்கள்.

உணவை நன்றாக மென்று சாப்பிட்டால் நோயின்றி நூறு வயது வரை ஆரோக்கியமாக வாழலாம்.

சாப்பிடும் போது பேசக்கூடாது என சொல்வார்கள். சாப்பிடும்போது வெளியில் இருந்து காற்று வாய் வழியே உள்ளே செல்லும். எனவே பேசாமல் உதடுகளை மூடியபடி சாப்பிட்டால் உடல் நன்கு ஆரோக்கியம் அடையும்.

மனதில் எந்த உணர்வும் இன்றி உணவை ரசித்து உமிழ்நீரோடு கலந்து மென்று சாப்பிட்டால் நூறு வயது வரை வாழலாம். அப்படி இல்லையெனில் ஆரோக்கியத்தோடு வாழலாம்.

சாப்பிடுவது குறித்துசாஸ்திரம் சொல்வது என்ன?

இடது கையால் சாப்பாடு போட்டுக் கொண்டால் செல்வம் அழியும்.

ஒரு கையை தரையில் ஊன்றி சாப்பிடக் கூடாது.

குடும்பஸ்தன் ஒரு ஆடை மட்டும் அணிந்து உணவு சாப்பிடக் கூடாது.

சாப்பிடும்போது முதலில் இனிப்பு, உவர்ப்பு, புளிப்பு, கசப்பு பதார்த்தங்களை வரிசையாக சாப்பிட்டு அதன்பின் நீர் அருந்தவேண்டும்.

சாப்பிடும் வேளை தவிர மற்ற நேரங்களில் இடது கையால் தண்ணீரை அருந்தக் கூடாது.

இருட்டில் சாப்பிடக் கூடாது.

சாப்பிடும்போது விளக்கு அணைந்து விட்டால் சூரியனை தியானம் செய்து, மீண்டும் விளக்கேற்றி விட்டு சாப்பிடவேண்டும் என தெரிவிக்கிறது.

நைஜீரியா எழை நாடு என்பதால், சின்ன வயதிலேயே பையன்கள் படிக்காமல் வேலைக்கு போவது வழக்கம். ஆனால் அவர்களில் சிலர் சம்பாதித்து தன் கேர்ள்பிரண்டை கல்லூரியில் படிக்க வைப்பார்கள். அவர்களில் சிலர் படித்து, நல்ல வேலை கிடைத்ததும், தன்னை படிக்க வைத்த பையனை கட்டிக்காமல் கழட்டி விட்டுவிடுவார்களாம்.

ஒரிஜினலாக சார்லி சாப்ளினின் சிட்டி லைட்ஸ் படத்தின் கதையும் இதான். தமிழில் இதை அடிப்படையாக வைத்து மேலும் சில படங்கள் வந்தன. ஆனால் நைஜீரியாவில் இது சாதாரணமாம். அதனால் அரசு "Promise to marry" என ஒரு சட்டம் போட்டுள்ளதாம். "கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்" என சொல்லி இப்படி உதவி பெற்றுவிட்டு, அதன்பின் கல்யாணம் செய்ய மறுத்தால், வழக்கு போடமுடியுமாம்.

இதில் நைஜிரியாவில் சமீபத்தில் வைரல் ஆன ஒரு பதிவில் இப்படி ஒரு பையன் ஏழையாக இருந்து, தொழிலதிபர் ஆகி, தன் கேர்ள்பிரண்டை படிக்க வைத்தானாம். அவள் அவனிடம் சொல்லாமல் இன்னொருத்தனை கட்டிகிட்டாள். அதன்பின் இவன் கண்டுபிடித்து கேட்க "நீ கொடுத்த காசை என் கணவர் திருப்பி கொடுப்பார்" என சொல்ல, இவன் கண்கலங்க, அது வைரல் ஆகி ஓட்டுமொத்த நைஜிரியாவும் கண்கலங்கிட்டு இருக்காம்.

சில கதைகள் காலம், தேசம் எல்லைகளை தாண்டி உலகம் முழுக்க பொதுதான் போல..

- நியாண்டர் செல்வன்

தெற்காசியாவின் வளிமண்டலத்தில் அதிக மாற்றங்கள் உருவாகி வருகிறது. பறக்கும் நதிகள் என்று அழைக்கப்படும் வளிமண்டல நதிகள் பிறந்துள்ளன. இது பட்டை வடிவிலான கண்ணுக்குத் தெரியாத மிகப்பெரிய தொடர் நீராவி ரிப்பன்களாகும் (ribbons of water vapour). கடலின் வெப்பம் அதிகரித்து, கடல் நீர் ஆவியாகும்போது நீராவியின் மிகப்பெரிய, கண்ணுக்குத் தெரியாத இந்த ரிப்பன்கள் உருவாகின்றன. அவை ஒவ்வொன்றும் நூற்றுக்கணக்கான கிலோமீட்டர் அகலம் கொண்டவை.

இந்த நீராவி ரிப்பன்கள், வளிமண்டலத்தின் கீழ்ப்பகுதியில் ஒரு பட்டை அல்லது ஒரு நெடுவரிசையை உருவாக்குகிறது, இது மேலே உயர்ந்து, குளிர்ச்சியான அட்சரேகைகளுக்கு நகரும்போது, 'பறக்கும் நதிகள்' உருவாகி அதிதீவிர மழை பொழிகின்றன. இது வான்வெடிப்பு (cloudburst) போன்றே இருக்கும். அதன் பின்னர் கனமழை அல்லது பனியாகப் பெய்து, வெள்ளம் மற்றும் ஆபத்தான பனிச்சரிவுகளை ஏற்படுத்தும் அளவுக்குப் பேரழிவுக்கு வழிசெய்யும்.

அல்பட்ராஸ் பறவை தன் இறகுகளை விரித்தால், அதன் இறகுகளின் நீளம் 11 அடி இருக்கும். ஆறு அடி நீள இறக்கைகள் கொண்ட சில அல்பட்ராஸ் வகைகளும் உண்டு.

ஆண்டுக்கணக்கில் தரையில் காலே வைக்காமல் விண்ணில் பறக்க இந்த இறக்கைகள் உதவும். டைனமிக் சோரிங் எனும் பறக்கும் உத்தியை அல்பட்ராஸ் கையாள்கிறது. விண்ணில் சிறகுகளை அடிக்காமல், ஒரு க்ளைடர் பறப்பது போல, காற்றை பயன்படுத்தி, மிக குறைவான சக்தியை மட்டுமே பயன்படுத்தியபடி விண்ணில் பறக்கும். விண்ணில் பறக்கையிலேயே தூங்கும்.

தரை மேல் பறந்தால் மனிதர்கள் இதை சும்மா விடுவார்களா என்ன? அதனால் பெரும்பாலும் இது பசிபிக் சமுத்திரத்தின் மேல் தான் பறக்கும். உலகின் சரிபாதி பசிபிக் கடல்தான்.

சில அல்பட்ராஸ் பறவைகள் ஐந்து முதல் பத்து ஆண்டுகள் வரை நிற்காமல் பறந்துகொண்டே இருக்கும். 2500 கிமி வரை உள்ள ஏரியாவை எல்லாம் கவர் செய்யும். மற்ற பறவைகள் போல கூட்டமாக பறக்காது. தனியாக தான் பறக்கும்.

சரி..உணவும், நீரும்? உணவுக்காக தானே வாழ்க்கை? பறக்கையிலேயே கடலை ஸ்கான் செய்துகொன்டே செல்லும். எதாவது மீன் தட்டுபட்டால், அப்படியே பறந்தபடி கொத்தி எடுத்து மேலே கொண்டுபோய்விடும். கடல் நீரையே குடித்து தாகம் தணித்துக்கொள்ளும்.

இனப்பெருக்கம் செய்யமட்டும் தான் இவை தரை இறங்கும். பொதுவாக ஆள் நடமாட்டமே இல்லாத கலபகோஸ், மிட்வே மாதிரி பசிபிக் கடல் தீவுகளில் இறங்கி இனப்பெருக்கம் செய்யும். இவை மணந்தால் மகாதேவி, இல்லையேல் மரணதேவி மாதிரி ஏகபத்தினி விரதம் கொண்டவை. வாழ்நாள் முழுக்க ஒரே ஜோடிதான்!

பரணி ஸ்டூடியோவில் ஷூட்டிங் நடந்து கொண்டிருந்தபோது. ஒரு காட்சி முடிந்து, அடுத்த காட்சிக்காக லைட் அட்ஜெஸ்ட்மண்ட் நடந்து கொண்டிருந்தது.

நானும் சிவாஜியும் எதிரெதிரே உட்கார்ந்து, பேசிக் கொண்டிருந்தோம். ஸ்டுடியோவில் நுழைவாயிலை நோக்கியபடி உட்கார்ந்திருந்த எனக்கு திடீரென்று ஒரு அதிர்ச்சி.

கேட்டை திறந்து கொண்டு திமுதிமுவென ஐம்பது, அறுபது இளைஞர்கள் உள்ளே நுழைந்து எங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தனர். அடுத்தாற்போல் அந்த கூட்டத்துடன் வந்துகொண்டிருந்த மனிதரைப் பார்த்தவுடன் மேலும் அதிர்ச்சி.

"அண்ணே திரும்பிப் பாருங்க. எம்.ஜி.ஆர். ஐம்பது அறுபது பேரோட வந்துகிட்டு இருக்காரு" என்றேன். திரும்பிப் பார்த்த சிவாஜிக்கும் எம்.ஜி.ஆர். ஏன் இப்போது, இத்தனை பேருடன் இங்கே வருகிறார் என்று புரியவில்லை. இதற்குள் எம்.ஜி.ஆர் எங்களை நெருங்கிவிட்டார்.

"அண்ணே வாங்க வாங்க… எங்க இவ்வளவு தூரம்?" என்றார் சிவாஜி. தம்முடன் வந்த இளைஞர்களைக் காட்டி "இவங்களெல்லாம் உங்க ரசிகர்களாம். காலையில் ஸ்டூடியோவைத் தாண்டிப் போகிறபோது, இவங்களெல்லாம் ஸ்டூடியோவுக்கு வெளியில் நிற்கறதைப் பார்த்தேன். இப்போ திரும்பிப் போகிறபோதும் பார்த்தேன். வெளியிலேயே நின்னுகிட்டு இருந்தாங்க. அதான் உங்களை சந்திக்கட்டுமேன்னு உள்ளே கூட்டிக்கிட்டு வந்தேன். நான் வரட்டுமா?" என்று கூறி விடைபெற்றார்.

அந்த ரசிகர்கள் புறப்பட்டு போனபின் சிவாஜி தமாஷாய் , "என்னோட இந்த ரசிகர்களில் பாதிபேர் எம்.ஜி.ஆர் ரசிகரா இன்னியிலேயிருந்து மாறிடுவாங்க" என்றார்.

சிவாஜி ரசிகர்கள் என்று தெரிந்தும், சிவாஜியை அவர்கள் சந்திப்பதற்கு ஏற்பாடு செய்ததை எம்.ஜி.ஆரின் பெருந்தன்மை என்பதா? ராஜதந்திரம் என்பதா?

- இயக்குநர் ஸ்ரீதரின் ' திரும்பிப் பார்க்கிறேன்" நூலிலிருந்து.. சந்திரன்

ஐம்புலன்கள் எனும் குதிரைகளைப் பூட்டிய சரீரமெனும் தேவ ரதத்தில் ஆன்மா எனும் தலைவன் அமர்ந்து, உலக வாழ்க்கையெனும் சாலையில் பயணிப்பதாக உபநிஷதங்கள் மானிட வாழ்க்கையை உருவகப்படுத்தியுள்ளன.

சரீரத்தைத் தாங்கிப் பிடித்து வழிநடத்துவன ஐம்புலன்களே. ஆனால் அவற்றுள் முதன்மையானது எது என்பது குறித்த ஓர் உருவகக் கதை, சாந்தோக்கிய உபநிடதத்தில் வருகிறது.

இறைவன் படைத்த தேகாலயத்துள்ளே இயங்கும் ஐம்புலன்களுக்குள்ளே யார் பெரியவரெனச் சர்ச்சை எழுந்தது. அவற்றிற்குள் முடிவு ஏதும் வராத நிலையில், அவை பிரஜாபதியிடம் சென்று தங்களுக்குள் யார் உயர்ந்தவர் என்று கேட்டன.

"உங்களில் யார் வெளியேறி விட்டால், உடல் மோசமாகிறதோ அவர்தான் உயர்ந்தவர்" என்றார் பிரஜாபதி.

அவ்வாறு சொன்னவுடன் வாக்கு, உடம்பை விட்டு வெளியே சென்றது..

ஓராண்டு கழித்துத் திரும்ப வந்து, மற்ற புலன்களிடம், " நான் இல்லாமல் உங்களால் எப்படி வாழ முடிந்தது?" என்று கேட்டது..

"ஊமைகள் வாழ வில்லையா? அப்படி வாழ்ந்தோம்" என்று அவை பதிலளித்தன.

வாக்கை அடுத்து பார்வை வெளியேறி, ஓராண்டு கழித்து வந்தது. "நானில்லாமல் உங்களால் வாழ முடிந்திருக்காதே" என்றது கண்.

"அப்படியொன்றும் நடக்க வில்லை. குருடனைப் போல வாழ்ந்தோம்" என்றன.

அவ்வாறே செவிப்புலன் வெளியேறி, ஓராண்டு காலம் கழித்துத் திரும்பி வந்தது. "நானில்லாமல் எப்படி வாழ்ந்தீர்கள்?" என்று காது கேட்டது.

" எங்களால் ஏதும் கேட்க முடியாவிட்டால் என்ன? செவிடனைப் போல வாழ்ந்தோம்" என்றன மற்றப் புலன்கள்.

அதன் பின்னர் மனம் உடலை விட்டு வெளியேறி, ஓராண்டு காலம் கழித்துத் திரும்பி வந்தது.

"நானில்லாமல் உங்களால் வாழ முடிந்ததா?" மனம் கேட்டது.

"குழந்தைகள் எண்ணமற்று வாழ்வதில்லையா? நாங்களும் அப்படித்தான் வாழ்ந்தோம்" என்றன.

கடைசியாக, ஓர் உற்சாகமான முரட்டுக் குதிரை தன்னைக் கட்டியிருக்கும் முளைகளைப் பிய்த்தெறிந்து விட்டு கிளம்புவதைப் போல, பிராணன் உடம்பை விட்டு வெளியேற முயற்சிக்கையில், மற்றப் புலன்கள் எல்லாம் நிலைகொள்ள முடியாமல் ஆட்டங் காண, அவை பிராணனைச் சூழ்ந்து கொண்டு,

"ஐயனே! நம்முள் நீங்கள்தான் பெரியவர். தயவுசெய்து வெளியேற வேண்டாம். இங்கேயே இந்த உடம்பாலயத்துள்ளேயே இருங்கள்" எனப் பணிந்து வேண்டின.

அதன் பின்னர் வாக்கு, கண், காது, மனம் என்று தனித்துப் பெருமைப்பட சொல்லிக் கொள்ளாமல், தங்களைப் பிராண சக்திகள் என்றே சொல்லிக் கொண்டன.

புலன்களே சரீரத்தைத் தாங்கும் சக்திகள். ஆனாலும் அவற்றிற்கு ஆதாரமானதும், முதன்மையானதும் பிராணன்தான்.

தாயின் கருவறையிலிருந்து பிரசவமாகிப் பூமியில் விழுந்த கணமே, நமது வயது வாழ்நாள் -வாழ்க்கையென்பது சுவாசத்தில் தான் ஆரம்பமாகிறது. நமது கடைசி சுவாசத்தில் தான் மரணமும் சம்பவிக்கிறது. ஆக வாழ்வின் தொடக்கமும், முடிவும் சுவாசத்தில் தான் இருக்கிறது.

நம்மிடமுள்ள மூச்சே, நம்முடைய வாழ்முதலாகிய பொருள், கைம்முதல் ஆகும். அதுவே பிராணன், உயிரும் ஆகும்.

-தென்னம்பட்டு ஏகாம்பரம்