நீங்கள் தேடியது "aanmiga kalanjiyam"

உருவாய் அருவாய் உளதாய் இலதாய்

மருவாய் மலராய் மணியாய் ஒளியாய்

கருவாய் உயிராய்க் கதியாய் விதியாய்

குருவாய் வருவாய் அருள்வாய் குகனே..!

முருகன் வீற்றிருக்கும் அத்தனை திருத்தலங்களும் வரும் திங்கட்கிழமை ஆடிக்கிருத்தியை முன்னிட்டு கோலாகல விழாவுக்கு தயாராகி கொண்டு இருக்கின்றன.

தமிழகத்து மக்களால் பெரிதும் விரும்பி வணங்கிப் போற்றப்படும் தெய்வமான முருகன், கலியுகத்தில் கண்கண்ட தெய்வம் என விளங்கி அடியார்களுக்கெல்லாம் முருகன் அருள் செய்தி வருகின்றான்.

முருகன் என்றதுமே தமிழ் மக்களின் உள்ளமெல்லாம் உருகும். முருகன்பால் தமிழ் மக்களுக்கு எல்லை இல்லாத பக்தியுண்டு.

தமிழ்நாட்டில் கிராமங்கள் ஒவ்வொன்றிலும் பெரும்பாலும் முருகனுக்கு கோவில்கள் அமைந்திருக்கின்றன. முருகனுக்குரிய கிருத்திகை, சஷ்டி முதலிய சிறப்பு நாட்களில் லட்சக்கணக்கான மக்கள் விரதமிருந்து முருகனை வழிபட்டு மகிழ்கிறார்கள்.

வெற்றிவேல் முருகனுக்கு அரோகரா...

கந்தவேல் முருகனுக்கு அரோகரா...

திருமழிசை ஆழ்வார் தை மாதம் மகம் நட்சத்திரத்தில் சக்கர அம்சமாக தோன்றியவர். 4-வது ஆழ்வாரான இவர் சைவம், வைணவம் இரண்டிலும் ஈடுபட்டு பாடல்கள் இயற்றினார்.

சைவத்தில் சிவவாக்கியர் ஆயிரம் என்ற பதிகத்தை இயற்றினார். இவரது சொல்லாற்றாலை கண்டு வியந்த சிவன் இவருக்கு ''பக்திசாரர்'' என்ற சிறப்பை அளித்தார்.

கால் கட்டை விரலில் இவர் ஞானக்கண் பெற்றிருந்தார். இவரது பாசுரங்களில் பெருமாள் மனம் லயித்ததாக பல சான்றுகள் உள்ளன.

ஸ்ரீரங்கம், அன்பில், திருப்பேர்நகர், கும்பகோணம், கவித்தலம், திருக்கோட்டியூர், திருக்கூடல், திருக்குறுங்குடி, திருப்பாடகம், திருவூரகம், திருவெக்கா, திருவள்ளூர், திருப்பதி, திருபாற்கடல், துவாரகை, பரமபதம் ஆகியவை இவர் பாடல் பெற்ற தலங்களாகும்.

ஒரு தடவை இவர் தன் சீடர் கனி கண்ணனுடன் காஞ்சியில் தங்கி இருந்தார். அப்போது அந்நகரின் மன்னன் பல்லவராயன் தன்னை வாலிபனாக்கும்படி ஆழ்வாரிடம் கேட்டார். ஆழ்வார் மறுக்கவே அவரை நகரில் இருந்து வெளியேறுமாறு உத்தரவிட்டார்.

உடனே திருமழிசை ஆழ்வார், ''துணிவுடைய செந்நாப்புலவனும் போகின்றேன். நீயுமுன் கைநாகப்பாய் சுருட்டிக் கொள்'' என்று பாடி விட்டு சென்றார். இதனால் காஞ்சியில் உள்ள சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாள், ஆழ்வார் பின்னாடியே சென்று விட்டதாக வரலாறு உள்ளது.

திருமலையில் இருந்த பேயாழ்வார் கேட்டுக் கொண்டபடி இவர் தன் இறுதி காலத்தில் திருமழிசையில் தங்கி இருந்து 200 பாசுரங்கள் பாடினார். பிறகு கும்பகோணத்தில் முக்தியானார். திருமழிசை தலத்தில் இவரை வழிபட்டால் சைவ, வைணவ தலங்களில் பெறக்கூடிய பலன்களை பெறலாம்.

* வீட்டில் யாருக்கேனும் அம்மை போட்டிருப்பதைத் தெரிவித்தால், கோவிலில் மஞ்சளும் வேப்பிலையும் கலந்த தீர்த்தம் தருவார்கள். அதைக் கொண்டுபோய், அம்மை வார்த்தவர்கள் மீது தெளித்தால் உக்கிரம் தணியும்.

* இரண்டாம் பிரகாரத்தில் இருக்கும் மரச்சிலை அம்மனிடம் வேண்டிக்கொண்டு பூட்டு ஒன்றைப் போட்டுப் பூட்டினால், கணவன்-மனைவி பிணக்கு தீரும். மாமியார்-மருமகள் சண்டை மறையும்.

* 508 தீபங்களை ஏற்றி வைத்தால் திருமணத் தடை நீங்கும். 1008 தீபங்களை ஏற்றி வைத்தால் குழந்தை பாக்கியம் கிட்டும்.

* உச்சிஷ்ட கணபதியிடம் வேண்டிக்கொண்டால், மாணவ-மாணவிகள் கல்வி ஞானத்தில் சிறந்து விளங்குவர். உச்சிஷ்ட கணபதியின் மடியில் இருக்கும் நீலா சரஸ்வதி எல்லையிலா கல்வி ஞானத்தை அளிப்பவள்.

* பைரவரிடம் வேண்டிக்கொண்டால் வியாதிகள் குணமாகும். பயங்கள் நீங்கும். எதிரிகளால் இடர் ஏற்படாது.

* அடிக்கடி யாகம், தினம் தினம் அபிஷேகம் ஆகியவற்றின் மூலம் அம்மன் சிலைக்கு மந்திர உருவேற்றுதல் நிகழ்ந்து கொண்டே இருப்பதால், கருமாரி அம்மன் மஹாசக்தி வாய்த்தவள். வேண்டுவன அனைத்தையும் நிறைவேற்றுபவள்.

இந்தியாவில் ஜெகந்நாதர் என்ற பெயரில் பல தலங்களில் பெருமாள் அருள் பாலித்த போதிலும் பூரி, திருமழிசை, திருப்புல்லாணி ஆகிய 3 ஜெகந்நாதர்கள் உயர்வானவர்களாகக் கருதப்படுகிறார்கள். ஒடிசா மாநிலம் பூரியில் உள்ள ஜெகந்நாதர் நின்ற கோலத்தில் உள்ளார். இவருக்கு வடக்கு ஜெகந்தாதர் என்று பெயர்.

திருமழிசையில் உள்ள ஜெகந்நாதர் அமர்ந்த கோலத்தில் உள்ளார். இவரை மத்திய ஜெகந்நாதர், பூர்ண ஜெகந்நாதர் என்கிறார்கள். இவருக்கு திருமஞ்சனம் செய்து துளசி அர்ச்சனை செய்து வழிபட்டால் நினைத்தது எல்லாம் நடைபெறும்.

திருப்புல்லாணியில் உள்ள ஜெகந்நாதர் சயன கோலத்தில் உள்ளார். இவரை தெற்கு ஜெகந்நாதர் என்கிறார்கள். 

திருவேற்காடு கருமாரி அம்மன் ஆலயத்தை அடிப்படையாக வைத்து புராண ரீதியாக எத்தனையோ கதைகள் கூறப்படுகின்றன. ஆனால் அவை அனைத்துக்கும் உறுதியான எந்த ஆதாரமும் இல்லை.

ஏனெனில் கருமாரி அம்மன் ஆலயம் இங்கு கட்டப்பட்டு இன்னமும் 100 ஆண்டுகள் கூட ஆகவில்லை.

திருவேற்காடு தலத்துக்கு என்று பல புராண வரலாறுகள் வெளிவந்துள்ளன. திருவேற்காட்டில் உள்ள தேவபுரீஸ்வரர் ஆலயத்துடன் தொடர்புபடுத்தியும் கருமாரி அம்மன் தல வரலாறு எழுதப்பட்டுள்ளது.

ஆனால், உண்மையில் கருமாரி அம்மன், இத்தலம் உருவான இடத்தில் முதலில் குறிமேடையில் அமர்ந்து அருள் வாக்கு கூறியதாக சென்னைப் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர் முனைவர் ந.க.மங்கள முருகேசன் தனது ஆய்வு நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

அதன்படி பார்த்தால் திருவேற்காடு கோவில் கட்டப்படுவதற்கு முன்பே அந்த இடத்தில் ஒரு புற்று இருந்தது என்றும், அங்கு பல நூற்றாண்டுகளாக நாக வடிவில் கருமாரி இருந்து வருவதும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

இதை ஆதாரமாக வைத்தே புராண கதைகளுடன் கருமாரியின் தோற்றம் பின்னிப் பிணையப்பட்டுள்ளது தெளிவாகிறது.

கருமாரி அம்மன் இத்தலத்தில் அருளாட்சி செய்ய எழுந்தது பற்றி மாறுபட்ட சம்பவங்கள், கதைகள் மற்றும் செவி வழி செய்திகள் சொல்லப்பட்டாலும், கருமாரி அம்மன் இத்தலத்தில் ஆண்டாண்டு காலமாக ஆட்சி செய்து வருவதை யாராலும் மறுக்க முடியாது.

இத்தலத்தில் புற்றுக்குள் நாக வடிவமாக இருந்த கருமாரி அம்மன், தன்னை மக்கள் மத்தியில் வெளிப்படுத்தியதை பேராசிரியர் மங்கள முருகேசன் தன் நூலில் தெளிவுப்படுத்தி உள்ளார். குறி சொல்வதன் மூலமாகவே கருமாரியம்மன் தன்னை மக்களிடம் பிரபலப்படுத்திக் கொண்டதாக அவர் எழுதி உள்ளார். அதன் விவரம் வருமாறு:-

சென்னை புறநகர் பகுதிகளில் பழந்தண்டலம் என்ற சிறிய ஊரும் ஒன்று. இந்த சிற்றூர் திருநீர்மலையில் இருந்து சுமார் 4 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருக்கிறது.

இந்த ஊரைச் சேர்ந்தவர் அலமேலு அம்மையார். வயல்களில் கூலிவேலை செய்து வந்தார்.

கருமாரி அன்னை இந்த ஏழைப்பெண் மூலம் தான் முதன் முதலில் வெளிபட்டாள். வீட்டுக்குள் இருந்த அலமேலு அம்மாள் ஒருநாள் கருநாகம் கடித்து மரணம் அடைந்தார்.

அவரை புதைக்க சுடுகாட்டுக்கு எடுத்துச் சென்றனர். அப்போது ஒருவர் திடீரென சாமி ஆடியபடி 'இவள் இறக்க வில்லை கூழ் கரைத்து வாயில் ஊற்றுங்கள் கண் திறப்பாள்' என்றார்.

உடனே ஊர்மக்கள் கூழ் தயார் செய்து அலமேலு அம்மாள் வாயில் ஊற்ற அவர் மீண்டும் உயிர் பெற்று எழுந்தார். மறு வினாடியே அவர் அருள்வாக்கு கூறத் தொடங்கினார்.

'என் நாதன் இட்ட கட்டளைப்படி நான் 21 தலை முறைக்கு இந்த குடும்பத்து வாரிசுகள் மீது இறங்கி அருள்வாக்கு கூறுவேன். என்னை நாடி வருபவர்களுக்கு சாம்பல் அளித்து குறைகளைத் தீர்த்து வைப்பேன்' என்றார்.

கருமாரி அன்னை வெளியிட்ட முதல் அற்புதம் இதுதான். சுமார் 120 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த அற்புதம் நடந்தது.

கருமாரி அம்மன் சொன்னபடி அலமேலு அம்மையார் முதல் தலைமுறையாக கருதப்படுகிறார். அவரது மகன் பூ.பாளையம் சாமி இரண்டாவது தலைமுறையில் கருமாரி அருள் பெற்று குறி சொல்லி வந்தார்.

அவரது மகன் தம்பு சுவாமிகள் மூன்றாவது தலைமுறையில் குறி சொன்னார். இவர் பெருமாளகரத்தில் வசித்தப்படி குறி சொல்லி வந்தார்.

ஒரு தடவை திருவேற்காடு நில உடமையாளர் சித்துக்காடு வையாபுரி முதலியார் என்பவரின் மனைவி கண்ணம்மாள் உடல் நலம் பாதிக்கப்பட்டு உயிர் பிரியும் தறுவாயில் இருந்தார். அவரை தூக்கி வந்து தம்பு சுவாமி முன்பு கிடத்தினார்கள்.

தம்புசுவாமி பிரம்பால் அந்த பெண் மீது தொட மறு நிமிடம் கண்ணம்மாள் எழுந்து நின்றார். சாம்பலும், கனியும் பெற்ற அவர் நீண்டநாட்கள் வாழ்ந்தார்.

தன் உயிரை மீட்டதால் தம்பு சுவாமி மூலம் குறி சொன்ன கருமாரி அம்மனை வையாபுரி முதலியார் குடும்பத்தினர் கண்கண்ட தெய்வமாக வழிபட்டனர். அவர்கள் அம்மனுக்கு நிலம் தானம் செய்தார். அந்த இடத்தில் சிறு குடிசையில் கருமாரியம்மன் கோவிலை தம்பு சுவாமி உருவாக்கி நிறுவினார்.

1937ஆம் ஆண்டு இது நடந்தது. பூந்தமல்லி துணைப் பதிவாளர் அலுவலகத்தில் இதற்கான பத்திரப்பதிவு நடந்துள்ளது. அந்த பத்திரப்பதிவில் கூறப்பட்டிருப்பதாவது:-

1937 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 26-ம் தேதி ஸ்ரீபெரும்புதூர் தாலுகா திருவேற்காடு கிராமத்திலிருக்கும் அகிலாண்ட கோடி பிரம்மாண்ட நாயகராய் எழுத்தருளியிருக்கும் ஸ்ரீ கருமாரியம்மன் தேவஸ்தானத்திற்கு மேற்படி கிராமத்திலிருக்கும் வெள்ளாளர் பயிர் பூவை குழந்தைவேலு முதலியார் குமாரர்கள் கந்தசாமி முதலியார், 1. வையாபுரி முதலியார், 2. மேற்படி தணிகாசல முதலியார் குமாரர்கள் பூவை வேதாசல முதலியார் மைனர் முத்துசாமி மைனர் வைத்தியலிங்கம் இவர்களுக்குக் கார்டியன் தாயார் கண்ணம்மாள் நாங்கள் ஏகோபித்து நல்ல எண்ணத்துடன் எழுதி வைத்த சாசனம்.

கருமாரியம்மன் தேவைக்கு மேற்படி கிராமத்தில் கோயில் இல்லை. மேற்படி கோவில் கட்டி வைப்பதற்காக மேற்படியூர் சேரி பறதம்பு கேட்டபடி நாங்கள் ஒப்புக் கொண்டு எங்கள் குடும்பத்திற்கு பொம்பவும் நன்மையை தர கூடிய மேற்படி கருமாரியம்மன் தேவதையாக இருப்பதால் நாங்கள் 1930 டிசம்பர் 1 சீனிவாசபிள்ளை வகையறாக்களிடம் கிரயம் பெற்ற நிலங்களில் அடியில் கண்ட நிலத்தை மேற்படி தேவதைக்குத் தானமாகக் கொடுத்து சொத்தையும் சுவாதீனம் செய்து விட்டபடியால் இது முதல் மேற்படி கருமாரியம்மனுக்கு கோவில் கட்டி வழிபடலாம்.

இப்பத்திரத்திலிருந்து 1937 ஆம் ஆண்டு வரை திருவேற்காட்டில் கருமாரியம்மன் கோவில் இல்லை என்னும் உண்மை வெளிப்படுகிறது.

அந்த சமயத்தில் நடேசனார், ராமதாசர் இருவரும் தம்பு சுவாமிக்கு உதவி செய்து வந்தனர். அவர்கள் கருமாரி அன்னைக்கு சிலை நிறுவி கோவில் கட்ட முடிவு செய்தனர்.

அன்னையின் வாக்கையும் மீறி நடேசனார், ராமதாசர், இருவரும் மைசூர் மகாராஜாவிடம் பொருள் பெற்று ஆலயம் அமைத்து விடலாம் என எண்ணி மைசூர் சென்றனர். மூன்று தினங்கள் மைசூரில் காத்திருந்தும் மகாராஜாவைக் காண முடியவில்லை. நான்காம் நாள் அரசர் வெளியூர் சென்றுவிட வெறுங்கையுடன் திரும்பினர்.

அன்னையிடம் ஆதிவாரத்தில் அன்பர்கள் சாம்பல் பெற்றபோது ஆலயத்திருப்பணியை ஒருவரிடம் யாசகம் பெற்று நிறைவேற்றுவதை விரும்பவில்லை. அன்பர் காணிக்கை கொண்டு கட்டுங்கள் என்று உத்தரவு கொடுத்தாள்.

1942 ஆம் ஆண்டு கால் கோள் எழுப்பப்பட்டு 1943-ம் ஆண்டு தைப் பூசத்திருநாளில் ஸ்ரீதேவி கருமாரி சிலை வடிவம் பிரதிஷ்டை செய்யப்பெற்றது. சென்னை குயப்பேட்டை கந்தசாமி கோவில் எல்லப்பா ஸ்தபதி பஞ்சலோக விக்ரகங்களைச் செய்தார். திருப்போரூர் கணேசமூர்த்தி ஸ்தபதி கருவறை, சீனிவாசப் பெருமாள் சன்னதி, மகாமண்டபம், மடைப்பள்ளி, திருத்தளம், திருமதில், நவக்கிரகம் முதலியன சாத்திரப்படி கட்டினார்.

8.6.1946 இல் அன்னை கருமாரிக்கும் சுற்றுத் தேவதைகளுக்கும் குடமுழுக்கு நடைபெற்றது. இதுதான் இத்திருக்கோவிலின் முதல் குடமுழுக்கு. இதுதான் ஓலைக் கொட்டகையில் தம்புவினால் எழுப்பப்பட்ட குறிமேடைக் கோவில் எனவும், கருமாரியம்மன் தேவஸ்தானம் எனவும் ஸ்ரீதேவி கருமாரியம்மன் திருக்கோவில் எனவும் அமைந்த எழுந்த வரலாறு.

தம்பு சுவாமியைத் தொடர்ந்து அவரது 2-வது மகன் பரமானந்தம் 4-வது தலைமுறையில் குறி சொல்பவராகவும், அவரது மகன் புண்ணியகோடி சுவாமிகள், 5-ம் தலைமுறையில் குறி சொல்பவராகவும் இருந்தனர். திருவேற்காடு தலத்தில் உள்ள குறிமேடையில் அமர்ந்து அருள்வாக்கு சொல்லி வந்தனர்.

இவர்கள் காலத்தில் சென்னையில் இருந்து ஏராளமான அரசியல் பிரமுகர்கள், சினிமா நட்சத்திரங்கள், வி.ஐ.பி.க்கள் திருவேற்காடு கருமாரி பற்றி கேள்விப்பட்டு அத்தலத்துக்கு படையெடுத்தனர்.

அவர்கள் கேட்ட வரத்தையெல்லாம் அன்னை கருமாரி வாரி, வாரி வழங்கினாள். இதனால் கருமாரியின் புகழ் நாடெங்கும் பரவியது.

மக்கள் அலை, அலையாக வந்து அன்னையின் அருட்சாம்பலை பெற்று சென்றனர். கோவிலும் வளர்ச்சிப் பெற்றது.

இந்த நிலையில் 5-வது தலைமுறையாக குறி சொல்லி வந்த புண்ணிய கோட்டி சுவாமிக்கும் தேவஸ்தான கமிட்டி யாருக்கும் கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டது. இதனால் புண்ணிய கோட்டி சுவாமி திருவேற்காடு தலத்தில் இருந்து வெளியேறினார்.

திருவேற்காடு ஆற்றங்கரை மேட்டில் அவர் புதிய குறிமேடை அமைத்து அருள்வாக்கு கூறினார். நடிகர்கள் நாகேஷ், பாலாஜி உள்பட ஏராளமான வி.ஐ.பி.க்கள் அவரை தேடிச் சென்று பலன் பெற்றனர்.

தற்போது அவரது இரண்டாவது மகன் மதுரை முத்து சுவாமிகள் 6-வது தலைமுறையாக அம்மனின் அருள்வாக்கை கூறி வருகிறார் என்று பேராசியர் மங்கள முருகேசன் தன் ஆய்வு நூலில் பதிவு செய்துள்ளார்.

இதன் மூலம் முதலில் குறி மேடையாக இருந்த தலமே சுமார் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு- கோவிலாக உருவெடுத்தது தெரிய வருகிறது. கருமாரியின் அருளால் இந்த ஆலயம் காலமெல்லாம் புகழ் பெற்று நீடிக்கும் உன்னதமான சக்தி தலமாக மாறி உள்ளது.

ஒரு தடவை அத்ரி, பிருகு, வசிஷ்டர், பார்க்கவ ஆகிய ரிஷிகள் பிரம்மாவை சந்தித்து, ''நாங்கள் தவம் செய்ய உயர்வான ஒரு இடத்தை காட்டுங்கள்'' என்றனர்.

உடனே பிரம்மா, தராசின் ஒரு தட்டில் திருமழிசை தலத்தையும் மற்றொரு தட்டில் உலகின் மற்ற எல்லா புனித தலங்களையும் வைத்தார். திருமழிசை இருந்த தட்டு தாழ்ந்து இருந்தது.

இதையடுத்து உலகில் உள்ள எல்லாப் புண்ணியத் தலங்களையும் விட மகிமையும், பெருமையும் கொண்டது திருமழிசையே என்பதை ரிஷிகள் உணர்ந்தனர். இதனால் ஏராளமான முனிவர்கள் திருமழிசை வந்து தவம் இருந்தனர்.

எனவே இத்தல பெருமாளை வழிபட்டால் முக்தி கிடைக்கும். மறுபிறவி இருக்காது என்பது பக்தர்களின் நம்பிக்கையாகும். 

வேறுபட்ட பிள்ளையார் சுழிகள்

"உ" எனும் உகரம் பிள்ளையார் சுழியாய் எழுதப்படுகிறது. நாழியின் குறியீடாகவும் உள்ளது. இந்தப் பிள்ளையார் சுழி குறித்து பல்வேறு கருத்துக்கள் வழங்குகின்றன. முன்னோர்கள் உ என்று முதலில் எழுதி அடுத்து சிவமயம் என்று எழுதுவார்கள். தற்போது இந்த வழக்கம் மறைந்து விட்டது. ஆனால் இன்றும் நாட்டுக்கோட்டைச் செட்டியார் சாதியினர் உ. சிவமயம் என்று எழுதுவதை வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளனர். வேறு சிலர் "உ" என்று பிள்ளையார் சுழியை மட்டும் போட்டு எழுதத் தொடங்கும் வழக்கத்தைக் கொண்டுள்ளனர். இந்த "உ" குறியீட்டை சிலர் நாளை (தேதி) க் குறிக்கவும் பயன்படுத்துகின்றனர். இரண்டு என்கிற எண்ணுக்கும் இதே எழுத்து, குறியீடாகவும் அமைந்துள்ளது.

கருத்து ஒன்று

தமிழ் எழுத்துக்கள் இயற்கை வடிவமான வட்ட வடிவின என்றும், அவ்வட்டத்தை விரைந்தெழுதும் போது அதன் முடிவு நீளக்கோட்டில் முடியுமென்றும் எழுதத் தொடங்குவான். முதலில் வட்டமிட்டுப் பின் அதைக் கோடாக இழுத்ததால் பிள்ளையார் சுழி ஏற்பட்டதென்பது ஒரு கருத்து.

கருத்து இரண்டு

ஏட்டில் எழுதும் போது எழுதுகோலின் சீர்மையையும், ஏட்டின் செம்மையையும் அறியச் சுழித்துப் பார்க்கும் வழக்கமே பிள்ளையார் சுழியாகி விட்டது என்பது ஒரு கருத்து.

கருத்து மூன்று

பிள்ளையாரின் முகத் தோற்றம் "ஓ" என்றும் "ஓம்" என்றும் பிரணவத்தைச் சுருக்கமாக "உ" என முன்னெழுதி ஏனையவற்றைப் பின் எழுதுவது சுவடி எழுதுவோரின் மரபாக இருந்துள்ளது. ஒலி வடிவிலும், வரி வடிவிலும் ஐந்தன் கூட்டமாகிய பிரணவத்தின் அகரம் சிவம்; உகரம் சக்தி; மகரம் மலம்; நாதம் மாயை; விந்து உயிர் ஆகும். இவற்றுள் அகர உகர வடிவாக உள்ள பிள்ளையார் சுழி சிவசக்தியின் சேர்க்கை என்பது ஒரு கருத்து.

கருத்து நான்கு

திருமூலர் அகரம் உயிரென்றும், உகாரம் இறையென்றும், மகாரம் மலமென்றும் கூறுவதால் அகரமாகிய உயிர் உகாரமாகிய இறைவனோடு இயைந்து ஒன்றியிருக்கும் நிலையை விளக்குவதே பிள்ளையார் சுழியாயிற்று என்கிறது ஒரு கருத்து.

கருத்து ஐந்து

திருமூலரே பின்னும் பிரணவத்தின் ஐந்து கூறுகளில் அகரத்திற்குப் பிரமனும், உகரத்திற்கு திருமாலும், மகரத்திற்கு உருத்திரனும், விந்துவிற்கு மகேசனும், நாதத்திற்கு சதாசிவனும் ஆதி தெய்வங்களாவர். எழுதத் தொடங்குவது என்பது இலக்கியப் படைப்பைக் குறிக்கும். அதற்கு முன் பிரமனை ஆதி தெய்வமாகக் கொண்ட அகரத்தின் கூறாகிய ஒற்றைக் கொம்புக் குறியையும், எழுதப் பெறும் இலக்கியம் நின்று நிலை பெற வேண்டுமென்று திருமாலை ஆதி தெய்வமாகக் கொண்ட உகரத்தின் கூறாகிய கோட்டுக்குறியையும் இணைத்து "உ" எனப் பிள்ளையார் சுழியாக எழுதினர் என்றும், அச்சுழி மூல மனுவாகிய பிரணவத்தின் சிதைந்த வடிவு என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர்.

கருத்து ஆறு

ஓலையை எழுத எடுத்ததும் அதன் பதத்தைப் பார்க்க ஒரு சுழியையும் கோட்டையும் இழுத்துப் பார்ப்பதுண்டு. இந்த முதல் சுழிதான் காலப்போக்கில் பிள்ளையார் சுழியென்று ஆகியிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது என்றாலும் இது நம் அறிவுப்பசிக்கு முழு உணவும் அளிக்கவில்லை. தமிழ் உயிர் எழுத்துக்கள் அனைத்தும் சுழியையே அடிப்படையாகக் கொண்டவை. எனவே தமிழ் எழுத்துக்களை எழுத வேண்டுமாயின் சுழிக்கக் கற்றுக் கொள் என்று முன்னோர்கள் இந்த முறையை அமைத்ததாக கி.ஆ.பெ.விசுவநாதம் குறிக்கின்றார்.

கருத்து ஏழு

கடிதங்களில் க்ஷ என்று எழுதும் பழக்கம் பிள்ளையார் சுழி என்று இன்று அழைக்கப்பட்டாலும் முற்காலத்தில் "தலைக்கீற்று" என்றும், "மேல்பதி" என்றும் அழைக்கப்பட்டதென்றும் இதன் உண்மை வடிவம் க்ஷ் என்று எழுதும் போது ஷ என்றாகியதென்றும் சங்கேத மொழியில் மேற்படி என்று பொருள் கொடுப்பதாகவும், கடிதத் தலைப்பில் பதிக்கப் பெற்ற "மேல்பதி" மருவி "மேற்படி" என்பதைக் குறிக்கும். சங்கேதமானது என்றோ, இன்ன சங்கேதத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளது என்று அறிந்த பின் மேலே படிக்க முயலவும் என்றோ பொருள் கொள்ள வாய்ப்பிருப்பதாகவும் கூறப்படுகிறது.

செயலின் தொடக்கம்

ஓலைச்சுவடிகளின் தொடக்கத்தில் "அறிவோம் நன்றாகக் குரு வாழ்க குருவே" என்று எழுதப்பட்ட நிலை சமயச் சார்புற்று "அரி ஓம் நன்றாக" என்று எழுதப்பட்ட காலத்தில் ஏட்டின் தொடக்கத்தில் பிள்ளையார் சுழி இடம் பெற்றதோடு மட்டுமின்றிப் பாட்டின் முடிவிலும் பாடல் எண்களை அடுத்தும் இடம் பெற்றுள்ளமை இங்குச் சுட்டத் தகுந்தது. இவ்வாறு, பிள்ளையார் சுழி பாடல் தொடக்கத்தையும், பாடல் முடிவையும், எண் முடிவையும் குறித்து நின்ற குறியீடாகப் பயன்படுத்தப்பட்டமையும் புலனாகிறது.

பிள்ளையார் வழிபாடு என்பதே தமிழகத்தில் பிற்காலத்தில் ஏற்பட்ட ஒன்று. அதற்கு முன்பிருந்தே ஏட்டில் எழுதும் வழக்கம் இருந்து வந்தமை கண்கூடு, ஏட்டின் சேர்பதம் பார்க்கச் சுழித்து பார்த்த நிலையைச் சமயப் பார்வை மிகுந்த பிற்காலத்தில் "பிள்ளையார் சுழி" யாக்கி விட்டனர் எனபதே பொருந்துவதாகும்.

பிள்ளையார் சுழியின் பிறப்பு எவ்வாறு இருப்பினும் இன்று அது ஒரு செயலின் தொடக்கத்தைக் குறிப்பதாக மருவி வழங்கி வருகிறது.

ஆதாரம்

முனைவர் தமிழப்பன் எழுதிய தமிழ் இலக்கியத்தில் எண்ணும் எழுத்தும் (நூல்) பக்கம் 90 முதல் 94 வரை.

மூலாதாரத்திற்கு உரியவராக இருக்கும் விநாயகபெருமான் கடவுள்களில் முதலானவராக விளங்குகிறார். பொதுவாக முழுமுதற் கடவுளான விநாயகபெருமானை வணங்கிவிட்டே எந்த ஒரு நல்ல காரியத்தையும் தொடங்கும் பழக்கம் பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக வழக்கத்தில் உள்ளது.

குறிப்பாக எந்த ஓரு சுப விஷயத்தை செய்ய தொடங்கினாலும், பிள்ளையாருக்கு சிதறுகாய் போட்டு விட்டு , "அப்பனே! விநாயகா ! தொடங்கும் செயல் தடையேதும் இன்றி இனிதே நிறைவேற்றி அருள்வாய்!" என வணங்கிவிட்டே செயல்படுவர். அதேபோன்று எழுத தொடங்கினாலும், "பிள்ளையார் சுழி போட்டுவிட்டே எழுத தொடங்க வேண்டும்" என்று குழந்தைகளுக்கு வீட்டில் உள்ள பெரியவர்கள் வழிகாட்டுவர்.

விநாயகருக்கும் சிறந்த எழுத்தாளராக பணியாற்றிய அனுபவம் உண்டு . தனது தந்தத்தை உடைத்து எழுத்தாணியாக்கி வியாசர் சொல்ல சொல்ல மகாபாரதத்தை எழுதியவர் விநாயகர். விநாயகர் சதுர்த்தி நாளன்று விநாயகரை வணங்குவோருக்கு விநாயக பெருமானின் அருளால் செல்வாக்கும், சொல்வாக்கும் உண்டாகும்.

விநாயக சதுர்த்தி அன்று விநாயகரை போற்றி வழிபடுவதற்கு ஆதிசங்கரர் பாடிய கணேச பஞ்சரத்தினத்தின் பொருளை தொகுத்து வழங்கி இருக்கிறோம்.

இதை விநாயக சதுர்த்தி அன்று விநாயகரின் முன் பக்தியோடு சொல்லி வழிபடுவோருக்கு தொடங்கும் செயல்கள் யாவும் இனிதே நிறைவேறும். தோஷங்கள் யாவும் நீங்கும். வாழ்வில் உண்டாகும் துன்பம் தொல்லை யாவும் அடியோடு அகலும். குலம்தழைக்க மழலைச் செல்வம் கிடைக்கும். மேம்பாடும் நற்புகழும் உண்டாகும். அஷ்டமாசித்திகள் கை கூடும்.

தனக்கு மேல் வேறு ஒரு தலைவன் இல்லை என்ற ஒப்பற்ற தனிப் பெருந்தலைவனே!

கஜமுகாசுரனை அழித்து தேவர்களைக் காத்தவனே!

அற்புதம் நிகழ்த்துபவனே!

மோதகம் ஏந்தியவனே!

சந்திரனைத் தலையில் சூடியவனே!

உயிர்களை முக்தி நெறியில் செலுத்துபவனே!

உன்னை நம்பும் அடியவர்களின் தீவினைகளைப் போக்கி கருணை காட்டும் கணபதியே!

உம்மை வணங்குகிறேன். தேவாதிதேவனே!

பாமரர்களின் அறியாமையைப் போக்குபவனே!

வல்லமை நிறைந்தவனே!

ஆனைமுகனே!

கருணை மிக்க இதயம் கொண்டவனே!

அப்பாலுக்கும் அப்பாலாய் வீற்றிருக்கும் பரம்பொருளே!

எப்போதும் உன் திருவடியை சரணடைந்து வழிபடும் பாக்கியத்தை அருள்வாயாக.

ஓங்கார வடிவினனே!

கருணாமூர்த்தியே!

பொறுமை, மகிழ்ச்சி, புகழ் மிக்கவனே!

எல்லா உயிர்களும் மகிழும்படி நன்மை அருள்பவனே!

பணியும் அன்பர்களின் பிழை பொறுப்பவனே!

அடியார் வேண்டும் வரம் தந்தருள்பவனே!

நித்ய வடிவினே!

உன்னை வணங்குகிறேன். கன்னத்தில் மதநீர் பொழியும் கஜமுகப் பெருமானே ! சிரிப்பாலே திரிபுர சம்ஹாரம் செய்த சிவபெருமானின் புதல்வனே!

பக்தர்களின் துயர் களைபவனே!

ஊழிக் காலத்தில் உலகத்தைக் காத்தருள்பவனே!

செய்யும் செயல்களின் வெற்றிக்குத் துணைநிற்கும் ஆதிபரம்பொருளே!

உன்னை சரணடைந்து போற்றுகின்றேன். ஒற்றைக் கொம்பனே!

கணபதீஸ்வரா!

சிவ பெருமானின் பிள்ளையே!

ஆதிஅந்தமில்லாதவனே!

துன்பம் துடைப்பவனே!

யோகியர் உள்ளத்தில் குடிகொண்டவனே!

உன் திருவடிகளை எப்போதும் திருவடியில் வைத்து சிரம் தாழ்த்தி வணங்கும் இச்சிறியேனையும் காத்தருள்வாயாக.

சோழவள நாட்டில் பொன்னிமா நதியின் வடபால் ஸ்ரீ மஹாகணபதி க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்றாய் அவரது திருநாமத்தாலேயே விளங்குவது கணபதி அக்ரஹாரம்.

கணபதி ஸ்தலங்களில் மிகவும் சிறப்பாகவும், பழமையாகவும் மிகுந்த அருளோடு விளங்குவதும் அகத்திய முனிவரால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டதும் ஆன பெருமை உடையது. பின் ஒரு சமயம் இந்நாட்டில் ஏற்பட்ட கடும் பஞ்சம் நீங்க கௌதம மகரிஷியால் பூஜிக்கப்பட்டு பஞ்சம் நீங்கிய காரணத்தால் இவ்விடத்தை "அண்ணகோஷஸ்தலம்" என்று புராணங்களில் கூறப்படுகிறது.

ஒரு சமயம் அகஸ்திய முனிவர் தவத்திற்கு இடையூறாக இருந்த காவேரியின் "சல சல" என்று நீர்கட்டத்தின் ஆரவார சப்தம் அவரை கோபம் அடைய செய்து அவருடைய தவவலிமையால் காவேரியை தனது கமண்டலத்தில் அடக்கிவிட சோழதேசமானது வளம் குன்றி, பஞ்சம் ஏற்பட்டு தேவபூஜைகள் நின்று விட, தேவர்கள் எல்லாம் விநாயகப் பெருமானிடம் முறையிட விநாயகப்பெருமானும் காக்கை உருவம் ஏற்று கமண்டலத்தை தனது அலகால் தட்டிவிட காவேரியும் பெருக்கு எடுத்து சென்று எல்லா இடங்களிலும் பாய்ந்து மீண்டும் சோழ வளநாடு வளம் பெற்றது. அகஸ்திய மாமுனி தட்டி விட்ட காக்கையை பின்தொடர, அக்காக்கையே இவ்விடத்தில் விநாயகப்பெருமானாய் அவருக்கும், காவேரி தாய்க்கும் காட்சியளித்ததாக வரலாறு கூறுகிறது.

மாதம் தோறும் வளர்பிறை சதுர்த்தியில் காலையில் அபிஷேக ஆராதனையும் மாலையில் சுவாமி புறப்பாடும் தேய்பிறை சதுர்த்தியில் "சங்கடஹர சதுர்த்தியில்" பக்தர்கள் தங்கள் கோரிக்கைகள் நிறைவேற விரதம் இருந்து அன்று இரவு வருவார்கள். பூஜையில் கலந்து கொண்டு பின் இல்லம் செல்வார்கள்.

சந்திர தரிசனத்தில் இருந்து விரதம் இருப்பவர்கள் தீவிரமாக விரதம் கடைப்பிடிப்பார்கள். மறுநாள் காலையில் விநாயகரை வழிபட்டு அருள்பெற்று செல்வார்கள். மேலும் இவ்வூரில் மிகவும் சிறப்பாக போற்றப்படுவதும் கொண்டாடபடுவதும் ஆன விநாயக சதுர்த்தியை மற்ற ஊர்களில் போல் தத்தம் இல்லங்களில் மண்ணினால் ஆன விக்கிரகத்தை வைத்து வழிபாடு செய்யாமல் அவ்வூர் மக்கள் அனைவரும் விநாயக ஆலயத்திற்கு சென்று அர்ச்சனை செய்து வழிபாடு செய்வார்கள்.

இத்திருத்தலத்தில் விநாயக சதுர்த்தியை முன்னிட்டு பத்து நாள் முன்னதாகவே கொடியேற்றம் நடைபெறும். கொடி ஏற்றத்தின்போது பக்தர்கள் அவர்கள் குறை போக்க தாங்கள் உடுத்தும் சட்டைத்துணியும், துண்டு வஸ்திரத்தை புதிதாக வாங்கி மஞ்சள் காசுடன் சேர்த்து விநாயக பெருமான் கோவிலில் சேர்த்து விடுவார்கள். அப்பொருட்களை சிவாச்சாரியார் பெற்று கொண்டு கொடியேற்றத்துடன் இவைகளையும் கொடிமரத்தில் ஏற்றி பின் கொடி இறக்கம் செய்யும் காலத்தில் பக்தர்கள் பெற்று தங்கள் குறைகளை நிவர்த்தி பெறுவதை கண்கூடாக பார்க்க முடிகிறது.

கொடியேற்றம் நடைபெற்ற பின் காலை, மாலைகளில் விநாயகர் பல்வேறு விமானங்களில் வீதி உலா நடைபெறும். ஒன்பதாம் திருநாள் விநாயகரை தேர் உலா நடைபெற்று விநாயக சதுர்த்தி அன்று மஹா அபிஷேகம் நடைபெற்று விநாயகர் ஆலயத்தில் இருந்து புறப்பாடு செய்து யாகசாலையில் எழுந்தருளச் செய்து பொறிதூவி வழிபாடு செய்து திருவீதி உலா, மற்றும் தீர்த்தவாரி நடைபெற்று பின் பதினெட்டு காலம் பூஜிக்க பட்ட கலசத்துடன் ஆலயத்தை வலம் வந்து விநாயகருக்கு சிறப்பு அபிஷேகம் நடைபெறும். பின் அன்னதானம் நடைபெற்று இரவில் கொடி இறக்கம் நடைபெறும். மறுநாள் சப்தவரணம் என்கிற நிகழ்ச்சியாக ஏழுமுறை ஆலயத்தை வலம் வந்து ஒவ்வொரு முறையும் வலம் வரும் நிகழ்ச்சியாக வேத கோஷம், நாட்டியம், சங்கீதம், மௌனம் போன்ற நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறும். மறுநாள் மாலையில் கண்ணாடி பல்லக்கு திருவீதி உலா நடைபெறும்.

அதன்பின் மஞ்சள் நீர் விளையாட்டு, பந்தல் காட்சிகள், ஊஞ்சல் சேவை என்று தண்டிகேஸ்வரர் உற்சவமும் மறுநாள் விடையாற்றி விழாவாக விநாயகருக்கு ஆஸ்தான பிரவேசம் நடைபெறும்.

இவ்வாலயத்தை தரிசிக்கும் பக்தர்கள் மீண்டும், மீண்டும் வரும் மனம் படைத்தவராகவும் அருள் பெற்றவராகவும் காணமுடிகிறது. நாம் அனைவரும் சென்று முருகனுக்கு மூத்தவரை முக்கண் மகன் கணபதியை வழிபட்டு வாழ்வில் சகல நலன்கள் பெறுவோமாக!

தேவையான பொருள்கள்:

கொழுக்கட்டை சொப்பு செய்ய:

பச்சரிசி – 1 கப்

தண்ணீர் – 2 1/2 கப்

உப்பு – 1 சிட்டிகை

நல்லெண்ணெய்

பூரணம் செய்ய:

தேங்காய்த் துருவல் – 1 கப்

வெல்லம் – 1 கப்

ஏலப்பொடி

செய்முறை:

சொப்பு:

முதலில் பச்சரிசியை நன்கு கழுவி, 2 1/2 கப் தண்ணீரில் 2 மணி நேரம் ஊறவைக்கவும்.

அதே தண்ணீரையே விட்டு அரிசியை நன்கு நைசாக அரைத்துக் கொள்ளவும். நனைத்து வைத்த தண்ணீர் மீதமிருந்தால் அதையும் மாவுக் கரைசலிலேயே நீர்க்கக் கலந்து கொள்ளவும். (சொல்ல வருவது, மொத்தம் 1 கப் அரிசிக்கு 2 1/2 கப் தண்ணீர் சேர்ந்திருக்கவேண்டும்)

வாணலியில் மாவுக் கரைசலை விட்டு, இரண்டு டீஸ்பூன் நல்லெண்ணெய், சிட்டிகை உப்பு சேர்த்து நிதானமான தீயில் அடிப்பிடிக்காமல் கிளறவும்.

மாவு சேர்த்து இறுகிவரும் வரை விடாமல் கிளறி (இப்போது பாதி வெந்து நிறம் மாறி இருக்கும்.) இறக்கி, ஒரு துணியில் சுற்றியோ அல்லது பாத்திரத்தில் மூடியோ ஆற வைக்கவும். மாவை திறந்துவைத்து காயவிடக் கூடாது.

பூரணம்:

வெல்லத்தை கால் கப் தண்ணீருடன் அடுப்பில் வைத்து, நல்ல கம்பிப் பாகாக வைத்துக் கொள்ளவும். தேங்காய், ஏலப்பொடி சேர்த்து நன்கு சேர்ந்தாற்போல் வரும்வரை கிளறி இறக்கவும்.

கொழுக்கட்டை:

ஆறிய அரிசி மாவை நன்றாகப் பிசைந்து, பெரிய நெல்லிக்காய் அளவு உருண்டைகளாக உருட்டிக் கொள்ளவும். நல்லெண்ணெய் தொட்டுக் கொண்டு கையில் மாவை வட்டமாகத் தட்டி, நடுவில் குழித்து, தேங்காய் பூரணத்தை ஒரு டீஸ்பூன் உள்ளே வைத்து நாலுபக்கமும் சேர்த்து மூடவும். மேலே கிரீடம் போல் இழுத்துவிடவும். அதிக அரிசிமாவு உச்சியில் இருந்தால் அதை எடுத்து விடலாம்.

எல்லாப் பக்கமும் ஒரே மாதிரி நன்றாக மூடியிருக்கவேண்டியது முக்கியம். செய்துவைத்த கொழுக்கட்டைகளை எண்ணெய் தடவிய இட்லித் தட்டில் வைத்து, குக்கரில் (இட்லி மாதிரி வெயிட் போடாமல்) பத்திலிருந்து பதினைந்து நிமிடம் வரை வேகவைத்து எடுக்கவும்.

* அரிசிமாவை நான்ஸ்டிக்கில் வைத்துக் கிளறினால் சுலபமாக இருக்கும். மாவு நன்றாக சேர்ந்து வந்தபின்பும் மேலும் 2, 3 நிமிடங்கள் கிளறிக் கொண்டே இருந்தால் (இது சாதா வாணலியில் அடிப்பிடிக்கும்; கருகும்.) மாவு நன்றாக, பந்து மாதிரி வந்துவிடும். இந்த முறையில் மாவுக்கு கொஞ்சம் இழுவைத் தன்மையும் வந்துவிடும். அதனால் கொழுக்கட்டை செய்யும் போது பிளக்காது. பிளந்தாலும் அந்த இடத்தில் இன்னும் சிறிது மாவு வைத்தாலும் சுலபமாகச் சேர்ந்து கொள்ளும்.

* சிலர் ஊறவைத்து உலர்த்திய அரிசியை மிஷினிலோ மிக்ஸியிலோ வறட்டு மாவாக அரைத்துவைத்துக் கொண்டு, 2 பங்கு தண்ணீரைக் கொதிக்கவைத்து, அதில் மாவைக் கொட்டிக் கிளறுவார்கள். ஆனால் அதில் இருக்கும் கட்டிதட்டிவிடக் கூடிய சாத்தியங்கள் மேற்சொன்ன முறையில் அறவே இல்லை.

* மிஷின் இல்லாமல், மிக்ஸியிலும் சரியாக அரைக்க முடியாதவர்கள், சல்லடையை தேடுபவர்கள், அதைவிட முக்கியமாக மேல்மாவு சரியாக கொழுக்கட்டை செய்ய வரவேண்டுமே என்று கவலைப்படுபவர்களுக்கெல்லாம் மேலே சொன்னதே ஆகச் சுலபமான முறை. தைரியமாகச் செய்து பார்க்கவும்.

* சிலர் பூரணத்திற்கு வெல்லம் குறைவாகச் சேர்ப்பார்கள். ஆனால் வெளியே இருக்கும் மேல்மாவு சப்பையாக இருப்பதால் பூரணம் நிறைந்த இனிப்புடன் இருப்பதே சாப்பிடும்போது சரியாக இருக்கும்.

* மேலே சொன்ன அளவில் சுமார் 50 கொழுக்கட்டைகள் வந்தன.

* பூரணத்தில் ஏலப்பொடி தவிர நம் விருப்பம் போல் முந்திரி, அரைத்த கடலைப்பருப்பு, கிஸ்மிஸ் என்றெல்லாம் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். சனிதசைக்காக விநாயகருக்கு கொழுக்கட்டை செய்பவர்கள், இரண்டு டீஸ்பூன் எள் வறுத்தும் சேர்ப்பார்கள்.

* தேங்காய்ப் பூரணத்திற்குப் பதில் வறுத்த அரைத்த எள் ஒரு கப், வெல்லம் அரையிலிருந்து முக்கால் கப் சேர்த்து எள் கொழுக்கட்டையும் செய்யலாம்.

* தயாரித்த பூரணம் தீர்ந்து, சொப்பு மாவு மிஞ்சினால் அதில் மணிக்கொழுக்கட்டை செய்யலாம். பூரணம் மிஞ்சினால், சின்ன உருண்டைகளாக்கி, கரைத்த உளுத்த மாவில் தோய்த்து சுகியன் மாதிரி எண்ணெயில் பொரித்தெடுக்கலாம்.

* அரிசி மாவினால் தான் கொழுக்கட்டைக்கு சொப்பு செய்யவேண்டும் என்பதில்லை. மைதா மாவையும் தண்ணீரில் கரைத்து வேகவைத்துச் செய்யலாம். இன்னும் நன்றாக வரும்.

விநாயகர் பெயர் விளக்கம்

"வி " என்றால் "இதற்கு மேல் இல்லை" எனப் பொருள். நாயகர் என்றால் தலைவர் எனப் பொருள். இவருக்கு மேல் பெரியவர் யாருமில்லை என்று பொருள்பட விநாயகர் என்று பெயரிடப்பட்டது. விநாயகருக்கு அர்ச்சிக்கும் போது , "ஓம் அநீஸ்வராய நம" என்பர். "அநீஸ்வராய" என்றால் தனக்கு மேல் ஒரு ஈஸ்வரனே இல்லை என்று பொருள்.

கணபதி என்பது...

கணபதி எனும் சொல்லில் "க" என்பது ஞானத்தைக் குறிக்கிறது. "ண" என்பது ஜீவர்களின் மோட்சத்தைக் குறிக்கிறது. "பதி " என்னும் பதம் தலைவன் எனப் பொருள்படுகிறது. பரப்பிரும்ம சொரூபமாயிருப்பவன் கணபதி. மோட்சத்திற்கும் அவனே தலைவன்.

விநாயக வடிவ விளக்கம்

யானைத்தலை, கழுத்துக்குக் கீழே மனித உடல், மிகப் பெரிய வயிறு, இடது பக்கம் நீண்ட தந்தம், வலது பக்கம் சிறிய தந்தம் ஆகியவை உள்ளன. நீண்ட தந்தம் ஆண் தன்மையையும், சிறிய தந்தம் பெண் தன்மையையும் குறிக்கும். அதாவது ஆண், பெண் ஜீவராசிகள் அவருள் அடக்கம். யானை அக்ரிணைப் பொருள், மனிதர் உயர்திணை. ஆக, அக்ரிணை, உயர்திணை அனைத்தும் கலந்தவர். பெரும் வயிறைக் கொண்டதால் பூதர்களை உள்ளடக்கியவர். அவரே அனைத்தும் என்பதே இந்த தத்துவம்.

விநாயகரிடம் ஏன் இருக்கிறது?

விநாயகருக்கு தும்பிக்கையுடன் சேர்ந்து ஐந்து கரங்களிருக்கிறது. துதிக்கையில் புனித நீர்க்குடம் வைத்துள்ளார். பின் வலது கைகளில் அங்குசம், இடது கையில் பாசக் கயிறு, முன்பக்கத்து வலது கையில் ஒடித்த தந்தம், இடது கையில் அமிர்த கலசமாகிய மோதகம் ஆகியவை இருக்கும். புனித நீர்க்குடம் கொண்டு உலக வாழ்வில் உழன்று தத்தளித்துக் களைத்துத் தன்னைச் சேரும் மக்களின் தாகம் தணித்து களைப்பைப் போக்கி பிறப்பற்ற நிலையை அளிக்கிறார். அங்குசம் யானையை அடக்க உதவும் கருவி. இவரது அங்குசமோ மனம் என்ற யானையைக் கட்டிப் போடும் வல்லமை படைத்தது. அதனால்தான் முகம் யானை வடிவில் இருக்கிறது. பாசக்கயிறு கொண்டு தன் பக்தர்களின் எதிரிகளைக் கட்டிப் போடுகிறார். ஒடித்த தந்தம் கொண்டு பாரதம் எழுதுகிறார். இது மனிதன் முழுமையான கல்வியைப் பெற வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறது. இடது கையில் மோதகம் வைத்துள்ளார். சாதாரண மோதகம் அல்ல இது. உலகம் உருண்டை. மோதகமும் உருண்டை. உலகத்துக்குள் சகல உயிர்களுக்கும் அடக்கம் என்பது போல, தனக்குள் சகல உயிர்களும் அடக்கம் என்பதைக் காட்டுகிறது.

நவக்கிரகப் பிள்ளையார்

ஓங்கார நாயகனாய் திகழும் பிள்ளையாரின் உடலில் இருப்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது. அவரது நெற்றியில் சூரியனும், நாபியில் சந்திரனும், வலது தொடையில் செவ்வாய் பகவானும், வலது கீழ் கையில் புதனும் கொலு வீற்றிருக்கிறார்கள். வலது மேல் கையில் சனியும் , சிரசில் குரு பகவானும், இடது கீழ் கையில் சுக்கிரனும், இடது மேல் கையில் ராகுவும், இடது தொடையில் கேதுவும் இருக்கிறார்களாம்.

பெண் விநாயகர்

விநாயகருக்கு விநாயகி, வைநாயகி, விக்னேஸ்வரி, கணேசினி, கணேஸ்வரி ஐங்கினி எனும் பெண்பால் சிறப்புப் பெயர்களும் உண்டு. இந்து மதத்தில் மட்டுமல்ல, பௌத்த, சமண சமயத்தவர்களாலும் சிறப்பாக வழிபடும் சிறப்பும் இவருக்குண்டு.

அரசமரத்தடி ஏன்?

அரசமரத்தடி நிழல் படிந்த நீரில் குளிப்பது உடல் நலத்திற்கு நல்லது. பெண்கள் அரச மரத்தைச் சுற்றி வரும்போது கிடைக்கும் காற்று பெண்களின் கர்ப்பப்பை குறைபாடுகளை நீக்கக் கூடியது. எனவே கிராமங்களில் குளத்தங்கரையில் அரச மரத்தடியில் பிள்ளையார் வைத்திருக்கிறார்கள். கிராமத்திலிருப்பவர்களும் குளத்தில் குளித்து விட்டு அரசமரத்தைச் சுற்றிப் பிள்ளையாரை வணங்கிச் செல்கிறார்கள்.

விநாயகரும் அவருக்கேற்ற மரங்களும்

விநாயகர் பெரும்பாலும் அரச மரத்தடியிலேயே இருப்பார். இது தவிர வாதராயண மரம், வன்னி, நெல்லி, ஆல மரத்தின் கீழும் இவரைப் பிரதிஷ்டை செய்யலாம். இந்த ஐந்து மரங்களும் பஞ்சபூதத் தத்துவத்தை விளக்குகிறது. அரச மரம் ஆகாயத்தையும், வாதராயண மரம் காற்றையும், வன்னி மரம் அக்கினியையும், நெல்லி மரம் தண்ணீரையும், ஆலமரம் மண்ணையும் குறிக்கும். இந்த ஐந்து மரங்களும் விநாயகர் கோவிலில் நடப்பட்டால் அது முழுமை பெற்ற கோவிலாக இருக்கும்.

விநாயகருக்கு உகந்த இலைகள்

முல்லை, எருக்கு இலை, கரிசலாங்கண்ணி, மருத இலை, வில்வம், விஷ்னு கிரந்தி, ஊமத்தை, மாதுளை, இலந்தை, தேவதாரு, வெள்ளை அருகம்புல், மருவு, வன்னி, அரசு, நாயுருவி, ஜாதி மல்லிகை, கண்டங்கத்தரி, தாழை, அரளி, அகத்தி இவற்றின் இலைகளைக் கொண்டும் அர்ச்சிக்கலாம்.

ஆசியாவிலேயே மிகப்பெரிய விநாயகர் தலத்தை கொண்டிருப்பது, நம் தமிழகம்தான். அந்த தலம் திருநெல்வேலியில் தாமிரபரணி ஆற்றங்கரையில், மணிமூர்த்தீசுவரம் என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ளது. இது, உச்சிஷ்ட கணபதி கோவில் என்று பக்தர்களால் அழைக்கப்படுகிறது.

கருவறையில், அம்பாளை மடியில் தாங்கி, பக்தர்களுக்கு அருள்பாலித்துக் கொண்டிருக்கும் 'உச்சிஷ்ட கணபதி' நமக்கும் தரிசனம் தருகிறார். 'உச்சிஷ்ட கணபதி' என்ற திருநாமம் இருந்தாலும், 'மூர்த்தி விநாயகர்' என்றே இவர் அழைக்கப்படுகிறார். பிள்ளையாருடன் வீற்றிருக்கும் அம்பாள், "ஸ்ரீநீலாவாணி" என்று அழைக்கப்படுகிறார். மும்மூர்த்திகளைவிட முதன்மையான கடவுளாக விநாயகப் பெருமான் விளங்குவதால், அவரது மடியில் இருக்கும் அம்பாளும் முப்பெரும் தேவியரின் அம்சமாக கருதப்படுகிறார்.

இவரது பெயரில் 'ஸ்ரீ' என்பது லட்சுமியையும், 'நீலா' என்பது துர்க்கையையும் குறிக்கிறது. கலைவாணியை கூறும் வகையில் 'வாணி' என்ற பெயரும் இந்த அம்மனுடன் இணைந்துள்ளது.

இங்கு ஜோடியாக வீற்றிருக்கும் 'உச்சிஷ்ட விநாயகரை' வழிபட்டால், தம்பதி ஒற்றுமை பலப்படும். தாம்பத்திய உறவு மேம்படும் என்கிறார்கள்.

குழந்தை பாக்கியத்திற்காக ஏங்கும் தம்பதிகள், இங்கு வந்து விநாயகரை வணங்கினால், வீட்டில் மழலை தவழும் யோகம் விரைவில் கூடி வரும் என்பது ஐதீகம். அதோடு, செல்வம் பெருகுவதற்கு கொழுக்கட்டையும், குழந்தை வரத்திற்கு சர்க்கரை பொங்கலையும், நோய்கள் தீர வேண்டும் என்றால் கரும்புச்சாற்றையும் இங்கு நைவேத்தியம் செய்கிறார்கள்.

திருநெல்வேலி சந்திப்பில் இருந்து ஒன்றரை கிலோ மீட்டர் தொலைவில், பை-பாஸ் சாலையை கடந்து சென்றால் இக்கோவிலை சென்றடையலாம்.