நீங்கள் தேடியது "பசு"

பசுக்களிடமிருந்து கிடைக்கும் பொருட்களைக் கொண்டு தயாரிப்பது பஞ்சகவ்யம் ஆகும். பசுவின் கோமூத்திரம், கோமயம் (பசுஞ்சாணம்) பால், தயிர், நெய் இவைகளின் கலவையை பஞ்சகவ்யம் என்பர்.

கோமூத்திரத்திற்கு வருணனும், கோமயத்திற்கு (பசுஞ்சாணம்) அக்கினியும், பாலிற்கு சந்திரன், தயிர்க்கு வாயுவும், நெய்க்கு விஷ்ணுவும் தேவதைகள் ஆவர்.

மின்னும் செந்நிற பசுவிடம் கோமூத்திரத்தையும், வெள்ளைப் பசுவினிடம் கோமயத்தையும்,

பொன்னிறந்து பசுவிடத்துப் பாலையும், நீலநிறத்து பசுவினிடம் தயிரினையும், கருநிறத்து பசுவினிடம் நெய்யினையும் பெறுதல் மிகநன்று.

கோமூத்திரம், கோமயம் இரண்டும் ஆறு மாத்திரை எடையளவு இருத்தல் வேண்டும்.

இதை மந்திரப் பூர்வமாக கலந்து பிராம்ண சந்நிதியில் உண்டவன் சகல பாபத்தினின்றும் நீங்கி சுத்தமடைகிறான் என்று அபிதான சிந்தாமணி என்கிற நூல் கூறுகிறது.

பசுவின் பால் ஐந்து பங்கு. பசுவின் தயிர் மூன்று பங்கு. பசுவின் நெய் இரண்டு பங்கு.

பசுவின் நீர் ஒரு பங்கு. பஞ்சாணம் கைப் பெருவிரல் அளவில் பாதியும் சேர்க்க வேண்டும் என்று சாஸ்திரம் சொல்கிறது.

இறைவழிபாட்டில் திருவிழாக்கள், கும்பாபிஷேகம் முதலானவற்றில் பஞ்சகவ்ய அபிஷேகம் செய்வார்கள்.

இந்த பஞ்சகவ்யத்தை உண்டால் நாட்பட்ட நோய்கள் அகலும். வியாதிகள் வராமலிருக்க தடுப்பாகவும் இருக்கும் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.

பஞ்சகவ்யத்தைத் தயாரிக்கும் பொழுது காயத்ரி மந்திரத்தைச் சொல்லி கோமூத்திரத்தையும், "கந்தத்த வாரம்" என்ற

மந்திரத்தால் பஞ்சாணத்தையும் ஆபயா யஸ்ப என்று தொடங்கும் மந்திரத்தால் பசுந்தயிரையும் "சூக்ரமஸி" என்று

தொடங்கும் மந்திரத்தால் பசு நெய்யையும் மந்திரித்து சேர்த்தால்தான் பஞ்சகவ்யம் உருவாகும்.

இதுதான் சக்திவாய்ந்தது.

பஞ்சகவ்யத்தைத் தமிழில்"ஆனைந்து" என்று அழைப்பார்கள்.

ஆயுர்வேதத்திலும் பஞ்சகவ்யம் முக்கிய இடத்தைப் பெற்றுள்ளது.

நரம்புத் தளர்ச்சிக்கும், காக்காய் வலிப்பு நோய்க்கும் பஞ்சகவ்யம் நல்ல மருந்து என்பர்.

புற்று நோய் வராமல் தடுக்கும் சக்தி இதற்கு உண்டு என்றும் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள்.

கவுதமர் இப்பகுதியில் தங்கியிருந்து மக்களுக்கு அன்னதானம் வழங்கி வந்தார்.

அவரது புகழை குறைப்பதற்காக சில எதிரிகள் மாயப்பசு ஒன்றை உருவாக்கி ஆசிரமத்திற்கு அனுப்பினர்.

அதை வாஞ்சையோடு கவுதமர் தடவிக்கொடுத்தார்.

திடீரென அந்த பசு மறைந்துவிட்டது. மாயப்பசுவாயினும் கூட ஒரு பசு மறைவதற்கு காரணமாக அமைந்து விட்டோமே என வருந்திய முனிவர் இங்கிருந்த உபவேத நாதேஸ்வரரை வழிபட்டார்.

கவுதமருக்கு இறைவன் பாவ விமோசனம் அளித்தார். மகாமக குளத்தில் நீராடி பாவம் நீங்கியது. கவுதமருக்கு பாவ விமோசனம் அளித்ததால் இறைவனுக்கு கவுதமேஸ்வரர் என்ற பெயரும் ஏற்பட்டது.

அஷ்டமியில் இத்தலத்தில் உள்ள பைரவருக்கு பூஜை செய்து பயம் நீங்கப்பெறலாம்.

நவக்கிரக சன்னதி நீங்கலாக சனிக்கும் சூரியனுக்கும் தனிச்சிலைகள் உள்ளன.

பைரவரின் அருகே கஜலட்சுமியும், சரஸ்வதியும் அருள்பாலிக்கின்றனர்.

12 ராசிகளில் விருச்சிக ராசிக்குரிய கோவிலாக இது கருதப்படுகிறது.

விருச்சிக ராசி அன்பர்கள் இத்தலத்து இறைவனுக்கு அர்ச்சனை செய்து சிரமங்கள் நீங்கப்பெறலாம்.

இக்கோவிலுக்கு பசு தானம் செய்வதன் மூலம் பசு தோஷம் நீங்கப்பெறலாம். இதனால் குடும்பத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் சகல ஐஸ்வர்யமும் உண்டாகும்.

உலகிலேயே மிகப்பெரிய பாவம் பசுவைக் கொல்வது தான்.

அறிந்தோ, அறியாமலோ பசுவுக்கு தீங்கிழைத்திருந்தால் கும்பகோணம் மகாமக குளக்கரையின் தெற்கு பகுதியில் உள்ள கவுதமேஸ்வரர் கோவிலுக்கு சென்றுவர வேண்டும்.

தல வரலாறு:

முன்னொரு காலத்தில் பிரளயம் ஏற்பட்ட போது பிரம்மன் மனம் வருந்தி பிரளயத்திற்கு பிறகு எனது படைப்புத்தொழிலை எங்கிருந்து செய்வது என சிவனிடம் கேட்டார்.

சிவபெருமான் அவரிடம் "நீ இப்போதே பல புண்ணிய தலங்களிலும் உள்ள மணலை எடுத்து அமுதத்தோடு சேர்த்து பிசைந்து மாயக்கும்பம் ஒன்றை செய். அதில் அமுதத்தை நிரப்பு.

அனைத்து ஜீவராசிகளுக்கும் விதையாக விளங்கும் சிருஷ்டி பீஜத்தை அதனுள் வை.

அதன்மீது ஒரு தேங்காயை வை. அதை மாவிலையால் அலங்கரி.

கும்பத்தில் நூல் சுற்று. அது பிரளய வெள்ளத்தில் சாய்ந்துவிடாத வகையில் ஒரு உரியில் வை.

அந்த குடத்திற்கு வில்வத்தால் அர்ச்சனை செய். அந்த கும்பம் பிரளய வெள்ளத்தில் தெற்கு நோக்கி செல்லும். அப்போது அவ்விடத்திற்கு நான் வருவேன்" என்றார்.

இதன்படி பிரளய காலத்தில் வெள்ளம் ஏற்பட்டது. கும்பம் மிதந்தது.

கும்பத்தில் சுற்றப்பட்டிருந்த பூணூல் அறுந்து விழுந்தது. அது லிங்கமாக மாறியது.

உபவேதநாதேஸ்வரர் என சிவன் பெயர் பெற்றார்.

கோவந்தனம் என்ற பசு பூஜை செய்யும் போது நமக்கு ஏராளமான பலன்கள் கிடைக்கின்றன.

நமது வாழ்க்கையின் உப இலக்கணங்களாகத் திகழும் பதிணென் புராணங்களில் பசுவைப் பற்றிக் குறிப்பிடாத இடமே இல்லை எனலாம்.

ஒரு பசுவைக் கண்டால் கை கூப்பியபடி,

ஹர்துவ காமதுகே தேவி சர்வ தீர்த்தா பிஷேசிநீ

பாவநீ சுரபிஸ்ரேஷ்ட தேவி துப்யம் நமோஸ்துதே

என்று சொல்லி வணங்க வேண்டும்.

அப்போது அகத்திக் கீரையை அதற்குக் கொடுத்துவிட்டு பின்பக்கம் தொட்டு வணங்கி மும்முறை வலம் வந்து மீண்டும் (தெற்கு வேண்டாம்) விழுந்து வணங்க வேண்டும்.

வீட்டில் உள்ள பசுவானால், அதை வெள்ளிக்கிழமை காலை சுத்த நீரால் குளிப்பாட்டி 32 இடங்களில் மஞ்சள் குங்குமம் வைத்து கொம்புகளில் மஞ்சள் பூசி பூச்சரம் சுற்றி வெல்லம் கலந்து அரிசி அகத்திக்கீரை கொடுத்து வணங்க வேண்டும்.

பலன்கள்: முதலில் அறியாமல் செய்த பாவங்கள் அனைத்தும் நீங்கிவிடும். கொலை களவு செய்வதால் உண்டாகும் பிரம்ம ஹத்தி முதலிய தோஷங்கள் விலகி விடும்.

நீண்ட நாட்களாக திதி, கர்மா செய்யாமல் விட்டிருந்தால் அந்த பாவம் பதினாறு அகத்தி கீரை கட்டை பசுவுக்குத் தருவதால் நீங்கும்.

பித்ரு தோஷங்கள் இருந்தால் நீங்கும் சுப வாழ்வு ஏற்படும்.

குழந்தைப்பேறு இல்லாத பெண்கள் பசுவின் தலை வாலில் பொட்டு வைத்து சந்தான லட்சுமி துதியை 16 முறை

கூறியபடி சுற்றி வந்து வணங்கி அகத்திக்கீரை கொடுத்தால் (வியாழக்கிழமை அன்று) கருவில் குழந்தை மலரும்.

பசுவின் பாலை 12 வியாழனும் சாப்பிட வேண்டும்.

அன்புடையான் அறுகரத்தான் அன்னையினும் அன்னையவன்

இன்புடையான் கேடகத்தாள் இடர்ஜீக்கு வாளுடையான்

மன் புகழின் மலர்க்கரத்தே மகவுடனே அமுது டையான்

சந்தனத்தாய் சந்தானப் பெருக்குடையாய் போற்றியம்மா!

(சந்தான லக்ஷ்மி துதி)

தெய்வங்கள் அனைவரையும், மகரிஷிகள், தபஸ்விகளைத் தரிசித்த பலன் ஏற்படும்.

பில்லி சூன்யங்கள் விலக அமாவாசை அன்று அகத்திக்கீரை தரலாம்.

அப்போது பில்லி சூன்யங்கள் என்னை விட்டு உன்னிடம் சேர வேண்டும் என்று வேண்டாமல் என்னை விட்டு விலக வேண்டும் என்று கூறுதல் வேண்டும்.

திருமணம் ஆகாத பெண்கள் பசுவை அரச மரத்தின் கீழ் நிற்க வைத்து அருகம்புல், அகத்திக்கீரை கொடுத்து

காமேஸ்வரி மந்திர மூலத்தை ஜபம் செய்திட எந்த வயது ஆனாலும் திருமணத் தடை அகன்று மணமேடை ஏறும் பாக்கியம் கிடைத்துவிடும்.

பசுவிற்கு மாலை அணிவித்து அதை எடுத்து தன் கழுத்தில் போட்டுக் கொண்டு அரச மர வலம் வருதல் வேண்டும்.

அகத்தி கீரையை 1 நாள் வீட்டில் வைத்திருந்து சனிக்கிழமையில் பசுவுக்கு கொடுத்து வணங்கி அதன் கோமய நீரை மஞ்சள் நீருடன் கலந்து வீட்டில் தெளிக்க பில்லி சூன்யங்கள் விலகிவிடும்.

விலங்கு இனங்களில் அம்மா என்ற ஓசையை ஆசையாய் எழுப்புவது பசு மட்டுமே.

ஆகவே அதனுள் இறை சக்திகள் நிறைந்துள்ளன.

பசு இல்லாத ஒரு வீட்டில் காலையில் ஒரு பசு தற்செயலாக வந்து நின்றால் அவ்வீட்டிற்கு நல்ல செய்தி வரப்போகிறது என்று பொருள் கொள்வர்.

உடனே அதற்கு அகத்தி கீரை, வாழைப்பழம் கொடுக்க வேண்டும்.

சில வீடுகளில் ஐந்து நாட்கள் புளித்துப்போன கழிவுநீரை வைத்து குடித்துவிட்டுத் தொலையட்டும் எங்க வீட்டு பாத்திரமாவது சுத்தமாக ஆகட்டும் என்பர்.

இது பாவத்தையே சேர்க்கும். பசுவைக் கண்டால் மகா லட்சுமியைக் கண்டதாக பொருளாகிறது.

தீட்டு, துர் மந்திரக்கட்டு இவைகள் அகன்றிட புதன்கிழமை பசுவுக்கு அகத்திக் கீரை தர வேண்டும்.

ஒரு பெண்ணுக்குக் குழந்தை பிறந்து இறந்தால் மீண்டும் புத்திர சோகம் அகன்று குழந்தை பிறக்க கோவந்தனம் செய்து கீரை தரலாம். நல்ல சுத்தமான அகத்திக்கீரைகளையே கொடுக்க வேண்டும்.

பழுத்துவிட்ட மஞ்சள் நிற கீரைகளைத் தந்தால் அதற்கு வயிற்றுப்போக்கு ஏற்பட்டு, அது நமக்கு பாவமாகி விடும்.

"ஆவுக்குத் தரும் அகத்திக்கீரை பாவங்கள் பொடியாகித் தொலையுமே!" என்பது வாக்கு.

யாவர்க்குமாம் இறைவற்கொரு பச்சிலை

யாவர்க்குமாம் பசுவுக்கு ஒரு வாயுறை

யார்வர்க்குமாம் உண்ணும் போதொரு கைப்பிடி

யாவர்க்குமாம் பிறர்க்கு இன்றுரை தானே...! திருமந்திரம்.

என்ற பாடலில் பசுவிற்கு கீரை கொடுத்தல் பற்றி கூறப்பட்டுள்ளது.

கள்ளனைப் போல சில கள்ளப் பசுக்களும் உண்டு.

இவை வேண்டுமென்றே பாலை சுரக்காமல் தன்னுள் அடக்கிக் கொள்ளும் பால் சுரப்பதை இறக்கி கொடுக்காது.

பால் கறந்தாலும் மிக குறைவாகவே இருக்கும்.

அப்படிப்பட்ட மாடுகளின் பால் காம்பில் ''பிரண்டை''யை அரைத்து, பால் கறப்பதற்கு முன்னால் லேசாக தடவி விட வேண்டும்.

உடனே மடிக் காம்புகளில் ''தினவு'' எடுக்கும். தினவு எடுத்த மாடுகள் சொரிந்து கொள்ள முற்படும்.

அப்பொழுது நாம் காம்பை அழுத்தி கரப்பது மாடுகளுக்கு மிகவும் இதமாக இருக்கும்.

சண்டித்தனம் அடங்கி பொறுமையாக பால் சுரந்து கொண்டே இருக்கும்.

கன்று ஈன்ற பசுக்களுக்கு தொடர்ந்து புல் புண்ணாக்கு தானியம் போன்றவற்றை அளித்து காலையில் வணங்கி வந்தால் கொடுத்த கடன் பிரச்சனையின்றி கிடைக்கும்.

வராது என நினைத்த கடனும் வாசலைத் தொட்டு கொடுக்கும்.

ஒருவருக்கு தீய கனவுகள் அடிக்கடி வந்து அவஸ்தைபட்டால் அதற்கு பரிகாரம் காலையில் பசுவின் தொழுவத்திற்கு சென்று வாழைப்பழம் கொடுத்து வழிபட்டால் சுகம் கிடைக்கும்.

''கோ பூசை'' செய்தால் கோடி நன்மை பெறலாம் என்பது நமது முன்னோர் வாக்கு.

பசுக்கள் மேய்ச்சலுக்கு சென்று வீடு திரும்பும் போது அதாவது அந்திப் பொழுதில் அவற்றோடு சீதேவியும் வீட்டுக்கு வருவாளாம்.

வரலட்சுமி விரதத்தை ஆவணி மாதம் பவுர்ணமிக்கு முன்வரும் வெள்ளிக்கிழமையில் அந்தி வேளையில் பூசை செய்து வழிபட்டால் அளவற்ற செல்வம் பெற்று வாழலாம்.

இன்றும் பெரிய லட்சாதிபதி, கோடீஸ்வரர்களின் வீட்டில் இந்த வரலட்சுமி நோன்பு இருந்து செல்வத்திற்கு மேல் செல்வம் சேர்ப்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

பலவித கிரக கோளாறுகளால் பீடிக்கப்பட்டவர்களும் தீராத வியாதிகளால் அவதிப்படுபவர்களும் தங்கள் பீடைகளிலிருந்து விடுபடுவதற்கு கோதானம் என்னும் பசுதானம் செய்து வழிபட்டால் நலம் பெறலாம்.

''நம்முடைய தார்மீக உணர்விற்கும், கலாச்சார வாழ்விற்கும் பண்பாட்டிற்கும் அடிப்படையாக அமைந்தது பசுவாகும்.

பதி, பசு, பாசம் என்னும் பொழுது ஆன்மையை பசு என்ற சொல்லாலேயே குறிப்பிடுகின்றோம், மாடுகளை கட்டி வைக்கும் இடமே தொழுவம் என்னும் கொட்டில் ஆகும்.

அறிவு தரும் ஆலயத்தை அறிவாலயம் என்று சொல்வது போல தொழுவுவதற்கு ஏற்ற இடமே தொழுவம் எனப்படும்.

பசுக்கள் இருக்குமிடம் ''கோ இல்'' ஆகும். உண்மைதான்.

ஆன்மா ஒடுங்குமிடம் கோவில். இறைவன் வாழுமிடம் கோவில்.

பசுவில் தான் மும்மூர்த்திகளும் முப்பத்தி முக்கோடி தேவர்களும் வசிக்கின்றனர்.

பசுவின் கர்ப்பகாலம் 9 மாதம் 9 நாள். எருமையின் கர்பகாலம் 10 மாதம் 10 நாளாகும்.

பசுவின் பின் பகுதியில் செல்வத்தை அள்ளித் தரும் மகாலட்சுமி வசிப்பதாக சாஸ்திரம் சொல்கிறது.

அப்பகுதியில் மகாலட்சுமி வசிப்பதாலேயே பசுவுக்கு பூஜை செய்யும் போது பின் பகுதிக்குத்தான் முக்கிய பூஜை நடைபெறுகிறது.

முற்காலத்தில் ராஜாக்கள் அரண்மனைகள் கட்டும் போது உபய தோமுகி என்னும் பூஜை செய்து தான் பின் கட்டடம் கட்டுவார்கள்.

''உபய தோமுகி'' என்பது ஒரு பசு ஆகும். அந்த பசு ஈனும் போது கன்றின் முன்னங்கால்களும் தலையும் தான் முதலில் வரும்.

கன்று போடும் காலத்தில் இவ்வாறு இரு பக்கமும் தலையுடைய பசுவை ''உபய தோமுகி'' என்று சொல்வார்கள்.

அப்பொழுது அந்த பசுவை வலம் வந்து வழிபட வேண்டும்.

மாட்டின் வயிற்றில் இருந்து கன்று வெளிப்படும் பொழுது முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் மகாலட்சுமியாக நினைத்து வணங்கியும், ஆசீர்வாதமும் செய்வார்கள்.

அப்பொழுது 3 முறை வலம் வந்து வணங்கி தங்களுக்கு என்ன பிரச்சினைகள் தீரவில்லையோ அது விரைவில் தீர்ந்து நல்ல வழி கிடைக்க வேண்டும் என வேண்டிக் கொண்டால் பயன் உறுதியாக விரைவில் கிடைக்கும்.

ஈன்ற பசுவிற்கு நஞ்சுக்கொடி விரைவில் விழுவதற்காக மூங்கில் இலை தழைகளை கொடுப்பர்.

நஞ்சுக்கொடி விழுந்து விடும்.

நஞ்சுக் கொடியை தாழை ஓலை, அல்லது பனை ஓலைப் பெட்டியில் வைத்து கட்டி பால் மரங்களில் கட்டித் தொங்கவிடுவார்கள்.

அதன் மூலமாக மாடுகளுக்கு பால் பாக்கியம் பெருகும்.

இதன் நடைமுறை தற்காலம் மாறி வருகிறது என்பதையும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

பொன்னுக்கும் பொருளுக்கும் முக்கியத்துவம் இல்லாத காலத்தில் கால்நடைகளே ஒருவரது உண்மைச் செல்வமாக மதிக்கப்பட்டு வந்தன.

கால் நடைகளே ஒருவரது பொருளாதார மதிப்பீட்டிற்கு அளவு கோலாக இருந்தது.

ஆதலால் மாடுகள் இல்லாத வீடே இல்லை என்னும் நிலை இருந்தது.

நாட்டின் பொருளாதார துறையில் தனிச் செல்வாக்கு மாட்டுக்கு இருந்தது.

ஆதலால் செல்வத்தை 'மாடு' என்ற சொல்லாலே குறிப்பிட்டு வந்தனர்.

''கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி ஒருவருக்கு ''மாடு'' அல்ல மற்றயவை என்று செல்வத்தை மாடு என்னும் பொருள்பட வள்ளுவரும் உரைக்கின்றார்.

பசுக்கள் ஒரு நாட்டின் செல்வமாக மட்டுமல்ல. பிற விலங்குகளைப் போல் பசுவையும் ஒரு விலங்காக கருதக்கூடாது.

எள்ளைத் தானிய மென்றும், பசுவை விலங்கு என்றும் எண்ணக் கூடாது என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.

பண்டைய காலத்தில் பகைவர் நாடு மீது படை எடுப்பதற்கு முன்னால் 'வெட்சி' மாலை சூடி பகை நாட்டு பசுக்களை கவர்ந்து வருவார்கள்.

பின் பசுவை பறிகொடுத்த நாட்டு வீரர்கள் ''கரந்தை மாலை சூடி வெட்சி'' மாலை சூடி கவர்ந்து சென்ற நாட்டினர் மீது படையெடுத்து பசுக்களை மீட்டு வருவார்கள்.

இதிலிருந்து நாம் அறிந்து கொள்வது என்ன?

ஒரு நாட்டின் பொருளாதாரம் பசுக்களால் தான் நடைபெற்றது.

அதனை அழித்து விடக்கூடாது என்பதுதான்.

எட்டையபுரத்திற்கு அருகிலுள்ள தெற்கு முத்தலாபுரம் என்ற கிராமத்தில் 15 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சுப்பாநாயக்கர் என்பவர் நன்றாக இருந்த அவரது இரு கண்களும் பார்வையை இழந்து விட்டன.

அவர் இத்திருத்தலத்து இறைவன் மீது கொண்ட பக்தியினால் கோவிலுக்கு வந்து தினசரி வாவியில் நீராடி ஈசனை வழிபட்டு 41 நாட்கள் மணசோறு உண்டு விரதமிருந்தார்.

42-வது நாள் அவரது இரு கண்களும் இறையருளால் பார்வை வரப்பெற்றன.

இந்நிகழ்ச்சியினால் இத்தலத்து இறைவன் இப்பகுதி மக்களின் கண்கண்ட தெய்வமாக விளங்குகிறார்.

பசுவின் பாலை அருந்தி வளர்ந்த சுவாமிக்கு பசும்பால் அபிசேகம் செய்து வழிபட்டால் வேண்டுதல்கள் உடனடியாக

நிறைவேறி வருகிறது என்பதால் இத்தலமூர்த்திக்கு அன்பர்களால் தினசரி பாலாபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது.

இத்திருக்கோவில் முன்பு சங்குச்சாமி சித்தர் "ஜீவ சமாதி" அமைந்துள்ளது.

பழமையும் சிறப்பும் மிக்க கோசிருங்கவாளி தீர்த்தத்தில்தான் ஆதிகாலத்தில் இறையுணர்வு மிக்க பசு ஒன்று

தினசரி நீராடி பால் சொரிந்ததால்தான் இத்தலத்திற்கு பசுவந்தனை என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.

இந்த தீர்த்தம் கங்கை நீரைப்போல புனிதமாகக் கருதப்படுகிறது.

ஆண்டு தோறும் சித்திரை புதுவருட தினத்தன்று இவ்வூர் மற்றும் சுற்று வட்டார ஊர்களில் இருந்து மக்கள் வந்து கூடி

இத்திருக்குளத்தில் புனித நீராடி இறைவனை வழிபட்டு இறைவன் முன்பு புதிய பஞ்சாங்கத்தை சமர்ப்பித்து

புத்தாண்டு பொலிவுடன் விளங்கவும், விவசாயம் சிறக்கவும் வேண்டுகின்றனர்.

பசுபால் சுரந்த இடத்தில் பவளநிற சுயம்பு லிங்கம் பசுவந்தனை திருத்தலம், தூத்துக்குடி மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள சிற்றூர்.

இவ்வூர் மதுரை-நெல்லை ரெயில்வே வழியில் கடம்பூர் ரெயில் நிலையத்திலிருந்து கிழக்கே

10 கிலோ மீட்டர் தூரத்திலும், மதுரை-நெல்லை தேசிய நெடுஞ்சாலையில், கயத்தாறில் இருந்து கிழக்கே

21 கி.மீ. தூரத்திலும், தூத்துக்குடி-மதுரை நெடுஞ்சாலையில் எப்போதும் வென்றானிலிருந்து மேற்கே 11 கி.மீ. தூரத்திலும் அமைந்து உள்ளது.

சிறப்புமிக்க இத்தலம் பசுவந்தனை அருள்மிகு கைலாசநாதர் திருக்கோவிலாகும்.

முழுவதும் கல்லினால் கட்டப்பட்டுள்ள திருக்கோவிலாகும்.

இத்திருக்கோவில் இரண்டாம் மாறவாமன் சுந்தரபாண்டியனின் ஏழாம் ஆட்சி காலத்தில் கி.பி.1245-ல் கட்டப்பட்டது

எனவும் ஆலால சுந்தரப் பெருமாள் என்பவன் சிவனுக்கு கோவில் எழுப்பி நிலங்களை அளித்தான் எனவும்,

இத்தலத்திற்கு முதுகுடி நாட்டு பசுந்தலை, பவித்திர மாணிக்கப்புரம் என்ற பெயர்களும் உண்டு.

காசியில் சிறந்தது கயிற்றாறு என்னும் புண்ணிய நாடு.

அதனை ஆண்டு வந்த மன்னன் ஆநிரைகளைப் போற்றி வந்தான்.

பசுக்கூட்டங்கள் மன்னனின் ஆட்சிக்கு உட்பட்ட ஒரு பகுதியில் தினமும் புல் மேய்வது வழக்கம்.

அந்த பசுக்கூட்டத்தில் ஒரு பசு அங்குள்ள ஒரு குளத்தில் நீராடி வில்வ மரத்தடியில் இருந்த ஒரு சிவலிங்கத்தின் மீது பாலைச் சொரிந்து விட்டு பின்னர் பசுக்கூட்டத்தில் வந்து சேர்ந்து விடும்.

தினமும் இந்த நிகழ்ச்சியால் பால் குறைவதை அறிந்த மன்னன் காவலர்களை அனுப்பி உண்மையைக் கண்டறிந்தான்.

இறையுணர்வு மிக்க தனது பசுபால் சொரியும் இடத்தை சென்றடைந்த மன்னன் அங்கிருந்த சிவலிங்கத்தைக் கண்டு பணிந்து வணங்கினான்.

இரவு படையுடன் அங்கு தங்கியிருந்த மன்னன் வானவர்கள் வந்து அந்த சிவலிங்கத்தை அர்ச்சித்து வழிபாடு செய்ததைக் கண்டு மெய் உருகி வழிபட்டான்.

பசுபால், சொரிந்து வானவர்கள் வழிபட்ட சிவலிங்கத்திற்கு அந்த இடத்திலேயே ஆலயம் ஒன்று எழுப்ப முனைந்தான்.

அதன்படி அந்த இடத்தில் அருள்மிகு ஆனந்தவல்லி சமேத கைலாசநாதருக்கு சிறியதாக ஓர் ஆலயம் அமைத்து அதனைச்சுற்றி முறைப்படி வீதிகள் அமைத்தான். நகரமாக ஆக்கினான்.

பசு அருகில் வந்து பால் சொரிந்து வளர்த்ததும் வானவர்கள் வந்து தினமும் வழிபட்ட சிவலிங்கங்கள் உள்ள இத்திருத்தலம் பசுவந்து அணை எனப் பெயர் பெற்று பின்னர் பசுவந்தனை என அழைக்கப் பெறலாயிற்று.

பசு வந்து நீராடிய குளம் சிவதீர்த்தம் என்றும் கோசிருங்காவாவி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.

கோமாதாவை வேத முறைப்படி வழிபட்டால் அரசனுக்கு ஒப்பான யோக பாக்யங்களோடு இந்த உலகில் வாழ முடியும் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகிறது.

கிரகலட்சனம் கோ சம்ரட்சணம் என்று சொல்வழக்கே உண்டு.

திருமகள் வடிவாகவும், தெய்வங்களை உடலில் வைத்துக்கொண்டும் உயிரினமாகிய பசுவை சுத்தமான இடத்தில்

நிற்க வைத்து மஞ்சளும் பச்சகல்பூரமும் கலந்த நீரால் குளிப்பாட்டி பச்சை அல்லது மஞ்சள் வஸ்திரம் உடுத்தி

கொம்புகளில் மஞ்சள் பூசி உடலெங்கும் பொட்டுகளை வைத்து கதம்ப மாலை சாற்றி முதலில் விநாயகர் வணக்கம் சாணத்தில் செய்ய வேண்டும்.

பிறகு ஸ்ரீசுக்த மந்திரங்களைக்கூறி அல்லது கேசட்டில் ஒலிக்க விட்டு லட்சுமி அஷ்டோத்தித அர்ச்சணையும் சொல்லிவழிபடல் வேண்டும்.

பிறகு சர்க்கரை சாதம் அல்லது அரிசி வெல்லம் கலந்த கலவையும் அகத்திக்கீரையும் கொடுக்க வேண்டும்.

மகாலட்சுமி, கிரகலட்சுமிக்குரிய துதிகளைக்கூறி தூபதீப நிவேதனங்களைச் செய்து மூன்று முறை வலம் வந்து வணங்குதல் வேண்டும்.

எங்கள் தாயே கோமாதா ஏற்றம் தந்து காப்பவனே

திங்கள் தோறும் கும்பிட்டால் தேனாய் நலமே தந்திடுவாய்

தொழுவந் தன்னில உலவிடுளாய் தோற்றம் எளிய பாவையே

விழுப்பொருளாய் வந்த தாயே வினையும் களைந்து நலம் சேர்க்க!

மிகப்பெரிய ராஜசூய யாகம்.

புத்திர காமதேனு யாகம் செய்யும் போது முதலில் பசுவை முன்னிறுத்தி கோமாதா பூஜையை செய்த பிறகு தான் யாக வேள்விக்கான வேலைகளை செய்வது வழக்கமாக இருந்து வருகிறது.

ஒரு யாகத்தீ எரிய விடும் போது, அக்னி தேவன் வந்து விசேஷ பாகங்களைப் பெற்றுக்கொள்கிறான்.

மகாவிஷ்ணு அதற்கு பலம் சேர்க்கிறார். பிரம்மா ஆசார்யனாக அமர்ந்து அக்னி குண்டத்தை கவனிக்கிறார்.

பிரம்மாதி தேவர்களும் இந்திரனும் தங்களது படைகளோடு எழுந்தருள்கிறார்கள்.

கலைவாணியும், மகாலட்சுமியும் கலசம் மற்றும் தீப வடிவத்தில் அங்கே அமர்ந்து விடுகிறார்கள்.

நான்கு வேதங்களும் அந்தணர் வடிவில் வந்து வேத மந்திரங்களை முழங்கிட தேவர்களில் ஒரு சிலர் (பந்துக்களாக) சொந்தங்களாக வந்து நிற்கிறார்கள்.

இவர்கள் அனைவரையும் யாக காலங்களின் போது ஒரே சமயத்தில் அழைத்து வரும் வல்லமை படைத்ததாக

பசு விளங்குவதால், அதன் பயன்பாடு யாக காலங்களில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது.

பால், தயிர், நெய், வெண்ணெய், கோமயம், கோ ஜலம் ஆகிய பொருட்கள் யாகத்தீயில் இடும்போது அக்னி தேவன் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்.

பசுவை வணங்கி யாகம் செய்வதால் உலகம் சிறப்படைகிறது.

பல பிறவிகளில் நாம் சேர்த்து வைத்துள்ள பாவம் நீங்கும்.

அகால துர்மரணங்கள், விஷ ஜந்துக்களால் உண்டாகும் அபாயம் அணுகாது.

கொடிய நோய்க்கிருமிகள் இல்லத்தை விட்டுப்போகும். காலத்தில் மழை பெய்து நாட்டில் நலம் விளையும்.

வேதகாலம் தொடங்கி, இன்று வரை கோமாதா என்றழைக்கப்படும் பசுவின் பெருமையையும்,

பசுவைப் பராமரிக்க வேண்டிய அவசியத்தையும் வலியுறுத்தாத நூல்களோ சமயங்களோ கிடையாது.

பசுவைப் போற்றியவர்கள், பராமரித்தவர்கள், காப்பாற்றியவர்கள் அடைந்த நன்மைகளுக்கு நம் புராணங்களில் ஏராளமான சான்றுகள் உள்ளன.

பசுவை வெறுமனே மாடு என்று அழைக்காமல் கோமாதா, பசுத்தாய் எனப் போற்றுவது நம் வழக்கம்.

பெற்ற தாய்க்கு ஈடாக போற்றப்படுவது கோமாதா என்றழைக்கப்படும் பசுதான்.

இன்னும் சொல்லப் போனால் குழந்தைக்கு அமுது அளிப்பதில் பசு தாயைவிட மேலானதே.

தாயில்லாத குழந்தைகள் தாய்ப்பாலுக்குப் பதிலாக பசுவின் பாலை உண்டு வளர்வதை இன்றைய நாளில் நாம் பல இடங்களில் காண்கிறோம்.

ஆன்மிக நோக்கில் மனிதனாகப் பிறப்பதற்கு ஓர் உயிர் எத்தனை புண்ணியம் செய்ய வேண்டுமோ, அதே அளவு

புண்ணியம் பசுவாகப் பிறப்பதற்கும் செய்ய வேண்டும் என்று புராணங்கள் உரைக்கின்றன.

பசுவின் பெருமையை உணர்ந்தே ஆன்றோர்கள் பிரார்த்தனை செய்யும் போது "கோ ப்ராஹ்மணேப்ய: ஸுபமஸ்து நித்யம்" என்று பிரார்த்தனை செய்வார்கள்.

அதாவது, பசுவுக்கும் அந்தணர்களுக்கும் எப்போதும் நன்மை உண்டாகட்டும் என்பது இதன் பொருள்.

"நீங்கள் புண்ணியமானவர்கள், நீங்கள் நல்ல வண்ணம் வாழுங்கள். காலையும் மாலையும் பால் தரும் நீங்கள் கன்றுகளுடனும் காளைகளுடனும் இன்னும் பொலிவீராக இங்கேயுள்ள நீர்நிலைகள் உமக்கு வற்றாத ஊற்றாகுக. நீவிர் இங்கு மகிழ்ச்சியாய் வாழ்வீராக வளம் பெருக்குவீராக" என்று சாம வேதம் பசுவினை போற்றுகின்றது.

பசு தான் வளரும் வீட்டிற்கு மகிழ்ச்சி அளிப்பனவாகக் காணப்படுகிறது.

பசு இருக்கும் இடத்தில் அன்னம், அழகு, ஐஸ்வர்யம், ஆரோக்கியம் அனைத்தும் வந்து சேர்ந்து விடும்.

சாணம் மெழுகிய நிலம், சாணிநீர் தெளித்த முற்றம், சாணப்பரிமணமான விபூதிப் புழக்கம்,

பால் கொதிக்கும் நறுமணம், தயிர் கடையும் மத்தோசை, தாக சாந்தி தரும் மோர் என்பன

வீட்டிற்கு அனைத்து விதத்திலும் மகிழ்ச்சியைத் தரும்.

கல்யாணம் என்ற சொல் மங்களத்தைக் குறிக்கும். அத்தகைய மங்களத்தைக் குறிக்கும் கல்யாணி என்பது பசுவிற்கு உரியதாகும்.

"கோ" என்ற சொல்லுக்கு இறைவன் என்றும், அரசன் என்றும், தலைவன் என்றும் எண்ணற்ற பொருள் உண்டு.

அவற்றுள் ஒன்று பசு. மாடு என்ற சொல்லுக்கு செல்வம் என்றும் பொருள் உண்டு.

செல்வம் என்பது பொருட்செல்வத்தை மட்டுமின்றி அருட்செல்வத்தையும் சேர்த்துதான் சொல்கிறோம்.

பசு நமக்குப் பொருட்செல்வத்தையும் அருட்செல்வத்தையும் ஒருசேர அளிக்க வல்லது என்பதில் எந்த ஐயமும் இல்லை.

இதனை உணர்ந்தே நமது முன்னோர்கள் ஒவ்வொருவரும் பசுவினைத் தங்கள் வீடுகளில் வளர்த்து வந்தனர்.

இது தவிர பசுக்கள் கூடுகின்ற இடங்களில் பசுக்களின் தாகம் தீர்ப்பதற்காக தண்ணீர் தொட்டியை அமைத்தனர்.

அத்தொட்டிகளில் எந்நேரமும் நீர் நிரம்பியிருக்கும்படியும் செய்தார்கள்.

கூடவே பசுக்களின் உடலில் ஈ, கொசுக்கள், உண்ணிகள் அமர்ந்து அவற்றிற்கு தீங்கு செய்யும் போது,

பசுக்கள் தங்கள் உடலைச் சொறிந்து கொள்வதற்காக ஆவுரிஞ்சுக்கற்ககளையும் ஆங்காங்கே நட்டு வைத்தனர்.

ஒரு பசு குடும்பம் காக்கும். ஒன்பது பசு குலத்தைக் காக்கும் என்பது நம் முன்னோர்கள் சொன்ன மொழியாகும்.