நீங்கள் தேடியது "slug 122132"

கர்த்தரிடத்தில் ஒருபோதும் அநீதி இல்லை. (சங்கீதம் 92:14).

நீதியுள்ள ஜனங்களை கர்த்தர் ஒருபோதும் அழிய அனுமதித்தது இல்லை. இதற்கு உதாரணம் ஆபிரகாம் காலத்தில் வாழ்ந்த அபிமெலேக்கு என்பவன். இந்த அபிமெலேக்கு, கேரார் என்ற இடத்தில் ராஜாவாக இருந்தான்.

கானான் தேசத்திற்கு தென்புறத்தில், இருந்த பெலிஸ்தியர்களின் எல்லையின் விளிம்பில் மத்தியத்தரை கடல் பட்டணமான காசாவுக்கும், வறண்ட நிலப்பரப்பின் வடக்கே இருந்த பெயர்செபாவுக்கும் நடுவிலே ஆபிரகாம் குடியிருந்தான். அப்போது அவனுடைய மனைவியாகிய சாராளை அபிமெலேக்கு தனக்கென வரவழைத்துக் கொண்டான். இதை கர்த்தர் அபிமெலேக்குவின் கனவில் தோன்றி எச்சரித்தார்.

கர்த்தரின் பார்வையில் அபிமெலேக்கு நீதியுள்ளவனாக காணப்பட்டபடியால் கர்த்தர் அவனை அழிக்கவில்லை. எச்சரித்து திருத்தினார். ஆபிரகாம் கர்த்தரிடம் வேண்டுதல் செய்த போது, அபிமெலேக்கையும், அவன் மனைவியையும், அவனுடைய வேலைக்காரிகளையும் குணமாக்கி பிள்ளை பெறும்படி அனுக்கிரகம் செய்து அவர்கள் அனைவரையும் ஆண்டவர் ஆசீர்வதித்தார். (ஆதியாகமம் 20).

நாம் எல்லாரும் அநேக விஷயங்களில் தவறுகிறோம். ஒருவன் சொல் தவறாதவனாக இருந்தால், அவன் பூரண புருஷனும் தன் சரீரம் முழுவதையும் கடிவாளத்தினால் அடக்கிக் கொள்ளக் கூடியவனுமாய் இருக்கிறான்.

ஒருவன் தன்னுடைய உடல் உறுப்புகளில் நாவை அடக்குவது மிகவும் கடினமான காரியம். தன்னுடைய நாவை ஒருவன் அடக்கி விட்டான் என்றால் தன்னுடைய வாழ்க்கையின் எல்லாவிதமான காரியங்களிலும் அவன் நல்லவனாக வாழ முடியும்.

நெருப்பு போன்றது இந்த நாவு. அநீதி நிறைந்த உலகத்தைப் போன்றது இந்த நாவு. நம்முடைய அவயங்களில் நாவானது முழு சரீரத்தையும் கறைப்படுத்தி, ஆயுள் சக்கரத்தை கொளுத்தி விடுகிறது. இந்த நாவு அடங்கப்படாத ஒரு உறுப்பு, பொல்லாங்கானது, மரணத்தை தரும் விஷம் நிறைந்ததுமாய் இருக்கிறது.

ஆண்டவரைத் துதிக்கும் நாம், சபிக்கிறதுக்கும் அநீதி நிறைந்த வார்த்தைகளை பேசுவதற்கும் இந்த நாவை உபயோகிக்கவே கூடாது (யாக்கோபு 3:10).

அநீதியினால் சகலவித வஞ்சகம் உண்டாகி மனிதனை கெடுத்துவிடும். சத்தியத்தை விசுவாசியாமல் அநீதியில் பிரியப்படுகிற மனிதனுக்கு ஆக்கினை தான் முடிவாக அமையும். (2 தெசலோனிக்கேயர் 2:11).

அநீதியினாலே தன் வீட்டையும், அநியாயத்தினாலே தன் மேலறைகளையும் கட்டி, தன் அயலான் செய்யும் வேலைக்கு கூலி கொடாமல், அவனை சும்மா வேலை வாங்குகிறவனுக்கு ஐயோ! என்று எரேமியா தீர்க்கதரிசி கிறிஸ்துக்கு முன் 604-ல் இஸ்ரவேலில் இருந்த தீய அரசர்களுக்கு விரோதமான நியாய தீர்ப்பு எப்படி இருக்கும் என்பதை சொல்லும் போது இவ்வாறு சொல்லுகிறார் (எரேமியா 22:14).

இயேசுவானவர் தம்முடைய ஊழிய நாட்களிலே தம்முடைய சீடர்களை பார்த்து, ஐசுவரியவானாகிய ஒரு மனுஷனுடைய ஒரு உக்கிராணக்காரன் (மேனேஜர்) அநீதியான உலக பொருளை எப்படி தனக்கு நீதியாக சம்பாதித்து கொண்டான் என்பதை அவர்களுக்கு விளக்கும் விதமாக சொன்னார். தன் எஜமானிடத்தில் கடன்பட்டவர்களை ஒவ்வொருவனாக வரவழைத்து அவரவர் கடன்களை பாதியாக குறைத்து அவர்களை விடுவித்தான். இந்த அநீதியுள்ள உக்கிராணக்காரன் புத்தியாய் செய்தான் என்று எஜமான் கண்டு அவனை மெச்சி கொண்டான். அவன் தன் ஆஸ்திகளை அழித்து போடுகிறான் என்று அவனுக்கு அறிவிக்கப்பட்டதின் நிமித்தமாக கணக்கு எல்லாம் ஒப்புவிக்க சொல்லும் சமயத்தில் அந்த உக்கிராணக்காரன் புத்தியாய் செய்தான் என்று சொல்லி அநீதியான உலகப் பொருளால் உங்களுக்கு சினேகிதரை சம்பாதியுங்கள் என்று இயேசுவானவர் சீடர்களுக்கு அறிவுறுத்தினார். (லூக்கா 16:9).

கடனாக கொடுக்கிற பணத்திற்கும், ஆகாரத்துக்கும், கடனாக கொடுக்கிற வேறு எந்த பொருளுக்கும் உன் சகோதரன் கையில் வட்டி வாங்காயாக. (உபாகமம் 23:19)

மோசே மூலமாக கொடுக்கப்பட்டுள்ள இந்த கட்டளைகளில் ஒன்றான வட்டி வாங்கக் கூடாது என்பதை அந்த உக்கிராணக்காரன் கடைப்பிடித்தது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது. அவனது இந்த செயல் கடன்பட்டவர்களிடத்தில் மட்டும் அல்ல தன்னுடைய எஜமான் இடத்திலும் அவனுக்கு ஒரு நல்ல பெயரை உண்டாக்கினது. இந்த உக்கிராணக்காரன் தனக்கு கிடைத்த அநீதியான உலக பொருளை நீதியை சம்பாதிப்பதற்கு உபயோகித்துக் கொண்டது போல நாமும் அநீதியான உலகப் பொருளுக்கு ஆசைப்பட்டு கொண்டு இராமல் அநீதியை செய்வதிலிருந்து வெளியே வந்து நீதியை செய்கிறவர்களாக வாழ்வோம்.

சூரியனுக்கு கீழே நியாயஸ்தலத்தில் அநியாயமும், நீதி ஸ்தலத்தில் அநீதியும் இருக்கிறது. சகல எண்ணங்களையும் சகல செய்திகளையும் நியாயம் தீர்க்கும் காலம் இனி இருக்கிறபடியால் சன்மார்க்கனையும் துன்மார்க்கனையும் தேவன் நியாயந்தீர்ப்பார் (பிரசங்கி 3:16,17).

இயேசு கிறிஸ்துவின் ரத்தத்தினால் நாம் பாவத்திலிருந்து விடுதலையாக்கப்பட்டுள்ளோம். எனவே நம்மை நீதிக்கு அடிமைகளாக மாற்றிக் கொள்வோமாக. அக்கிரமத்தை நடப்பிக்கும்படி நம்முடைய அவயவங்களை அசுத்தத்திற்கும் அக்கிரமத்திற்கும் அடிமைகளாக ஒப்புக்கொடுக்காமல் பரிசுத்தமானதை நடப்பிக்கும்படி நம்முடைய அவயவங்களை நீதிக்கு அடிமைகளாக ஒப்புக்கொடுத்து பாவத்திற்கு நீங்கி, நீதியை செய்கிறவர்களாக மாற்றுருவாக்கம் பெறுவோம்.

முனைவர் இந்திரா கெட்சி டேவிட், நெல்லை.

"சிட்சித்து, உம்முடைய வேதத்தைக்கொண்டு போதிக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான்".

அன்பானவர்களே, 'சிட்சித்து' என்றால் 'கடிந்து கொள்ளுதல்' அல்லது 'கண்டித்து உணர்த்துதல்' என்று பொருள் படும். தேவனால் கண்டித்து உணர்த்தப்படுகிற மனிதன் பாக்கியவான். ஏன் எனில் தீங்கு அல்லது தீமை வருவதற்கு முன்பாக அவர் நம்மை கண்டித்து உணர்த்துகிறார்.

வேதம் சொல்கிறது, "இதோ, தேவன் தண்டிக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான், ஆகையால் சர்வ வல்லவருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதிரும்" என்று யோபுவின் புத்தகத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளது.

ஆம், பிரியமானவர்களே! எவர் மேல் கர்த்தர் அன்பு வைத்திருக்கிறாரோ அவர்களை கண்டித்து, எச்சரித்து, தீமை செய்யாதபடி அவரை பாதுகாக்கிறார். தன் மீது அன்பு செலுத்துபவர்களை, ஒரு தகப்பனைப்போல கர்த்தர் பாதுகாத்து, கண்டித்து வழி நடத்துகின்றார்.

ஒரு தகப்பன் தான் நேசிக்கும் மகன் அல்லது மகள் தவறு செய்கிற போது உடனடியாக மனம் பதறிப்போய் அந்த செயலைக்கண்டிக்கிறார். இது அவர் தன் மகன் அல்லது மகள் மீது வைத்திருக்கும் அன்பு, பாசத்தினால் வருவது. ஒரு சிறிய தவறு பெரிய குற்றத்தில் கொண்டு போய் விடாதபடி எச்சரித்து திருத்துவது ஒரு அன்பான தந்தையின் கடமை. பெற்றோர் தங்கள் பிள்ளைகள் மீது வைத்துள்ள நிபந்தனை இல்லாத, எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லாத பாசத்தின், அன்பின் வெளிப்பாடாக இது அமைகின்றது. அதுபோலவே தேவனும் நம்மீது எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லாத அன்புடன் செயல்படுகின்றார்.

ஆகவே, தேவன் ஒரு விஷயத்தில் நம்மை எச்சரிக்கிறார் என்றால் நாம் மனம்திரும்பி நல்ல வழியில் வாழ வேண்டும் என்றே விரும்புகிறார் என்பதை நாம் உணர்ந்துகொள்ள வேண்டும். அதுபோலவே, பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகளை கண்டித்து வளர்க்கிறார்கள் என்றால், வருங்காலத்தில் அவர்கள் சிறந்தவர்களாக மாற வேண்டும் என்பதற்காகத்தான்.

பெற்றோரிடம் இருந்து எச்சரிக்கை, கண்டிப்பு வரும் போது அதை மகிழ்ச்சியாக ஏற்றுக்கொண்டு மனம் மாற வேண்டும். மாறாக அதை எதிர்ப்பதோ, அதற்காக பெற்றோர் மீது கோபம் கொள்வதோ, ஆலோசனை கூறுபவர்களை வெறுப்பதோ கூடாது. ஆனால் இன்றைக்கு நாம் வாழும் உலகில், நம்மால் உதவி பெற்றவர்களுக்கு ஏதோ ஒரு விஷயத்தில் நாம் அறிவுரை, ஆலோசனை வழங்கினால் அவர்கள் நம்மை எதிரியாய் பார்க்கும் நிலை தான் உள்ளது.

நட்போ, காதலோ, குடும்பமோ எல்லா உறவுகளுமே இப்போதெல்லாம் தொட்டால் சுருங்கும் தொட்டாஞ்சிணுங்கியாக அல்லது சற்றே அழுத்தினால் உடைந்துவிடும் முட்டைகளாக மாறிவருகின்றன.

ஏதோ ஒரு விஷயத்தில் மாற்றுக்கருத்து வந்துவிட்டாலோ, அல்லது தவறைச் சுட்டிக்காட்டி விட்டாலோ அவ்வளவு தான்... ஒன்று விலகல்.. அல்லது நீடித்த மவுனம்.. அல்லது நிரந்தர பிரிவு. இதுதான் இன்றைய வாழ்வியல் வழக்கமாக உள்ளது.

அதுநாள் வரை நிகழ்ந்த பல அன்பான, இனிமையான தருணங்களை நினைத்துப் பார்க்க இப்போது யாருக்கும் நேரமில்லை.

செடிக்குத் தண்ணீர் ஊற்றி மரமாக்கிய தோட்டக்காரனாய் இருந்தாலும் ஒரு இலையைக் கிள்ள அவனுக்கு உரிமை இல்லாத சூழல் தான் இப்போது காணப்படுகிறது. `தண்ணீர் ஊற்றியது ஏனோ கணக்கில் இல்லை; இலை கிள்ளியதுதான் கணக்கு' என்பதுபோல உலக வாழ்க்கை காணப்படுகின்றது.

குழந்தைகள் கடற்கரையில் மணிக்கணக்கில் கட்டும் மணல் வீட்டின் உறுதியும், ஆயுளும் எவ்வளவு நேரம் நீடிக்குமோ அதுபோலத்தான் உறவுகள், நட்பின் ஆயுட்காலம் என்பது போல மாறிப்போனது கவலைப்பட வேண்டிய விஷயம்.

உறவுகள் பலவீனப்படாமல் நீடிக்க.. அன்பான தருணங்களையும், தக்க சமயத்தில் கிடைத்த பரஸ்பர உதவிகளையும் பாராட்டலாம். அவற்றை அடிக்கடி நினைத்துப் பார்க்கலாம். சுட்டிக்காட்டப்படும், எச்சரிக்கை விடப்படும், கண்டித்து உணர்த்தப்படுகிற தவறுகளை பிடிவாதமாக மறுக்கக்கூடாது. ஒருவேளை நாம் செய்வது தவறுதானா என்று நிதானமாக சிந்தித்துப்பார்க்க வேண்டும். ஒரு வேளை நாம் செய்வது தவறென்றால் அச்சூழ்நிலையை விட்டு மாற வேண்டும்.

கண்டித்து உணர்த்துபவர்களிடம் தயக்கம் இன்றி மன்னிப்பு கேட்கலாம். அப்படி மன்னிப்பு கேட்காவிட்டால் கூட 'நான்' என்ற வீம்பைத் தொடராமல், மன்னிக்கும் பண்பை வளர்த்துக்கொள்ளலாம்.

நம் மீது கூறப்படும் கண்டிப்புகளை, எச்சரிக்கைகளை, நல் ஆலோசனைகளை, மாற்றுக் கருத்துக்களை அப்படியே உதறி விடக்கூடாது. அவைகள், நம் நன்மைக்காக நாம் மனந்திருந்தி நல்ல வழியில் வாழ்வதற்காக கூறப்பட்டவை என்பதை ஏற்க வேண்டும். அதை ஆலோசனை செய்து முடிவெடுக்க வேண்டும்.

இறைவன் மூலம் வரும் எச்சரிக்கைகள், பெற்றோர் மூலம் வரும் ஆலோசனைகள் எப்போதுமே நம்மை நல்வழிப்படுத்தும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை.

'பிரம்பும்' கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன் இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன் தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டுபண்ணுகிறான்' என்று வேதாகமம் சொல்கிறது. ஆகவே பெற்றோர்கள், ஆசிரியர்கள், நல்ல நண்பர்கள் மூலம் நமக்கு வருகின்ற கண்டிப்புகள், ஆலோசனைகள் நம்மை நாளைக்கு உயர்வான இடத்தில் நிச்சயமாக கொண்டு போய் சேர்க்கும்.

நல் ஆலோசனைகளை ஏற்போம், நாளும் நல்வழியில் நடப்போம்.

நெல்லை மானேக்சா.

இன்றைய உலகில் நாம் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்களாக இருக்க வேண்டும் என அனைவரும் விரும்புகிறோம். அதற்காக தான தர்மங்களை செய்கிறோம்; பிரார்த்தனைகளில் ஈடுபடுகிறோம். நம்முடைய ஏக்கம், அனைத்திலும் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்களாக வாழ வேண்டும் என்பதே. அப்படிப்பட்ட ஆசிர்வாதத்தை நாம் எப்படி அடைவது என்ற தேடலிலேயே பலருடைய வாழ்க்கை முடிவடைந்து விடுகிறது.

நம்முடைய பார்வையில் ஆசிர்வாதம் என்பது, உலக அந்தஸ்துடன் வாழ்க்கை வாழுவது, பெரிய வீடு, கார்கள், இருசக்கர வாகனங்கள், அடுக்கு மாடி குடியிருப்பு, வங்கியில் சேமிப்பு பணம், நகைகள், பெரிய தோட்டம், பெரிய பிரபலமான கல்லூரியில் படிப்பு, அரசாங்க வேலை, புகழ் பெற்ற குடும்பப் பின்னணி என்று நீண்டு கொண்டே செல்கிறது.

ஆனால் இறைவனின் பார்வையில் யார் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் தெரியுமா?

நாம் கடவுளுக்கு விரோதமாக பாவம் செய்யும்போது, நம்முடைய மனசாட்சி 'அது கடவுளுக்கு பிடிக்காது. நீ செய்வது பாவம், அதைச் செய்யாதே' என்று நம்மை உணர்த்துவித்தால் அதுவும் ஒரு ஆசிர்வாதமே (2 சாமுவேல் 12:13). ஏனென்றால் பாவம்செய்யும் பலரும், எந்த குற்ற உணர்வும் இல்லாமல் துணிகரமாய் தவறு செய்கின்றனர். தாவீது பாவம் செய்த போது, இறைவனால் அனுப்பப்பட்ட நாத்தான் என்ற தேவ மனிதனால் குற்றத்தை உணர்ந்து கடவுளின் மன்னிப்பையும் பெற்றான்.

கடவுளுடைய வார்த்தைகளை கேட்கவும், அதன்படி நடக்கவும் நமக்கு உணர்வுள்ள இருதயம் இருக்குமானால் அதுவும் ஆசிர்வாதமே. (மத்தேயு 13:23) (சங்கீதம் 119:1). 'கடவுளின் வார்த்தை கேட்டு அதன்படி நடந்த அனைவரும், தேவனால் ஆசிர்வாதத்தையும் சமாதானத்தையும் பெற்றார்கள்' என்று பைபிள் நமக்கு தெளிவாக காண்பிக்கிறது. கடவுளின் பிள்ளையாய் வாழ்வதும், அவரின் சத்தத்தை கேட்பதும் எல்லோராலும் முடியாத ஒன்று தான். நாமும் அவருடைய சத்தத்தை கேட்க உணர்வுள்ள இருதயம் உள்ளவர்களாய் இருக்க முயற்சிப்போம்.

நமக்கு நல்ல பெற்றோர், நல்ல பிள்ளைகள், நல்ல உடன்பிறப்புகள், நல்ல குடும்பம், நல்ல சமூகம் கிடைக்குமானால் நாம் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் தான். வேதம் சொல்லுகிறது 'என் பிள்ளைகள் சத்தியத்திலே நடக்கிறார்கள் என்று நான் கேள்விப்படுகிற சந்தோசத்திலும் அதிகமான சந்தோஷம் எனக்கு இல்லை' (III யோவான் 1:4). ஆகவே சத்தியத்தை அறிவீர்கள், சத்தியம் உங்களை விடுதலையாக்கும் என்ற வசனத்தின் படி அவருடைய சத்தியத்தில் மாத்திரம் நிலைநிற்போம்.

கடன் இல்லாமல் வாழ்வதும், மற்றவர்களுக்கு நம்மால் இயன்ற உதவிகளை செய்ய மனதுடையவர்களாய் இருப்போமானால் நாம் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் தான் (லூக்கா 6:35). ஏழைக்கு இரங்குகிறவன் கர்த்தருக்கு கடன் கொடுக்கிறான். அவன் கொடுத்ததை அவர் திரும்ப கொடுப்பார் ( நீதிமொழிகள் 19:17). ஆகவே கடன் பாரத்தால் தவிக்கும் மக்களுக்கு நம்மால் ஆன உதவிகளையும், ஆறுதலையும் தெரிவிப்போம்.

நாம் நோயற்ற வாழ்வு வாழ்வதும், வியாதிப்பட்டவர்களின் கஷ்டங்களை உணர்ந்து அதற்காக பிரார்த்தனை செய்வதும் ஆசிர்வாதமே. ஏனென்றால் அநேகர் தங்கள் வாழ்க்கையில் வியாதினால் அதிக பணம் செலவழித்தும் சுகம் பெறாமல் வருத்தத்தோடும், மனசஞ்சலத்தோடும் வாழ வேண்டிய நிலையில் இருக்கிறார்கள் (யாத் 23:25) (யாத்15:26) (யாக் 5:14). நாம் அவர்களுக்காக அனுதினமும் ஜெபிக்க மறவாதிருப்போம்.

நாம் அனுபவிப்பதற்கு எல்லாம் இருந்தும் நாம் அனைத்திலும் எளிமையாய் இருக்க முடியுமானால் அது ஆசிர்வாதமே. ஆவியில் எளிமையுடையவர்கள் பாக்கியவான்கள் என வேதம் நமக்கு கூறுகிறது (மத்தேயு 5:3) (பிரசங்கி 3:20) (I கொரிந்தியர் 10:23). ஆகவே நம் பேச்சிலும், நடத்தையிலும் நம் பார்வையிலும் எளிமையோடு இருப்போம்.

நம்மோடு நம் வாழ்க்கையில் நம் பிரச்சினைகளில் நம் விருப்பங்களில் இறைவன் இருக்கிறார் என்ற நம்பிக்கை கொண்டிருப்பவர்கள் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் தான் (தானி யேல்3:17).

இறைவனிடம் இருந்து கிடைக்கப்பெறும் நீதி - நியாயத்திற்கு காத்திருப்பதும் ஆசிர்வாதமே. அது எப்படி என்றால் இன்றைய நாட்களில் அனைத்து விஷயங்களிலும் நேர்மையான, வெளிப்படையான நீதி கிடைப்பது அரிதாகவே இருக்கிறது. இறை நம்பிக்கை இல்லாதவர்கள் சில நேரங்களில் வேறு வழிகளில் நீதியை பெற முயற்சித்து பிரச்சினையில் முடிகிறது (சங்கீதம் 10:18).

பரலோகத்தில் உங்களுக்கு பொக்கிஷங்களை சேர்த்துவையுங்கள். அங்கே பூச்சியாவது துரும்பாவது கெடுக்கிறதும் இல்லை (மத்தேயு 6:20) என்று சொல்லப்பட்டபடி, நாம் இம்மைக்குரிய ஆசிர்வாதத்தை மட்டும் நாடாமல், முதலில் மறுமைக்குரியதை தேடி நன்மையை பெற்றுக் கொள்வோம்.

குருபாதம், தவசிமடை, திண்டுக்கல்.

பயம் மிகவும் கொடியது. பயப்படாத மனிதனே உலகில் இல்லை எனலாம். ஒவ்வொரு மனிதனும் ஏதோ ஒரு காரணத்தால் பயந்துகொண்டுதான் இருக்கிறான். பயம், மனிதனை இரண்டு விதத்தில் ஆட்கொள்கிறது. முதலாவதாக காரணத்தோடு பயப்படுவது. உதாரணமாக ஒரு வியாதி வந்து விட்டால் மரித்துவிடுவோமோ? என்ற பயம். தேர்வு எழுதும் சிறுபிள்ளைகள் கூட தோல்வியடைந்து விடுவோமோ? என பயப்படுவார்கள்.

இரண்டாவதாக காரணமில்லாமல் பயப்படுவது. இவ்வகை பயம், நாம் எதற்காக பயப்படுகிறோம்? எனத் தெரியாமலேயே பயப்படுவார்கள்.

வேதம் சொல்லுகிறது, 'மெஞ்ஞானத்தையும் நல்லாலோசனையையும் காத்துக் கொள். அப்பொழுது நீ பயமின்றி உன் வழியில் நடப்பாய். உன் கால் இடறாது. நீ படுத்துக் கொள்ளும் போது நித்திரை இன்பமாயிருக்கும்'. (நீதிமொழிகள் 3:21.23,24).

தூக்கத்தில் கூட பயப்படுகிறவர்கள் அநேகம் பேர். பயமின்றி நடக்க மெய்யான ஞானத்தையும், நல்லாலோசனையையும் காத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

'ஆண்டவருக்கு பயப்படுவதே மெஞ்ஞானம். பொல்லாப்பை விட்டு விலகுவதே புத்தி'. (யோபு 28:28).

'கர்த்தருக்கு பயப்படுதல் ஞானத்தின் ஆரம்பம்' (நீதிமொழிகள் 1:7).

ஞானத்தின் ஆரம்ப நிலையே கர்த்தருக்கு பயப்படுதல் தான். கடவுளுக்கு பயப்பட்டால் மற்ற எல்லாவிதமான பயமும் நம்மை விட்டுப்போகும்.

'என் வருத்தங்களைப் பற்றி பயமற்றவனாயிருக்கிறேன் என்று யோபு சொல்கிறார்' (யோபு:9.28).

'ஆபிரகாம், யோசேப்பு ஆகியோர் தேவனுக்கு பயப்படுகிறவர்களாக காணப்பட்டார்கள்'. (ஆதியாகமம் 22:12, 42:18).

இதுபோன்று யாரெல்லாம் கர்த்தருக்கு பயந்து வாழ்ந்தார்களோ அவர்கள் எல்லோரும் பூமியிலே பயமின்றி வாழக் கடவுள் கிருபை செய்தார்.

'கர்த்தருக்கு பயப்படுகிறவனுக்கு திட நம்பிக்கை உண்டு. அவன் பிள்ளைகளுக்கும் அடைக்கலம் கிடைக்கும்'. (நீதி 14:26)

அடுத்ததாக பயமில்லாமல் வாழ கர்த்தரை நாம் நம்முடைய பெலனாக கொண்டிருக்க வேண்டும். எந்த ஒரு காரியமானாலும் கர்த்தரை விசுவாசிக்க வேண்டும்.

'இஸ்ரவேல் மக்கள் எகிப்தை விட்டுப் புறப்பட்டு கானான் தேசத்திற்கு செல்லும் வழியில் முன்னே செங்கடல், பின்னே எகிப்தியர் ரதங்களோடும் குதிரைகளோடும் இஸ்ரவேல் மக்களை அடிமைப்படுத்த வந்து கொண்டிருந்தனர்'. (யாத்திராகமம் 14:10)

இஸ்ரவேல் மக்கள் மிகவும் பயந்தார்கள். அப்பொழுது அவர்கள் கர்த்தரை நோக்கி கூப்பிட்டார்கள். கர்த்தர் செங்கடலை இரண்டாகப் பிளந்து இஸ்ரவேலர் கால் நனையாமல் கடந்து போகச் செய்தார். எகிப்தியரை அதே செங்கடலின் நடுவே கவிழ்த்துப்போட்டார்.

'கர்த்தரை நோக்கி கூப்பிட்ட இஸ்ரவேல் புத்திரருக்கு ஆதரவாக கர்த்தர் துணை நின்று எகிப்தியருக்கு விரோதமாக யுத்தம் பண்ணினார்'. (யாத்திராகமம் 14:25).

நாமும் பயம் வரும் போது கர்த்தரை நோக்கி ஜெபிக்க வேண்டும். சிலர் காரணமில்லாமல் பயப்படுவார்கள். அவர்களது உள்ளம் எப்போதும் அமைதியை இழந்து கலக்கத்தோடு காணப்படும்.

'பயத்தை போக்க பல காரியங்களை செய்வர். ஆனால் உம்முடைய வேதம் என் மனமகிழ்ச்சி'. (சங்கீதம் 119:174) என வசனம் கூறுகிறது.

வேத வசனங்களை வாசிக்க வாசிக்க பயம் என்ற இருள் உள்ளத்தை விட்டு வெளியேறி உள்ளம் மகிழ்ச்சியால் களிகூரும்.

'தாவீது கூறுகிறார்: உமது வேதம் என் மனமகிழ்ச்சியாயிராதிருந்தால் என் துக்கத்தில் அழிந்து போயிருப்பேன்' (சங்119:92) என்று.

நள்ளிரவு நேரம் அடர்ந்த காட்டிற்குள் தன் தந்தையின் தோளில் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் குழந்தை எதற்கும் பயப்படாது. அதற்கு உண்மையான காரணம் என்னவென்றால் தன் தந்தையை அந்த குழந்தை முழுவதுமாக நம்பும். அதுபோல தாயின் கருவில் உருவாகும் முன்னே நம்மை அறிந்து உருவாக்கி, பாதுகாத்த ரட்சகர் இயேசுவை உள்ளத்தில் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். யாராலும் நமக்கு கொடுக்க முடியாத சமாதானத்தை கொடுப்பவர் இயேசு மட்டுமே.

'சமாதானத்தை உங்களுக்கு வைத்துப்போகிறேன். என்னுடைய சமாதானத்தையே உங்களுக்கு கொடுக்கிறேன். உலகம் கொடுக்கிற பிரகாரம் நான் உங்களுக்கு கொடுக்கிறதில்லை. உங்கள் இருதயம் கலங்காமலும் பயப்படாமலுமிருப்பதாக' (யோவான் 14:27). 'பூரண அன்பு பயத்தை புறம்பே தள்ளும்' (1 யோவான் 4:18).

எனவே கர்த்தருக்கு பயந்து அவரை அன்பு செய்து நம் உள்ளத்தில் அவரை ஏற்றுக்கொண்டு, மனமகிழ்ச்சி தரும் வேதத்தை தியானித்து பயமின்றி வாழ்வோம்.

'பேதுரு, இயேசு கடலின் மேல் நடந்து வருகிறதைக் கண்டு தானும் நடக்க வேண்டும் என விரும்பி இயேசுவிடம் அனுமதி கேட்டான். அனுமதி கிடைத்தவுடன் பேதுரு படகை விட்டு இறங்கி இயேசுவை பார்த்து கடலின் மேல் நடக்க ஆரம்பித்தான். சிறிது நேரத்திற்கு பின் அலைகளைப் பார்த்து பயப்பட்ட போது பேதுரு மூழ்க ஆரம்பித்தான்'. (மத்தேயு 14:28-30)

உலகமாகிய கடலில் பல வித பிரச்சினைகளை கண்டு பயந்து தினம் தினம் மூழ்கும் மனிதனே, இயேசுவின் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டே எவ்வளவு பெரிய (பிரச்சினை என்ற) கடலின் மேல் நடந்தாலும் நீ மூழ்கிப்போக மாட்டாய்.

பயத்திலிருந்து விடுதலை பெறவும், பயமில்லாமல் வாழவும், சமாதான காரணராகிய இயேசுவுக்கு உங்கள் உள்ளத்தைக் கொடுங்கள். இயேசு பயமின்றி வாழ கிருபையை உங்களுக்கு தருவாராக.

அருள்ஷீபா, கோணம்காடு, குமரி மாவட்டம்.

உயிர்த்த இயேசுவோடு வாழ்வை கொண்டாட நாம் உயிர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும். பேதுரு தன்னை முழுவதுமாக கழுவ கேட்டுக் கொண்டது போல நாமும் முழுவதுமாக கழுவப்பட்டு உணர்வடைய நம்மை அவரிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும்.

கிறிஸ்துவுக்கு முன் (874-853), இஸ்ரவேல் நாட்டிலே ஆகாப் ராஜாவின் காலத்தில் பஞ்ச நாட்களில் எலியாவை கர்த்தராகிய ஆண்டவர் கேரீத் ஆற்றங்கரையிலே காகங்களை கொண்டு போஷித்தார். (1 இராஜாக்கள் 17:1-24).

காகங்கள் அவனுக்கு விடியற்காலத்திலும் சாயங்காலத்திலும் அப்பமும், இறைச்சியும் கொண்டு வந்தன. தாகத்திற்கு அந்த ஆற்றின் தண்ணீரை குடித்தான். தேசத்தில் பஞ்சம் இருந்தபடியினாலும் மழை பெய்யாதபடியினாலும் சில நாட்களுக்குப் பின்பு அந்த ஆறு வற்றிப்போனது. கர்த்தர் எலியாவை சாறிபாத் என்ற கடற்கரை ஊருக்கு அழைத்து வந்தார். இந்த சாறிபாத் யேசபேலின் தகப்பன் ஏத்பாகால் ராஜாவின் ஆளுகைக்கு உட்பட்டு இருந்தது. (1 இராஜாக்கள் 16:31).

அங்கே எலியாவை பராமரிப்பதற்கு கர்த்தரின் வார்த்தையை நம்புகிற ஒரு பெண்ணை ஏற்பாடு பண்ணினார். அவளுக்கு ஒரு மகன். எலியா அவளை அணுகி 'எனக்கு அப்பமும் தண்ணீரும் கொண்டு வா' என்று சொன்னபோது அவள், 'நானும் என் குமாரனும் இருக்கிற ஒரு பிடி மாவிலே அடை செய்து சாப்பிட்டு செத்துப் போக தக்கதாக விறகு பொறுக்க வந்திருக்கிறேன்' என்றாள். கர்த்தருடைய வார்த்தையை நம்புகிற ஒரு பெண்ணாக அவளுடைய இருதயத்தை கர்த்தர் அறிந்திருந்தபடியால் அவளை மரணத்தின் பிடியிலிருந்து விடுவிக்க எலியாவை சாறிபாத் ஊருக்கு அனுப்பினார்.

எலியாவின் மூலமாக சாறிபாத் பெண்ணுக்கு சொன்னது போல கர்த்தர் தேசத்தின் மேல் மழையை கட்டளையிடும் நாள் மட்டும் பானையில் மா செலவழிந்து போகவும் இல்லை, கலசத்தின் எண்ணை குறைந்து போகவும் இல்லை. அந்தப்பெண்ணும், அவளுடைய மகனும் சாவின் பிடியிலிருந்து மீட்கப்பட்டனர்.

இவைகள் நடந்த பின்பு வியாதியில் அந்த மகன் விழுந்து அவன் உயிரிழந்தான். அப்பொழுது அந்தப்பெண், 'தேவனுடைய மனுஷனே எனக்கும் உமக்கும் என்ன?, என் அக்கிரமத்தை நினைக்கப்பண்ணவும், என் குமாரனை சாகப் பண்ணவுமா என்னிடத்தில் வந்தீர்?' என்று கேட்டாள்.

எலியாவும் சந்தேகப்பட்டு பஞ்சகாலத்தில் வாழ வழிகாட்டி ஆசீர்வதித்த கர்த்தர் சாவை அனுமதித்து துக்கத்தை வருவித்து விட்டார் என்று சந்தேகப்பட்டு விட்டான். உடனே, எலியா கர்த்தரை நோக்கி கூப்பிட்டு, நான் தங்கி இருக்க இடம் கொடுத்த இந்த பெண்ணின் மகனை சாகப் பண்ணினதினால் அவளுக்கு துக்கத்தை வருவித்தாரோ என்று அந்தப் பிள்ளையின் ஆத்துமா அவனுக்குள் திரும்பி வர விண்ணப்பம் பண்ணினான். அப்படியே கர்த்தர் எலியாவின் சத்தத்தை கேட்டு பிள்ளையினுடைய ஆத்துமா திரும்பி வர கட்டளையிட்டார். அந்தப் பையன் பிழைத்தான். இரண்டாவது முறையாக மரண சங்கிலியிலிருந்து அந்தக் குடும்பம் விடுவிக்கப்பட்டது. (1 இராஜாக்கள் 17: 23,24).

நாம் கர்த்தருடைய வார்த்தையை பற்றிக்கொண்டு அவர் மேல் நம்பிக்கையாய் நம்முடைய அக்கிரமங்களை அவரிடம் அறிக்கையிடும் போது, அவர் மரணத்திலிருந்து நாம் ஜெயம் பெற நம்மை ஆசீர்வதிக்கிறார். இதுதான் உயிர்த்த இயேசுவோடு வாழ்வை கொண்டாடுதலின் பங்கு. சாகாமல் பிழைத்திருந்து (சங்கீதம் 118:17), கர்த்தருடைய செய்திகளை விவரிப்பதற்கு உயிரோடு இருக்கிறவர்கள் தான் கர்த்தரின் இரக்கத்தை நினைவு கூர்ந்து இயேசுவோடு வாழ்வை கொண்டாட முடியும். (சங்கீதம் 6:5).

கிறிஸ்துவுக்கு முன் (640-609) யூதேயா நாட்டிலே, ராஜாவாகிய யோசியா நியாயப்பிரமாண புத்தகத்தின் வார்த்தைகளை சாப்பான் வாசிக்க, கேட்டு, தன்னைத்தானே கர்த்தர் இடத்தில் தாழ்த்தினது நிமித்தம் தீர்க்கதரிசியாகிய உல்தாள் மூலம் (2 இராஜாக்கள்22:20) அவனுக்கு கிடைத்த கர்த்தருடைய வார்த்தை, 'நீ சமாதானத்தோடு உன் கல்லறையில் சேர்வாய்'.

எப்படி யோசியா ராஜா கர்த்தரின் நியாயத்தீர்ப்பு நாள் வருவதற்கு முன்னால் அதாவது, எருசலேம் நேபுகாத்நேச்சாரால் அழிக்கப்படுவதற்கு முன்னால் தன்னுடைய பிதாக்களுடன் சேர்த்துக்கொள்ளப்பட்டனோ (2 இராஜாக்கள் 23:29,30), அதுபோல நாமும் இந்த உலகத்தின் நியாயத்தீர்ப்பு வரும் போது கர்த்தருடைய வருகையிலே கர்த்தருக்கு எதிர்கொண்டு போக (1 தெசலோனிகேயர் 4:15-18) நமக்கென்று கர்த்தர் ஆயத்தம் பண்ணி இருக்கிற ஸ்தலத்திலே (யோவான் 14:3) அவர் மறுபடியும் வந்து நம்மை சேர்த்துக்கொள்ள ஆயத்தப்படுவோம். மற்றவர்களையும் ஆயத்தப்படுத்துவோம்.

ஆதலால் கடைசி எக்காளம் தொனிக்கும்போது நாம் அழியாத புகழ்பெற்ற சக்தி வாய்ந்த, கர்த்தரோடு என்றென்றைக்கும் ஜீவிக்க கூடிய சரீரமாக்கப்படுவதற்கு அதாவது மறுரூபமாக்கப்படுவதற்கு நமக்கு கொடுக்கப்பட்டிருக்கின்ற இந்த ஓட்டத்திலே நீதியுள்ளவர்களாய் விசுவாசத்தை காத்துக் கொள்பவர்களாய் (2 தீமோத்தேயு 4:7,8) நீதியுள்ள நியாயாதிபதியாகிய கர்த்தரை சந்திக்க அனுதினமும் நம்மை ஆயத்தப்படுத்தி பிறரையும் ஆயத்தம் பண்ணும் செயல்களில் ஈடுபடுவோம். விசுவாசத்தை காத்துக் கொள்வோம் .

முனைவர் இந்திரா கெட்சி டேவிட், நெல்லை.

இயேசு மண்ணில் மனித உருவில் வந்த இறைவன். அதனால் அவர் தம்மை இறைநிலையில் இணைத்துக்கொண்டு மனிதத்தைப் புறந்தள்ளி வாழ்ந்தவரல்ல. சமூகத்தில் வாழும் ஒவ்வொரு மனிதருக்காகவும் தம்மை முழுமையாக அர்ப்பணித்துக் கொண்டவர்.அவரது முழுமையான தியாகமிகு அர்ப்பணம் கல்வாரியில் சிலுவைக் கழுமரத்தில் அரங்கேறியது.அதுவே அவரது சிறப்பான வாழ்வின் வேள்வி.

இயேசு மனித உருவில் மண்ணில் வாழ்ந்து சமூக வீதிகளில் நடமாடியபொழுது அவர் புரிந்து கொள்ளப்படவோ ஏற்றுக்கொள்ளப்படவோ இல்லை. அவரது சிந்தனைகள், செயல்பாடுகள் விமர்சிக்கப்பட்டன. அவரது மனிதநேயப் போதனைகள் இறைநிந்தையாகக் கருதப்பட்டன. அவரது அணுகுமுறைகள் சட்டமீறலாகவும் கலகமாகவும் சித்தரிக்கப்பட்டன.ஆயினும் இயேசு தயங்காமல் துணிந்து இலட்சியத்தோடு உழைத்தார். எல்லாரும் கடவுளின் பிள்ளைகள். அவர்கள் தங்களுக்குள் சகோதர உணர்வோடு வாழ வேண்டும். இனம், நிற மொழி சமயம், பணம் என எப்பாகுபாடும் மாந்தருக்குள் இருக்கக்கூடாது எனப் பகிரங்கமாக முழங்கியதோடு அவைகளுக்குச் செயல்வடிவம் கொடுத்தார். அதனால் அவர் ஆதிக்கவாதிகளால் எதிர்க்கப்பட்டுக் கொலை செய்யப்பட்டார். ஆயினும் அடக்கப்பட்ட கல்லறை உடைத்து அவர் உயிர்த்தெழுந்தார்.

இயேசுவின் உயிர்ப்பு வெறுமனே உடலளவில் நிகழ்ந்த ஒன்று அல்ல. அது உலகில் ஒவ்வொருவர் உள்ளத்திலும் ஏற்பட்ட மாற்ற நிகழ்வு. இயேசு கல்லிலானக் கல்லறையை மட்டும் உடைத்து உயிர்க்கவில்லை. மாறாக பிறரை ஒதுக்கல், ஒடுக்கல், ஒதுங்கல் என்ற கற்களை உடைத்து உயிர்த்தார். சமூகத்தில் தலைவிரித்தாடிய ஆளல், அடக்குதல், அவமதித்தல், பழித்தல், பகைத்தல், வெறுத்தல், சிறுமைப்படுத்துல், பதுக்குதல், உரிமைகள் மறுத்தல் போன்றத் தடைகளை உடைத்தெறிந்தார்.

இனி நன்மை ஒருபோதும் சாகாது.உண்மை உலகிற்குள் உறங்காது.நீதி என்றும் அழியாது.பொதுநலம் ஒருபொழுதும் பிறழாது எனப் பறைசாற்றுவதே இயேசுவின் உயிர்ப்பு, அதற்கு நமக்கு இரு சான்றுகள் உள்ளன. முதலாவது இயேசு அடக்கம் செய்யப்பட்ட வெறுமையானக் கல்லறை. இரண்டாவது ஏழைகளாகவும் கோழைகளாகவும் இருந்து ஓடி ஒளிந்து மீண்டும் புது உத்வேகத்தோடும் நம்பிக்கையோடும் உழைத்த இயேசுவின் சீடர்கள். நம்மை வெறுமைப்படுத்துவதோடு இயேசுவின் சீடத்துவ மனநிலையில் வாழவும் உழைக்கவும் உந்துவதே இயேசுவின் உயிர்ப்பு. அவ்வாறு உழைப்போர்க்கெல்லாம் உயிர்ப்பின் உன்னத நல்வாழ்த்துக்கள்.

கிறிஸ்தவர்கள் கொண்டாடும் அதிமுக்கியமான திருவிழாக்களில் ஒன்றாக கருதப்படுவது இயேசுவின் உயிர்ப்பு பெருவிழா. இயேசு சிலுவையில் அறையுண்டு, மரித்து அடக்கம் செய்யப்பட்டு மூன்றாம் நாளில் உயிர்த்தெழுந்ததை கொண்டாடும் ஒரு விழா. இவ்விழா வருடத்தின் மார்ச் அல்லது ஏப்ரல் மாதத்தில் தான் கொண்டாடப்படுகிறது. கிறிஸ்து பிறப்பிற்கு பின் 30 மற்றும் 33 வருடத்தில் நடந்ததாக கருதப்படுகிறது.

இவ்வருடம் நாளை (9-ந்தேதி) இவ்விழா கொண்டாடப்படுகிறது. இவ்விழா கிறிஸ்தவ பக்தி மார்க்கத்தின் மையமாக திகழ்கிறது. ஏனெனில் கிறிஸ்துவின் உயிர்ப்பு அவர் கடவுளின் மகன் என்பதையும், அவரை பின்பற்றி நடப்பவர்களுக்கு முடிவில்லா வாழ்வு உண்டு என்பதையும் நம்பிக்கையாக கிறிஸ்தவர்க ளுக்கு தந்துள்ளது. ஒரு மனிதன் வழியாக சாவு வந்தது போல ஒரு மனிதன் வழியாக இறந்தோர் உயிர்ப்பெறுவர் (1 கொரி 15:21, 22).

ஆங்கிலத்தில் கிறிஸ்து உயிர்ப்பு பெருவிழாவை ஈஸ்டர் என்று அழைக்கிறார்கள். கிறிஸ்தவர்களின் பெரு விழாக்கள் பலதும் புற சமயத்தினர் பழக்க வழக்கங்களில் இருந்து தோன்றியது தான். அந்த வகையில் கிறிஸ்தவர்களின் நடுநாயகமாக விளங்கும் இந்த நிகழ்வும் அப்படி தோன்றினது தான். இடைக்காலத்தில் வாழ்ந்த வணக்கத்திற்குரிய பேடி (673-735) அடிகளாரால் இளவேனில் காலத்தின் கடவுளாக கொண்டாடப்பட்ட யோஸ்டர் என்ற தேவதையின் பெயரில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட ஒரு பெயர் தான் ஈஸ்டர் என்று ஆங்கிலத்தில் அழைக்கப்பட்டது என்று அவரால் சொல்லப்பட்டது. இந்த விளக்கம் சிலருக்கு சந்தேகமாக இருந்தாலும், இதை விட சிறந்த விளக்கத்தை யாராலும் கொடுக்க முடியவில்லை.

கிறிஸ்துவின் உயிர்ப்பை யூதர்களின் பாஸ்கா பெருவிழாவோடு இணைத்து கூறப்படுகிறது. எகிப்தில் அடிமைத்தனத்தில் வாழ்ந்து வந்த இஸ்ரேயலருக்கு கடவுள் மீட்பு வழங்கினார். ஆண்டவர் கைவன்மையால் அடிமை வீடாகிய எகிப்திலிருந்து எம்மை வெளியேறச் செய்தார். (வி.ப 13:14) அதுபோல புதிய ஏற்பாடு காலத்தில் இயேசு சாவிலிருந்து புதிய விடுதலை பெற்றார்.

அழிவுக்குரியது அறியாமையையும், சாவுக்குரிய சாகமையையும் அணிந்து கொள்ளும்போது மறைநூலில் எழுதிய வாக்கு நிறைவேறும். சாவு முற்றிலும் ஒழிந்தது வெற்றி கிடைத்தது (1 கொரி 15:54).

இயேசுவின் உயிர்ப்பு, யூதர்களின் பாஸ்காவோடு ஒப்பிட்டு கூறப்படுவதின் காரணம், இயேசு பாஸ்கா பெருவிழாவின்போது தான் மரணத்திற்கு கையளிக்கப்பட்டார் என்பதாகும். அதுபோல பெரிய வியாழன் அன்று சீடர்களோடு இரவு உணவு அருந்தியது கிறிஸ்த வர்களின் நற்கருணைக்கு அடித்தளமாக அமைந்தது. இது இன்றும் யூதர்களின் பாஸ்கா பெருவிழாவின் தொடக்கத்தின் அடையாளமாக உள்ளது. இந்த உயிர்ப்பு பெருவிழாவும், யூதர்களின் பாஸ்கா பெருவிழாவும் இளவேனில் காலத்தில் கொண்டாடப்படுவது கிறிஸ்தவர்களின் மறுபிறப்பின் அடையாளமாகவும், ஆன்மீக வாழ்வின் அடித்தளமாகவும் அமையப் பெற்றுள்ளது.

உங்கள் விண்ணப்பம் இறைவனை நோக்கிப் பறந்திட விரும்புகிறீர்களா?

அதற்கு இரண்டு இறக்கைகளை உருவாக்குங்கள்: 'ஒன்று நோன்பு, மற்றொன்று தர்மம் செய்தல்' என்கிறார் தூய அகஸ்டின் அவர்கள்.

தவக்காலங்களை ஆசரிக்கின்ற இறைமக்கள் கடைபிடிக்க வேண்டிய மூன்று கடமைகள் தர்மம் செய்தல், இறைவேண்டல், நோன்பு இருத்தல் என்பவைகளாகும். இவைகளில் 'தர்மம் செய்தலை' (மத்தேயு 6:1-4) ஆண்டவர் இயேசு முதன்மையானதாகக் குறிப்பிடுகிறார்.

யூதர்கள் செய்யவேண்டிய மிக முக்கிய செயல்களில் ஒன்று தர்மம் செய்தலாகும். இது இறைவேண்டல், மனந்திரும்புதலைப் போன்று பாவத்திற்கான பரிகாரங்களில் ஒன்று.

இறைமக்களின் தர்மம்

யூதர்களின் நூலான மிஷ்னா தோராவில் (அதிகாரம் 10:7-14) ஏழைகளுக்குக் கொடுப்பது பற்றிய பல்வேறு சட்டங்களைக் காணலாம். பெறுபவர் தன்னிறைவு அடையும்படி கொடுத்தல், கொடுத்தலும், பெறுதலும் அடையாளம் தெரியாமல் இருத்தல், கேட்பதற்கு முன், கேட்டவுடன் கொடுப்பது, கெஞ்சாமல் கொடுப்பது, குறைவாயினும் மகிழ்ச்சியுடன் கொடுப்பது. ஏழைகளுக்கு தர்மம் செய்தலை இஸ்ரவேலருக்கு கட்டளைகளாகவே கடவுள் கொடுத்திருக்கிறார்.

'நீங்கள் பயிரிட்டதை அறுவடை செய்யும் போது, வரப்பு ஓரக்கதிரை அறுக்க வேண்டாம். அரிக்கட்டினை மறந்து வயலிலே விட்டுவந்தால், அவற்றை எடுக்கத் திரும்பிப்போகாதே. திராட்சைத்தோட்டத்தில் பின்னறுப்பு வேண்டாம். சிந்திக்கிடக்கும் பழங்களைப் பொறுக்கவேண்டாம்'. (லேவியர் 19:9,10).

'ஒலிவ மரத்தை உதிர்க்கும்போது உதிராததைப் பறிக்காதே. அவற்றை எல்லாம் எளியோருக்கும், அன்னியருக்கும், அனாதைக்கும், கைம்பெண்ணுக்கும் விட்டுவிடு. பத்திலொரு பகுதி செலுத்தும் ஆண்டில், விளைச்சலில் பத்திலொரு பாகத்தையும் அவர்கள் உன் வாயில்களுக்குள்ளே உண்டு நிறைவு அடையும்படி அவர்களுக்கு கொடு' என்கிறார்.

'மன்னர் அகஸ்வேரின் காலத்தில் பூரிம் பெருவிழாவில் இஸ்ரவேலர் தம் பகைவரின் தொல்லையினின்று விடுதலை பெற்ற பெருமகிழ்வைக் கொண்டாடும் போதும் ஏழைகளுக்கு உணவளிக்கவும் திட்டமிட்டார்கள்'. (எஸ்தர் 9:22).

மறைவாகச் செய்வோம்

ஆண்டவர் இயேசு, இறைவன் விரும்புகிற தர்மம் செய்தலைக் குறித்து மிகத் தெளிவாகக் கூறுகிறார்.

மக்கள் பார்க்க வேண்டுமென்று அவர்கள்முன் உங்கள் அறச்செயல்களைச் செய்யாதீர்கள். ஏனெனில் உங்கள் விண்ணகத் தந்தையிடம்இருந்து உங்களுக்கு கைம்மாறு கிடைக்காது என எச்சரிக்கிறார். 'நீங்கள் தர்மம் செய்யும் போது உங்களைப் பற்றி தம்பட்டம் அடிக்காதீர்கள். மக்கள் புகழ வேண்டுமென்று வெளிவேடக்காரரைப் போல் தொழுகைக்கூடங்களிலும், சந்துகளிலும் நின்று தர்மம் செய்யாதீர்கள். ஏனெனில் அவர்கள் தங்களுக்குரிய கைம்மாறு பெற்றுவிட்டார்கள்'. (மத்தேயு6:1,2)

அன்பில்லாமல் ஒருவர் தனக்குண்டானவைகளை எல்லாம் அன்னதானம் செய்ய முடியும். தர்மப்பிரபு, தயாளன் என்றெல்லாம் பெயரெடுப்பதே இச்செயலின் உள்நோக்கமாகும்.

அப்படிப்பட்ட செயல் கொடுப்பவருக்குப் புகழ்ச்சியாகவும், அதே சமயத்தில் பெற்றுக்கொள்பவரின் கண்ணியத்துக்கும் சுயமரியாதைக்கும் இழுக்காகவும் அமையும்.

ஆனால் ஏழைகளின் கண்ணியம், சுயமரியாதை காக்கப்பட வேண்டுமாதலால் இச்செயல்கள் ரகசியமாயிருத்தல் அவசியம்.

ஆதலால் தான் ஆண்டவர் இயேசு, "நீங்கள் தர்மம் செய்யும்போது உங்கள் வலக்கை செய்கிறதை இடக்கை அறியாதபடி செய்யுங்கள். உங்கள் தர்மம் மறைவாயிருந்தால், மறைவாய் உள்ளதைக் காணும் உங்கள் தந்தையும் உங்களுக்குக் கைம்மாறு அளிப்பார்" (மத்தேயு 6:3,4) என்கிறார்.

மறவாமல் செய்வோம்

'அன்றியும் நன்மை செய்யவும், தான தர்மம் பண்ணவும் மறவாதீர்கள். இப்படிப்பட்ட பலிகளின் மேல் கடவுள் பிரியமாயிருக்கிறார்'. (எபி 13:16).

திருச்சபை வரலாற்றின் தொடக்க நாட்களில் திருத்தூதர்கள் இத்திருத்தொண்டை மிகச் சிறப்பாக செய்தனர். திருத்தூதர் பவுலும், பர்னபாவும் தர்ம ஊழியத்தை செய்தனர். கைம்பெண்கள், ஏழை-எளியோர் அன்றாடம் கவனிக்கப்பட வேண்டுமென்று தான் திருச்சபையின் மூப்பர்கள் தெரிந்தெடுக்கப்பட்டனர். தர்மசகாயம் செய்யவும், தர்ம ஊழியத்தைத் தாங்கவும் திருத்தூதர் பவுல் பல திருச்சபை மக்களை கேட்டுக் கொள்கிறார்.

மக்கதோனியா நாட்டுத் திருச்சபையார் மிகுந்த உபத்திரவத்தினாலே சோதிக்கப்படுகையில், கொடிய தரித்திரமுடையவர்களாயிருந்தும் தங்கள் பரிபூரண சந்தோஷத்தினாலே, மிகுந்த உதாரத்துவமாய்க் கொடுத்தார்கள். அவர்கள் தங்கள் திராணிக்குத் தக்கதாகவும், தங்கள் திராணிக்கு மிஞ்சியும் கொடுத்தார்கள். நாங்கள் நினைத்ததற்கு மேலாகவும் கொடுத்தார்கள்.

'மற்றெல்லாக் காரியங்களிலும் நீங்கள் பெருகியிருக்கிறது போல, இந்த தர்ம காரியத்திலும் பெருகவேண்டும்'. (2 கொரிந்தியர் 8:2-3,7)

இத்திருத்தொண்டினால் பல இறைமக்களின் தேவை நிறைவு செய்யப்படுகிறது. பலர் நன்றி யின் நிறைவாக கடவுளைப் போற்றிப் புகழ்வார்கள். அவர்கள் உங்கள் மீது நெருங்கிய ஈடுபாடு கொண்டு உங்களுக்காக இறைவனிடம் வேண்டுவர் என கொரிந்து நகர மக்களைக் கேட்டுக்கொள்கிறார்.

இறைமகன் இயேசு நம் வாழ்வின் மீட்புக்காய் கொடுக்கப்பட்ட மாபெரும் அருட்கொடை. பிறருக்கு கொடுப்பதால் இறைவன் நமக்குத் தருவார் என்ற எதிர்பார்ப்போடல்ல, நம் வாழ்வு, நல்வாழ்வு, நல்பாதுகாப்பு யாவும் இறைவன் நமக்குத் தந்துகொண்டிருக்கிற பெருங்கொடை என்ற நன்றியுணர்வுடன் தர்மம் செய்வோம்.

அருட்பணி.ம.பென்னியமின், தோட்டப்பாளையம், வேலூர்.

"விசுவாசம் என்பது எதிர்பார்க்கிற காரியங்கள் நிச்சயமாக நடக்கும் என்று உறுதியாக நம்புவதாகும்; பார்க்க முடியாத காரியங்கள் நிஜமானவை என்பதற்குத் தெளிவான அத்தாட்சியைக் காண்பதாகும்". (எபிரெயர் 11:1)

விசுவாசம் (நம்பிக்கை) என்பது நாம், நம்பப்படுகிறவைகளின் உறுதியும், நம் கண்ணால் காணப்படாதவைகளின், நிச்சயமுமாயிருக்கிறது. விசுவாசம் இல்லாமல் தேவனுக்கு பிரியமாய் இருப்பது கூடாத காரியம். ஏனென்றால் தேவனிடத்தில் சேருகிறவன் அவர் உண்டென்றும் அவர் தம்மை தேடுகிறவர்களுக்கு பலன் அளிக்கிறவர் என்றும் நிச்சயம் நம்ப வேண்டும்.

ஆபிரகாம் தேவனால் அழைக்கப்பட்டபோது, விசுவாசத்தினாலே, தான் போகும் இடம் இன்னதென்று அறியாமல் புறப்பட்டு போனான்.

இன்றைக்கு நாம் ஒரு முன் பின் தெரியாத இடத்திற்கு போக வேண்டும் என்றிருந்தால், உடனே அவ்விடத்தை பற்றி தெரிந்தவர்களிடம் விசாரிப்போம். நவீன தகவல் தொழில்நுட்பம் மூலம் அலசி ஆராய்வோம், அவ்விடத்தில் தங்குவதற்கு என்ன செய்வது, சாப்பிடுவதற்கு என்ன செய்வது என்று யோசித்துக்கொண்டிருப்போம். ஆனால் ஆபிரகாமோ இவற்றில் ஒன்றையும் செய்யவில்லை. தேவன் சொல்லிய வார்த்தைகளுக்கு அப்படியே கீழ்ப்படிந்தார்.

வேதம் சொல்வதைப் பார்ப்போம்: "கர்த்தர் ஆபிராமை நோக்கி, நீ உன் தேசத்தையும், உன் இனத்தையும், உன் தகப்பனுடைய வீட்டையும் விட்டுப் புறப்பட்டு. நான் உனக்குக் காண்பிக்கும் தேசத்துக்குப் போ. நான் உன்னைப் பெரிய ஜாதியாக்கி, உன்னை ஆசீர்வதித்து, உன் பேரைப் பெருமைப்படுத்துவேன். நீ ஆசீர்வாதமாய் இருப்பாய். உன்னை ஆசீர்வதிக்கிறவர்களை ஆசீர்வதிப்பேன், உன்னைச் சபிக்கிறவனைச் சபிப்பேன். பூமியிலுள்ள வம்சங்களெல்லாம் உனக்குள் ஆசீர்வதிக்கப்படும்" என்றார்.

கர்த்தர் தனக்கு சொன்னபடியே ஆபிரகாம் புறப்பட்டுப்போனான். ஆரான் என்ற தன்னுடைய ஊரை விட்டுப் புறப்பட்டபோது, ஆபிரகாம் எழுபத்தைந்து வயதுள்ளவனாயிருந்தான்.

"ஆபிராம் தன் மனைவியாகிய சாராவையும், தன் சகோதரனுடைய குமாரனாகிய லோத்தையும், தாங்கள் சம்பாதித்திருந்த தங்கள் சம்பத்தெல்லாவற்றையும், ஆரானிலே சவதரித்திருந்த ஜனங்களையும் கூட்டிக்கொண்டு, அவர்கள் கானான் தேசத்துக்குப் புறப்பட்டுப்போய், கானான் தேசத்தில் சேர்ந்தார்கள்". (ஆதியாகமம் 12:5)

இந்த வேதாகம சம்பவத்தில் ஆபிராம் கர்த்தருடைய வார்த்தைக்கு அப்படியே கீழ்ப்படிந்து தன்னுடைய குடும்பம், பணியாளர்கள், கால்நடைகள் எல்லாவற்றோடும் முன்பின் அறியாத ஊருக்கு புறப்பட்டுச் சென்றார்.

தேவன் அவன் நம்பிக்கையை பலப்படுத்தி, அவனை வானத்து நட்சத்திரங்களைப் போலவும், கடற்கரை மணலைப் போலவும் பெருகப் பண்ணினார்.

அது மட்டுமில்லாமல் தேவன் ஆபிராமை பார்த்து, "பயப்படாதே, நான் உனக்குக் கேடகமும், மகா பெரிய பலனுமாயிருக்கிறேன்" என்றார். (ஆதியாகமம் 15:1)

நாம் இன்றைக்கு நம்முடைய வாழ்க்கையில் எப்படி இருக்கிறோம். சூழ்நிலைகளை பார்த்து கலங்கி, பயப்படுகிறோமா, என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் திகைத்து நிற்கின்றோமா!

அன்பானவர்களே, இந்த உலக வாழ்க்கையில், நாம் சூழ்நிலைகளைப் பார்த்து வாழாமல், சூழ்நிலைகளை நமக்கு சாதகமாக மாற்றுகிற தேவனை நம்பி வாழ்ந்தால் ஆபிரகாமுடைய வாழ்க்கையில் அதிசயங்கள், அற்புதங்கள் செய்த தேவன் நம்முடைய வாழ்விலும் நன்மையான காரியங்களைச் செய்வார். பல நேரங்களில் நமக்கு கிடைக்க வேண்டிய நன்மைகளை, சூழ்நிலை நமக்கு 'இல்லை' என்றே கூறும். ஆனால் நம்பிக்கையில் நாம் உறுதியாக இருந்து, நிச்சயமாக பெற்றுக்கொள்வோம் என்று கர்த்தரையே நம்பிக் காத்திருந்தால், எப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையிலும், இறைவனின் கரம் உங்களோடு இருந்து உங்களை வழிநடத்தும். அது மட்டுமில்லாமல், அவரை மட்டுமே நம்பி உறுதியாய் செயல்படுகிற உங்களின் ஆசைகளையும், மன விருப்பங்களையும், கனவுகளையும், ஏக்கங்களையும் அவர் நிறைவேற்றுவார். எதிர்காலத்தைக் குறித்த பயங்கள், திகில்கள், கலக்கங்கள் சூரியனைக் கண்ட பனிபோல் மறைந்து விடும்.

மறைந்த ஏவுகணை விஞ்ஞானியும், இந்திய ஜனாதிபதியுமான ஏ.பி.ஜே.அப்துல்கலாம் அவர்கள் 'கனவு காணுங்கள்... அந்த கனவை செயல்படுத்த முயற்சி செய்யுங்கள்' என்று கூறுகிறார். நாமும் நம் வாழ்க்கையில் குறிப்பிட்ட ஒன்றிற்காக முயற்சிப்போம். அதற்காக இறைமகன் இயேசுவிடம் விண்ணப்பம் செய்து பிரார்த்தனை ஏறெடுப்போம். இறைவனுடைய வார்த்தைகளுக்கு செவிகொடுத்து அதன்படி நடப்போம்.

முயற்சி நம்முடையது தான், ஆனால் பலனோ இறைவனுடையது. நாம் விரும்பியது எவ்வளவு உயர்வானதாக இருந்தாலும், சூழ்நிலைகள் மொத்தமும் அதற்கு எதிராக நின்றாலும், நம்முடைய முயற்சிகளில் தோற்றுப்போகாமல் வெற்றியை நோக்கி, உயர்வை நோக்கி நம்மை வழிநடத்த இயேசு போதுமானவர்.

ஆகவே சூழ்நிலைகள், போராட்டங்கள், அவமானங்கள், வேதனைகள், கண்ணீர்கள், எதிர்ப்புகள், நிராகரிப்புகள் மத்தியிலும் இயேசு உங்களை நிச்சயமாக உயர்த்துவார், வழி நடத்துவார்.

வேதம் சொல்கிறது, "ஆனாலும் கர்த்தாவே நீர் கேடகமும், என் மகிமையும் என் தலையை உயர்த்துகிறவருமாயிருக்கிறீர்".

ஆம், நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு சூழ்நிலையிலும் நாம் அவரையே நம்புவோம், வாழ்க்கையில் மேன்மை அடைவோம். கர்த்தரை நம்புவோம், காரிய சித்தி அடைவோம். கர்த்தருக்கு சித்தமானது அவர் கையினால் வாய்க்கும்.

நெல்லை மானெக்சா.

கிறிஸ்தவர்கள் கடவுளாக வழிபடும் ஏசு கிறிஸ்து மனிதர்களை பாவங்களில் இருந்து மீட்பதற்காக பாடுகள் பட்டு, சிலுவையில் அறையுண்டு மரித்தார். இதை நினைவு கூறும் விதமாக உலகம் முழுவதும் உள்ள கிறிஸ்தவர்கள் 40 நாட்கள் நோன்பிருந்து, வறியவர்களுக்கு உதவிகள் செய்வது வழக்கம். இந்த நாட்களை அவர்கள் ஆண்டுதோறும் தவக்காலமாக கடைபிடித்து வருகிறார்கள்.

தவக்காலம் சாம்பல் புதன் தினத்தில் இருந்து தொடங்கும். இந்த ஆண்டுக்கான சாம்பல் புதன் நாளை ஆகும். இந்த நாளில் இருந்து கிறிஸ்தவர்களின் தவக்காலம் தொடங்குகிறது. இந்த தினத்தில் இருந்து சாம்பல் புதன் தினத்தன்று கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ ஆலயங்கள் அனைத்திலும் காலையில் சிறப்பு திருப்பலி நடைபெறுவது வழக்கம். இந்த சிறப்பு திருப்பலியின்போது கிறிஸ்தவர்களின் நெற்றியில் சாம்பல் பூசப்படும். மனிதனே நீ மண்ணாக இருக்கிறாய், மண்ணுக்கே திரும்புவாய் என்பதன் அடையாளமாக இந்த சாம்பல் பூசப்படுகிறது.

நாகர்கோவில் கோட்டார் புனித சவேரியார் பேராலயத்தில் நாளை காலை 6.30 மணிக்கு சாம்பல் புதன் சிறப்புத் திருப்பலி நடைபெற இருக்கிறது. இதில் கோட்டார் மறைமாவட்ட ஆயர் நசரேன் சூசை கலந்து கொள்கிறார். இதேபோல மாவட்டம் முழுவதிலும் உள்ள கிறிஸ்தவ ஆலயங்களில் சாம்பல் புதன் சிறப்பு திருப்பலி நடைபெற இருக்கிறது.

குமரி மாவட்டம் முழுவதிலும் உள்ள சி.எஸ்.ஐ. ஆலயங்களிலும் சாம்பல் புதன் தின சிறப்பு ஆராதனை மற்றும் வழிபாடுகள் நாளை மாலை நடைபெற உள்ளது. குமரி சி.எஸ்.ஐ. பேராயர் ஏ.ஆர்.செல்லையாவும் சிறப்பு ஆராதனையில் பங்கேற்று ஆசி வழங்க இருக்கிறார். தவக்காலத்தையொட்டி சுயவிருப்ப உண்டியல்கள் ஆலயங்களில் வழங்கப்பட இருக்கிறது. அவற்றின் மூலம் காணிக்கை சேகரிக்கப்பட்டு வறியவர்களுக்கு உதவப்படும். தவக்காலத்தையொட்டி 24, 25, 26-ந் தேதிகளில் குமரி சி.எஸ்.ஐ. பேராயம் சார்பில் நற்செய்திப் பெருவிழாவும் நடத்தப்பட உள்ளது.

சாம்பல் புதன் தினத்தில் இருந்து கிறிஸ்தவர்கள் நோன்பு கடைபிடிப்பார்கள். இந்த நோன்பு ஏசு சிலுவையில் அறையப்படும் புனித வெள்ளிக்கு அடுத்த சனிக்கிழமை வரை கடைபிடிக்கப்படும். ஏசு சிலுவையில் அறையப்பட்ட மூன்றாம் நாளில் அதாவது புனித வெள்ளிக்கு பிறகு வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமையில் உயிர்த்தெழுவார். அந்த நாள் உலகம் முழுவதும் உள்ள கிறிஸ்தவர்களால் ஈஸ்டர் பண்டிகையாகவும், ஏசுவின் உயிர்ப்பு பெருவிழாவாகவும் கொண்டாடப்படும்.

உலகத்தின் தோற்றம் முதல் இதுவரை குறிப்பிட்ட காலகட்டங்களில் பல்வேறு வகைப்பட்ட தலைவர்கள், மேதைகள் உருவாகி வருவதை பார்த்து வருகிறோம். அரசியல், ஆன்மிகம், விஞ்ஞானம், பொருளாதாரம் என பல்வேறு துறைகளில் மிளிர்ந்து மக்களுக்கான கருத்துகளை இவர்கள் அளித்து வந்துள்ளனர். ஆனால் அவர்களின் பல கருத்துகள் காலம் மாறும்போது நாளடைவில் நிலைக்காமல் போய்விட்டன.

உலகத்தில் இதுபோன்ற தலைவர்களின் பிறப்பு இயல்பானதாகத்தான் இருந்தன. புத்திகூர்மை, அறிவுத்திறன் போன்றவற்றால் இடைக்கால வாழ்க்கையில் தான் அவர்கள் உயர்ந்தனர். மறையும்போது பல தலைவர்களின் பெயர் மங்கியும், குற்றச்சாட்டுகளுக்கு உட்பட்டதாகவும் தான் இருக்கின்றன.

இதுபோன்ற தலைவர்களின் வரிசையில் ஆன்மிகக் கருத்துகளை வழங்கியவர் தான் இயேசு என்ற பரவலான தவறான கருத்து உலகம் முழுவதும் நிலவிக்கொண்டிருக்கிறது. சிறப்பு குணங்களால் மேம்பட்டு, மனிதர்கள் நடுவில் தலைவராக ஜொலிப்பவர்களின் வரிசையில் வைக்கப்பட வேண்டியவர் அல்ல இயேசு.

ஏனென்றால், இறைவனின் மகனான அவர், மக்களுக்கு ஆன்மிகத்தை போதிப்பதற்காக மனிதர்களுக்குள் ஒரு மனிதனாக பூமியில் இறைவனால் அனுப்பப்பட்டவர். அதற்காக கன்னியின் வயிற்றில் கருவாகவே வைக்கப்பட்ட இயேசுவின் பிறப்பு, இடைப்பட்ட வாழ்க்கை, இறப்பு ஆகிய மூன்றுமே மொத்த உலகத்தையும் அதிரச் செய்வதாக இருந்தன, இருக்கின்றன.

இறைவனின் மகனாக இருப்பதால், பூமியில் பிறந்த மனிதர்கள், ஞானிகள், தலைவர்கள், பிரமுகர்களின் உபதேசங்கள் இயேசுவுக்குத் தேவையில்லாமல் இருந்தன. இறைவனின் சித்தத்தை அறிந்து இயேசு செயல்பட்டாரே தவிர, வேறு யாரிடமும் சென்று ஞானம் பெற அவருக்கு அவசியம் இருந்ததில்லை.

சரீரத்தில் இருந்து பிரிந்த பிறகு ஆத்மாவுக்கு கிடைக்கும் அடுத்த வாழ்க்கையை நல்லிடத்தில் சேர்ப்பதற்கு மனிதனுக்கு என்ன வழி இருக்கிறது? என்பதை மனித குலத்துக்கு போதிப்பது ஒன்றுதான் இறைசித்தமாயும், அது ஒன்றுதான் தனது வாழ்நாளின் நோக்கம் என்பதையும் உணர்ந்து இயேசு வாழ்க்கை நடத்தினார்.

எனவே செல்வம், செல்வாக்கு, நிர்வாக அதிகாரம், கண்களின் இச்சை போன்ற உலக சம்பந்தப்பட்ட எதையும் அவர் நாடவில்லை. இவற்றின் மீது நாட்டம் வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காக தனது வாழ்க்கை சூழ்நிலைகளையும் அதற்கேற்றபடி திட்டமிட்டு அமைத்துக் கொண்டார்.

அதாவது, பூங்காக்கள், தோட்டங்கள், மலையோரங்கள் என மற்றவர்களின் பார்வைக்கு மறைக்கப்படாத இடங்களில் தங்கினார். மக்களுக்கு போதிப்பதில் அதிக நேரம் செலவிட்டார். எங்கு, எதைப்பேச வேண்டும் என்பதை அளந்து பேசினார். யார் மீதும் அரசியல் விமர்சனங்கள், அநியாய குற்றச்சாட்டுகளை அவர் வைக்கவில்லை. அதாவது, உலக இயல்பு நிலையில் இருந்து மாறி வாழ்ந்து காட்டினார்.

செல்வம், செல்வாக்கு, நிர்வாக அதிகாரம், கண்களின் இச்சை போன்ற அம்சங்கள் அனைத்துமே மனிதனின் சரீரத்தை ஈர்ப்பவையாக உள்ளன. ஆனால் அவற்றில் வைக்கப்பட்ட சோதனைகளையும் சரீரத்தில் இருந்த நிலையிலும் இயேசு தடுமாறாமல் வென்றார். ஏனென்றால், அவரது நோக்கம் மனிதகுல மீட்பு என்ற ஒன்றில்தான் உறுதியாக இருந்தது. அந்த நோக்கத்துக்கு முரணான எதையும் அவர் விரும்பவில்லை.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்கு ஆசை காட்டி, அதன் மூலம் சரீரத்தையும் நெருக்கி, பாவங்களுக்குள் விழச்செய்யும் செல்வம், செல்வாக்கு, நிர்வாக அதிகாரம், கண்களின் இச்சை ஆகிய அம்சங்களுக்கு மனிதர்களும் தன்னைப்போல தப்ப முடியும் என்பதையும், தங்களின் ஆத்மாவை அடுத்த நல்வாழ்க்கைக்கு தன்னைப்போல தயார் செய்துகொள்ள முடியும் என்பதையும், நல்லொழுக்க செயல்பாட்டின் மூலம் செய்துகாட்டியவர் இயேசு.

எனவேதான் மரணமும் அவரை மேற்கொள்ளவில்லை. அவரை நம்பி பின்பற்றுபவனின் சரீரமும் நல்வாழ்வை அடைவதற்காக மகிமையின் சரீரமாக உயிர்ப்பிக்கப்படும் என்பதும் அவர் உயிர்த்தெழுந்த பிறகு நடந்தது.

ஆனால், உலகுக்கு போதிப்பதை அப்படியே தனது வாழ்க்கையில் செய்து காட்டியவர்கள் எவரும் இல்லை. பல்வேறு போதனையாளர்கள், தத்துவ மேதைகள், ஞான சொற்பொழிவாளர்களின் சொந்த மற்றும் அந்தரங்க வாழ்க்கை சுத்தமாக இருந்ததில்லை.

மனிதனின் நடத்தைக்கு உதாரணமாக வாழ்ந்து காட்டிய இயேசுவின் பிறந்த தினம், கிறிஸ்துமஸ் என்ற பெயரில் உலக அளவில் கொண்டாடப்படுகிறது. அவர் பிறந்தநாளை கொண்டாடும்போது, அவரது வாழ்க்கையோடு நமது வாழ்க்கையையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்க வேண்டியது அவசியம். அவரது திட்டமிட்ட வாழ்க்கையை நாம் அமைத்திருக்கிறோமா? என்பதை சிந்திக்க வேண்டும்.

முதலில், இறைவன் சித்தத்தின்படி அவர் கொடுத்த அம்சங்களைத் தாண்டி வேறு எதையும் சம்பாதிக்க அவசியம் இல்லை என்பதை வாழ்க்கையின் உறுதியான தீர்மானமாக கொண்டிருந்தார். இரண்டாவதாக, அந்தத் தீர்மானத்திற்கேற்றபடியான வாழ்க்கை முறையை இயேசு அமைத்துக் கொண்டார். இந்த இரண்டும்தான், இந்த பூமிக்கு அவர் அனுப்பப்பட்டதற்கான இறைசித்தத்தை முழுமையாக நிறைவேற்ற அடிப்படையாக அமைந்திருந்தன.

இயேசுவுக்கு குடும்ப வாழ்க்கையை இறைவன் அனுமதிக்கவில்லை. எனவே அதை இறைவனிடம் அவர் கேட்கவும் இல்லை. அதை நாடி அவர் செல்லவும் இல்லை. பணக்கார வாழ்க்கையையும் இயேசுவுக்கு இறைவன் தரவில்லை. எனவே அதையும் இயேசு நாடிச் செல்லவில்லை. அதாவது, தனக்கென்று இல்லாததை அவர் திரும்பிக்கூட பார்த்ததில்லை.

நாமும் இதே பாதையில் செல்கிறோமா? ஊழியம் செய்துவிட்டு வேறெதையும் எதிர்பார்க்கிறோமா? இறைவன் அமைத்துத் தந்துள்ள வாழ்க்கைக்கு ஏற்ப நாம் வசதிகளை அமைத்துக்கொள்கிறோமா? மற்றவர்களைப் பார்த்தோ, ஆசைப்பட்டோ கூடுதல் வசதிகளை (ஆடம்பரம்) அடைய ஆசைப்படுகிறோமா? அதை அடைவதற்காக செய்த பாவங்கள் என்னென்ன? இதனால் ஆத்மாவின் எதிர்காலத்தை நாம் எந்த அளவில் தொலைத்திருக்கிறோம்? தொலைத்திருந்தால் அதை மீட்க நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? என்பதையெல்லாம் கிறிஸ்துமஸ் பண்டிகை காலகட்டத்தில் அனைவருமே சிந்தித்து பார்க்க வேண்டும். இதில் சிந்தனை இல்லாமல் கொண்டாடப்படும் கிறிஸ்துமஸ் பண்டிகையினால் ஆத்மாவுக்கு பலனில்லை.

நம்முடைய மனைவியோ, கணவனோ, பிள்ளைகளோ, உறவினர்களோ, நண்பர்களோ... நமக்கு சம்பந்தப்பட்டவர்கள் சிறு தவறு செய்தால்கூட அதை ஊதிப் பெரிதாக்கும் மனோபாவம் நம்மில் பலருக்கு உண்டு.

அவர்களைக் குற்றவாளிகளைப் போல் நடத்த விரும்பும் நாம், அவர்களைப் பற்றி மற்றவர்களிடம் கூறும்போது "அவனைப் போல் இருக்காதே.. அவளைப் போல் இருக்காதே!" என்று தவறான முன்மாதிரிகளைப் போல் அவர்களை உடனடியாகத் தீர்ப்பிட்டு விடுகிறோம்.

சிறு தவறுகளுக்கே நாம் மற்றவர்களை இப்படி நடத்துகிறோம் என்றால் தெரிந்தோ தெரியாமலோ, அறிந்தோ அறியாமலோ தவறு செய்பவர்களை நாம் மன்னிக்க மறுக்கிறோம். அவர்கள் எத்தகைய மன நிலையில் சூழ்நிலையில் தவறுகளை இழைத்தார்கள் என்பதை நாம் எண்ணிப் பார்ப்பதே இல்லை. இதனால் தங்கள் தவறுகளை உணர்ந்து திருந்த அவர்களுக்கு நாம் வாய்ப்புத் தருவதே இல்லை.

மன்னிப்பதால் மன உளைச்சல், கவலை, சோர்வு போன்றவை நம்மை விட்டு நீங்கிவிடும் என்று விவிலியம் சொல்கிறது. இது அறிவியல்பூர்வமான உண்மையும்கூட. "ஒருவருக்கொருவர் கருணையும் கரி சனையும் காட்டுங்கள்; கிறிஸ்துவின் மூலம் கடவுள் உங்களைத் தாராளமாக மன்னித்ததுபோல், நீங்களும் ஒருவரையொருவர் தாராளமாக மன்னியுங்கள்" என எபேசியர் (4:32) எடுத்துக் கூறுகிறது.

"நாம் செய்யும் எல்லாத் தவறுகளையும் கடவுள் கணக்கு வைத்திருந்தால் நம் கதி என்னவாகியிருக்கும்" (சங்கீதம் 130:3)! "மனுஷனுடைய விவேகம் அவன் கோபத்தை அடக்கும்; குற்றத்தை மன்னிப்பது அவனுக்கு மகிமை" என்ற பைபிளின் நீதிமொழியையும் (19:11) மனதில் நிறுத்துங்கள்.

மற்றவர்களை மன்னிப்பதில் உங்களுக்குத் தயக்கம் இருக்கிறதா? அப்படியானால் மன்னிக்கப்பட வேண்டியவரை உங்கள் உடன்பிறந்த சகோதரரைப் போல எண்ணிக்கொள்ளுங்கள்.

"உங்கள் சகோதரர் ஒரு பாவம் செய்தால், அவரிடம் தனியாகப் போய் அவருடைய தவறை எடுத்துச் சொல்லுங்கள்; அவர் உங்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், உங்கள் சகோதரரை நல்வழிக்குக் கொண்டுவந்திருப்பீர்கள்" என்று மத்தேயு (18:15) எடுத்துச் சொல்வதைப் பாருங்கள்.

நான் நல்லவன் என்பதை எல்லார் முன்னிலையிலும் காட்ட வேண்டும் என்பதைவிட, சமாதானம் ஆக வேண்டும் என்பதே உங்கள் குறிக்கோளாக இருக்கட்டும். என் மனதைக் காயப்படுத்திவிட்டீர்கள் என்று சொல்லாமல், 'இப்படிச் சொன்னது என் மனதுக்குக் கஷ்டமாக இருந்தது' என்று சொல்லுங்கள்.

"யாருக்கும் தீமைக்குத் தீமை செய்யாதீர்கள்; உங்கள் எதிரி பசியாக இருந்தால், அவனுக்கு ஏதாவது சாப்பிடக் கொடுங்கள்; அவன் தாகமாயிருந்தால், அவனுக்கு ஏதாவது குடிக்கக் கொடுங்கள்" என்று ரோமர்(12:17) வழிகாட்டுகிறது.

ஏனெனில் நம்மைப் படைத்த கடவுளான பரலோகத் தந்தையை `சமாதானத்தின் கடவுள்' என்று விவிலியம் சொல்கிறது. பூமியிலுள்ள தம் பிள்ளைகள் சமாதானமாக வாழ வேண்டும் என்று அவர் ஆசைப்படுகிறார். ``ஒருவர்மீது ஒருவருக்கு ஏதாவது மனக்குறை இருந்தால், ஒருவரையொருவர் பொறுத்துக்கொள்ளுங்கள், தாராளமாக மன்னியுங்கள். பரலோகத் தந்தை உங்களைத் தாராளமாக மன்னித்ததுபோல் நீங்களும் ஒருவரையொருவர் மன்னியுங்கள்" என்று கொலோசெயர் (3:13) புத்தகம் சுட்டிக்காட்டுகிறது.

பொறுமையாக இருங்கள். எல்லாருடைய சுபாவமும் மனப்பக்குவமும் ஒரே மாதிரி இருப்பதில்லை. சிலருடைய கோபம் தணிய நாட்கள், மாதங்கள், ஏன் சில வருடங்கள் கூட எடுக்கலாம். அவர்களிடம் மாற்றத்தைக் கடவுள் கண்டிப்பாக விதைப்பார். இந்தத் தருணத்துக்காகத்தானே காத்திருந்தீர்கள். "தீமை உங்களை வெல்லும்படி விடாமல், தீமையை எப்போதும் நன்மையால் வெல்லுங்கள்" என்று (ரோமர் 12:21) விவிலியம் வழிகாட்டுகிறது.