மற்றவை

ஒன்று வாங்கினால்

ஒன்று இலவசம் என்பது

இன்று நிறைய கடைகளில்

வாடிக்கை ஆகி விட்டது

வாழ்க்கையிலும் அப்படித்தான்..

கோபத்தை வாங்கினால்

இரத்தக் கொதிப்பு இலவசம்

பொறாமையை வாங்கினால்

தலைவலி இலவசம்

வெறுப்பை வாங்கினால்

பகை இலவசம்

கவலையை வாங்கினால்

கண்ணீர் இலவசம்

நம்பிக்கையை வாங்கினால்

நண்பர்கள் இலவசம்

உழைப்பை வாங்கினால்

ஆரோக்கியம் இலவசம்

அமைதியை வாங்கினால்

ஆனந்தம் இலவசம்

நேர்மையை வாங்கினால்

நிம்மதி இலவசம்

அன்பை வாங்கினால்

அனைத்து நன்மைகளும் இலவசம்

இலவசமாக எது வேண்டுமென்று

இன்றேனும் முடிவு செய்யுங்கள்.

. -திருச்சி தர்மா

நாம் ஒருவரது குணத்தை கைரேகை, நட்சத்திரம், ராசி, பிறந்த தேதி மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம். கையெழுத்து மூலமும் அறிய முடியும். ஒருவர் எழுதும் போது அவரது கையெழுத்தானது மாறுபடும். அதன் மூலம் ஒருவரது குணத்தை அறியலாம்.

பெரிய எழுத்தாக எழுதுகிறவர்கள், பொதுவாகப் பேரார்வம் உடையவர்கள். அதிக நம்பிக்கை உள்ளவர்கள். அதிகார தன்மை உடையவர்கள்.

சிறிய எழுத்தாக எழுதுகிறவர்கள், எந்த வேலையும் திட்டவட்டமாக செய்வார்கள். ஆனால், தன்னம்பிக்கை இல்லாதவர்கள்.

எழுத்துக்களை வலப்பக்கமாகச் சாய்த்து எழுதுகிறவர்கள் எதிர்காலத்தில் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள். வாழ்க்கையில் இன்பம் காண்கிறவர்கள்.

எழுத்துக்களை இடப்பக்கமாகச் சாய்த்து எழுதுபவர்கள் பயந்த சுபாவம் உடையவர்கள். நடந்து முடிந்த விஷயங்களை நினைத்து கவலைப்படுவார்கள்.

எழுத்துக்களை நேராக எழுதுபவர்கள் எந்த பிரச்சனைக்கும் சுலபமாக முடிவு காண்பார்கள். இவர்கள் இன்னல்களை எதிர்த்து நிற்க மன உறுதி படைத்தவர்கள்.

வார்த்தைகளுக்கு இடையே நிறைய இடம் விட்டு, எழுத்துக்களை பிரித்து எழுதுகிறவர்கள் சமூகத்தில் தனித்திருப்பார்கள்.

சங்கிலி தொடர்போல் எழுதுகிறவர்கள், எதிலும் பற்றுள்ளவர்கள். தன்னம்பிக்கையும், தைரியமும் உடையவர்கள்.

எழுத்துக்களையும், வரிகளையும் நெருக்கிக் குறுக்கி எழுதுகிறவர்கள் குறுகிய மனப்பான்மைக் கொண்டவர்கள்.

எழுதும் போது அடிக்கடி அடித்தும், திருத்தியும் எழுதுகிறவர்கள், குழப்பமான மனப்போக்கு உடையவர்கள்.

எழுத்துக்களை நீட்டி நீட்டி வேகமாக எழுதுகிறவர்கள் எந்தக் காரியத்திலும் அசாதாரண துணிச்சலைக் காட்டுவார்கள்.

எழுத்துக்களைச் சுழித்து எழுதுகிறவர்கள் வீண் பெருமையும், அகங்காரமும் உடையவர்கள்.

எழுத்துக்களின் சுழிகளை அதிகமாகச் சுழிப்பவர்கள் விடாமுயற்சியும் சுறுசுறுப்பும் உடையவர்கள்.

எழுத்துக்களை குறுக்கி மெதுவாக எழுதுகிறவர்கள், கடுஞ்சிரத்தையும், பிறர் விரும்பாத மனோபாவத்தையும் கொண்டவர்கள்.

எழுத்துக்களின் சுழிகளைத் தெளிவாக எழுதாதவர்கள், தாழ்வு மனப்பான்மை உடையவர்கள்.

-நட்டாத்தி முருகேஷ்

நான் ஒரு பள்ளி மைதானத்தில் உள்ளூர் கால்பந்து போட்டியைப் பார்த்து கொண்டிருந்தேன்.

நான் அருகில் அமர்ந்திருந்த ஒரு பையனிடம் உங்கள் அணியின் ஸ்கோர் என்ன? என கேட்டேன்.

அந்த பையன் புன்னகையுடன், நாங்கள் 0, எதிரணி 3 என்றான்.

நீ சோர்வடைய வேண்டாம் தம்பி என்று நான் சொன்னென்.

சிறுவன் குழப்பமான பார்வையுடன், என்னை, என் மன உறுதியை சந்தேகிப்பவன் போல ஒரு ஆழமான பார்வை பார்த்து விட்டு,

"நடுவர் இறுதி விசில் அடிக்காத போது, நான் ஏன் மனம் தளர வேண்டும் அங்கிள்?"என தீர்க்கமான கேள்வி ஒன்றை கேட்டான்.

எங்கள் அணி மற்றும் பயிற்சியாளர் மேல் எனக்கு நம்பிக்கை உள்ளது. நாங்கள் நிச்சயமாக வெல்வோம் என உறுதியாக சொல்லிவிட்டு ஆட்டதை கவனித்தான்.

உண்மையாகவே, போட்டி 5 - 4 என சிறுவன் அணிக்கு சாதகமாக முடிந்தது.

வெற்றியை அறிவித்ததும், அவன் என்னை நோக்கி உற்சாகமாக கை அசைத்தான்.

பின் ஒரு அழகான புன்னகையுடன் விடைபெற்றான்.

நான் ஆச்சரியப்பட்டேன், அவனுடைய நம்பிக்கையை நினைத்து வாய் அடைத்துப் போனேன்.

அவனது நம்பிக்கை அவ்வளவு அழகான, ஆழமான நம்பிக்கை. என்னை யோசிக்க வைத்தது.

அன்று இரவு வீடு திரும்பியதும், அவன் என்னை கேட்ட கேள்வி எனக்குள் வந்து கொண்டே இருந்தது.

'நடுவர் இறுதி விசில் அடிக்காத போது நான் ஏன் மனம் தளர வேண்டும்?'என்ற அவன் கேள்வி என்னை உறங்கவிடவில்லை.

வாழ்க்கை ஒரு விளையாட்டு போன்றது....

வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் போது, நாம் ஏன் பல சமயம் சோர்வடைகிறோம்?.

நமக்கான இறுதி விசில் ஒலிக்காதபோது நாம் ஏன் சோர்வடைய வேண்டும்?.

உண்மை என்னவென்றால், நம்மில் பலர் இறுதி விசிலை நாமாகவே ஊதிக்கொள்கிறோம்..

ஆட்டம் முடியும் முன், மைதானத்தை விட்டு வெளியேறுகிறோம்.

ஆனால், வாழ்க்கை நம்மிடம் இருக்கும் வரை, எதுவும் சாத்தியம் இல்லாமல் இல்லை.,

நம்மிடம் இருக்கும் காலம் பாதியாகவோ, முக்கால் வாசியாகவோ முழுதாகவோ இருக்கலாம்...

அது முக்கியம் அல்ல...

ஆனால், காலம் முடியும் முன், நாமே விசில் அடிக்க கூடாது..

நம் ஆட்டதின் நடுவர் கடவுள்..

அவர் மீதும், உங்கள் மீதும் நம்பிக்கை வையுங்கள்....

எனவே, இன்னும், நடுவர் இறுதி விசிலை அடிக்கவில்லை என்பதை உணர்ந்து, வாழ்வின் ஒவ்வொரு தருணத்தையும் உற்சாகமான விளையாட்டைப் போல ரசிப்போம்..!

-அருள்ராம்

அம்மா என்ற சொல்லை எவரும் கண்டுபிடிக்கவில்லை. அது இயற்கையாக குழந்தை கண்டுபிடித்த சொல்லாகும். அது தாயை நோக்கி கூவியதால், தாய் அம்மாவானாள்.

பிறந்த குழந்தைக்குப் பேசத்தெரியாது. இருந்தாலும் தனது தேவைகளை அழுகையின் மூலமே வெளிப்படுத்துகின்றது. பிறந்த குழந்தையின் முதல் ஒலி அழுகையே.

அழுவதற்காக வாயைத்திறந்தவுடன், 'அ' என்ற ஒலி வெளிப்படுகின்றது. அழுகையின் ஏற்ற இறக்கத்திற்கு ஏற்ப 'ஆ' என்றும் ஒலிக்கக் கேட்கலாம். ஏறக்குறைய அனைத்து உயிர் எழுத்துக்களின் ஒலிகளையும் குழந்தை அழுகையின் வாயிலாக ஒலிக்கின்றது.

அழும் குழந்தையின் திறந்த வாய் சிறது நேரத்திற்குள் மூடித்தான் ஆகவேண்டும். இரண்டு உதடுகளும் இணையும் போது 'ம்' என்ற ஒலி இயற்கையாகப் பிறக்கின்றது. இவ்வாறு தொடர்ந்து திறந்து மூடும்போது அ-ம் என்ற ஒலிகள் மாறி மாறி ஒலிக்கின்றன. அ-ம்-அ, அ-ம்-அ என்ற தொடர்ந்த ஒலியின் விளைவாக உருவான சொல்லே 'அம்ம-அம்மா' என்பதாகும். தாயும் தாயின் பாலும் தாயின் மார்பும் #அம்மு எனப்பட்டன.

அம்மாவிடமிருந்து பெறப்பட்ட உணவு அம்மு எனப்பட்டது. காலப்போக்கில் மம்மு என்றும் வழங்கியது. அம்முவுக்கு இணையான உணவை இன்றைய அறிவியல் கூட செயற்கையாகத் தோற்றுவிக்கவில்லை.

குழந்தையின் உடல் வளர்ச்சிக்கான ஊட்டம், செரிமானத் தன்மை, அனைத்திற்கும் மேலாக அம்மு உணவே குழந்தைக்கு மருந்தாக அமைந்து நோய்களைக் களைகிறது. எந்த உணவோடும் ஒப்புமை கூற இயலாத அம்மு, குழந்தையின் உடலை ஊதுகிறது. அதாவது வளர்ச்சியடையச் செய்கிறது. அம்மு+ஊது=அம்மூது எனப்பட்டது. அது அமுது என ஆனது. பிற்காலத்தில், அது அமிழ்து என்றும் சொல்லப்பட்டது.

உடலுக்கு ஊட்டம் தருவது அம்மு என்றால் அறிவுக்கு ஊட்டம் தருவது மொழியாகும். எனவே, மொழியும் அமிழ்து எனப்பட்டது.

அம்ம-அம்மு-அமுது-அமிழ்து என விரிந்த சொற்கள், அக்குழந்தை பேசிய மொழிக்கும் ஏற்றி சொல்லப்பட்டு அது தமிழ் எனப் பிறப்பெடுத்தது.

அம்முவுக்கு இணையான ஓருணவு இல்லை என்பது போல் தமிழுக்கும் இணையான ஒரு மொழி இல்லை என்பது அதன் உட்கருத்து. அதனால்தான், பாரதிதாசனார், "தமிழுக்கும் அமுதென்று பேர்!" எனப் பாடினார். தமிழ் இயற்கையில் பிறந்த மொழி என்பதை அச்சொல் வரலாறு விளக்குகின்றது.

- ம.சோ.விக்டர்

மாதவிடாய் பிரச்சனை என்பது இன்று பெரும்பாலான பெண்களுக்கு உள்ளது. சிலருக்கு மாதவிடாய் வராமல் தள்ளிப் போய்கொண்டே இருக்கும். வேறுசிலருக்கு மாதவிடாயின் போது அதிக ரத்தப்போக்கு கூடுதல் நாள் இருக்கும்.

இப்படிப்பட்டவர்களுக்கு மிக எளிய மருத்துவம் ஒன்று உள்ளது. நல்ல பயன் தரும். அதாவது மாதவிலக்கின் போது அதிக உதிரப்போக்கு உள்ளவர்கள் 2 ஸ்பூன் கறிவேப்பிலைச் சாறு, 2 ஸ்பூன் அருகம்புல் சாறு தினமும் 3 வேளை சாப்பிட வேண்டும். 30 நாள்கள் தொடர்ந்து சாப்பிட்டுவர குணமாகும்.

மாதவிடாய் ஆகாமல் உள்ளவர்கள் அதுபோன்று 1 ஸ்பூன் கருவேப்பிலைச் சாறு, 1 ஸ்பூன் அருகம்புல் சாறு தினமும் 3 வேளை ஒருமாதம் சாப்பிட்டுவர மாதவிடாய் சீராய் வரும்.

கர்ப்பிணிப்பெண்களுக்கு சில சமயம் ரத்தக்கசிவு ஏற்படுவதுண்டு. அதனைக் கண்டு பயப்படதேவையில்லை. அவர்கள் மேற்கண்ட கறிவேப்பிலை மற்றும் அருகம்புல் சாற்றை மூன்று மூன்று ஸ்பூன் அளவு சாப்பிட்டுவர குணமாகும்.

கர்ப்பப்பையில் ஏற்படும் நீர்க் கட்டிகள், கொழுப்புக்கட்டிகள் போன்றவற்றுக்கு அவற்றில் சேரும் கழிவுகளே காரணம். அதனை சுத்தாமாக வைத்துக்கொண்டால் இந்த பாதிப்புகளில் இருந்து தப்பிக்கலாம்.

இதற்கு இடுப்புக்குளியல் எடுத்துக் கொள்வது நல்லது. அந்த காலத்தில் நம்முடைய பாட்டி பூட்டிகள் ஆற்றிலோ குளத்திலோ இடுப்பளவு தண்ணீரில் இருந்து கொண்டு துணிமணிகள் துவைப்பார்கள். இடுப்புபகுதி தண்ணீரில் மூழ்கி இருப்பதால் பிறப்புறுப்பு சுத்தமாகிவிடும். சூடும் தணியும். அதனால் அவர்கள் இந்த விசயத்தில் ஆரோக்கியமாக இருந்தார்கள். ஆனால் அந்த வாய்ப்பு இப்போதுள்ள பெண்களுக்கு கிட்டுவதில்லை.

எனவே அவர்கள் வீடுகளில் குளியல் தொட்டி வைத்து அதில் அமர்ந்து குளித்து வந்தால் கர்ப்பப்பை பிரச்சனைகளை தவிர்க்கலாம். தினமும் முடியாதவர்கள் மாதவிடாய் வருவதற்கு முன்னர் 5 நாட்களும், வந்த பிறகு 5 நாட்களும் இவ்வாறு குளித்து வருவது நல்லது.

-இயற்கை மருத்துவர் கோ.சித்தர்

இன்றைய காலகட்டத்தில் இரண்டு வயது முடியும் முன்னதாகவே கிண்டர்கார்டன், லோயர் கார்டன், அப்பர் கார்டன் என்று சொல்லக் கூடிய அளவிலேயே பள்ளியில் சேர்த்துவிட்டு பிள்ளைகளை பாடாய் படுத்துகிறார்கள்.

இந்தியாவில் யார் வேண்டுமானாலும் எந்த பள்ளியில் வேண்டுமானாலும் சேரலாம், படிக்கலாம். அரசு எந்த கட்டுப்பாடும் விதிக்கவில்லை. தனியார் பள்ளிகள் ஏராளம் ஏராளம் .

ஆனால் அமெரிக்காவில் எங்கு குடியிருக்கிறோமோ அங்கு அருகில் உள்ள பள்ளிக்கூடத்தில் மட்டும் தான் சேர்க்க முடியும்.

நம் விருப்பப்படி வேற பள்ளியில் சேர்க்கவே முடியாது. வீட்டுக்கு அருகில் உள்ள அந்த பகுதிக்கு உட்பட்ட பள்ளிக்கூடத்தில் தான் பிள்ளைகளை சேர்க்க வேண்டும்.

மேலும் ஆறு வயது ஆனால் மட்டுமே ஒன்றாம் வகுப்பில் சேர்த்துக் கொள்வார்கள். 6 வயதிற்கு முன்னதாக எந்தப் பிள்ளையையும் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்க்கவே மாட்டார்கள் .

கல்வி என்பது ஆறாம் வயதில் இருந்து தான் அங்கு அளிக்கப்படுகிறது. அதற்கு முன்னதாக பிள்ளைகளை அவர்கள் போக்கிலேயே விட்டு விட வேண்டும். அவர்கள் ஆட்டம் பாட்டம் கொண்டாட்டம் எல்லாம் அந்த வயதிற்கு உரியது என்று ஆறாம் வயது வரை எந்த பிள்ளைகளையும் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளப்படுவதில்லை.

எவ்வளவு வித்தியாசம் பாருங்கள் நமக்கும் அவர்களுக்கும். பிள்ளைகள் மீது அந்த அக்கறை அரசுக்கும் இருக்கிறது; பெற்றோர்களுக்கும் இருக்கிறது; ஏன் அரசியல்வாதிகளுக்கும் இருக்கிறது .

அதனால்தான் அவர்கள் அங்கு உள்ள பிள்ளைகள் படிப்பு நல்ல விதமாகவும் வெற்றிகரமாகவும் இருக்கிறது. இங்கு உள்ள பிள்ளைகளின் படிப்பு இருக்கிறது. ஆனால் பிள்ளைப் பிராய இன்பத்தை எந்தப் பிள்ளைகளும் அனுபவிப்பதே இல்லை.

-கருணாமூர்த்தி

மூட்டு எலும்பு வலிக்கு பல்வேறு காரணங்கள் இருந்தாலும், மருத்துவர்கள் சொல்வது மூட்டு தேய்ந்து விட்டது, கால்சியம் குறைந்து விட்டது, எலும்பு அடர்த்தி குறைந்து விட்டது என்பதுதான் .

இயல்பாக இரத்தத்தின் pH அளவு 7.4 ஆகும். (pH என்பது "potential of Hydrogen"). ஒரு பொருளில் 7 இற்கு கீழ் pH அளவு இருந்தால் அந்த பொருள் அமில தன்மை உடையது. ( Acid).

ஒரு பொருளில் 7 இற்கு மேல் pH அளவு இருந்தால் அந்த பொருள் காரத்தன்மை உடையது. ( Alkaline).

நமது இரத்தம் இயல்பாக காரத்தன்மை உடையது. இரத்தம் 7.4 pH அளவு உடையது...!

ஆனால் நாம் அருந்தும் பெரும்பாலான குளிர்பானங்கள் அமிலத்தன்மை உடையவை.

அதாவது pH அளவு என்பது பெரும்பாலும் 5 விட கீழாக இருக்கும். இந்த குளிர்பானங்களை அருந்தும் போது நமது இரத்தமானது அதன் இயல்பான காரத்தன்மையை இழந்து அமிலத்தன்மையாக மாறும்.

இது தொடர்ந்து நடக்கும் போது இரத்தம் அமிலத்தமையை அடையும்.

இது பல்வேறு உடல்நல கேடுகளுக்கு வழிவகுக்கும். எனவே இதை தடுக்கும் பொருட்டு உடலானது இரத்தத்தை காரத்தன்மையாக மற்ற முயலும்.

இரத்தத்தை காரத்தன்மை உடையதாக மாற்ற கூடிய பொருள் கால்சியம். எனவே...!

இந்த எலும்பு மற்றும் மூட்டுகளில் உள்ள கால்சியம் ஆனது ionized கால்சியம் ஆக மாற்ற பட்டு நமது இரத்தத்தில் கலக்கிறது . இப்போது இரத்தம் இயல்பான காரத்தன்மை அடைகிறது. இவ்வாறு எப்போதெல்லாம் இரத்தம் அமிலத்தன்மை உடையதாக மாறுகிறதோ அப்போதெல்லாம் கால்சியம் எலும்பு மூட்டுகளில் இருந்து பிரிந்து இரத்தத்தில் கலந்து அதை காரத்தன்மை உடையதாக மாற்றுகிறது.

எனவே எலும்பு, மூட்டுகள் வலுவிழக்கிறது. கடுமையான வலி உண்டாகிறது.

இப்போது எந்த அளவு pH ஆனது கீழ்கண்ட பொருட்களில் இருக்கிறது என்று கூகுளில் தேடி பார்த்தபோது கீழ்கண்ட அளவீடுகள் கிடைத்தன.

குளிர்பானங்கள் - 2.3 - 3.5 pH அளவு.

R.O. வாட்டர் - 5 - 6 pH அளவு.

காபி - 4.5 - 5.5 pH அளவு.

மண்பானை நீர் - 7- 8 pH அளவு.

சாதாரணமாக உடலில் கொசு, எறும்பு, சுளுக்கை (சிவப்பான பெரியஎறும்பு), கம்பளிப்பூச்சி போன்ற பூச்சிகள் கடித்தாலோ, தேனீ, வண்டு, குளவி போன்றவை கொட்டினாலோ, கடுமையான வலியுடன் கூடிய அரிப்பு அல்லது எரிச்சல் ஏற்படக்கூடும். சிலருக்கு வலியுடன் உடல் முழுவதும் தடிப்பு ஏற்படக்கூடும்.

வீட்டில் முருங்கை மரம் இருந்து கம்பளி பூச்சிகள், காயப்போடும் துணியின் மீது ஊர்ந்து இருந்தாலோ, பட்டு இருந்தாலோ அந்த துணியை போடும் போது கூட அரிப்பு ஏற்படலாம்.

பல வகை மருந்துகள், சிலருக்கு ஒத்து கொள்ளாமல் அரிப்புகளை ஏற்படுத்தும். சிலருக்கு அலர்ஜிக்கு பரிந்துரைக்கும், கொடுக்கும் அவில் போன்ற மருந்துகள் கூட ஒத்துக்கொள்ளாது.

விதவிதமான இரசாயனம் கலந்த மற்றும் கலக்காத இயற்கை தலைச்சாயங்கள், முகத்திற்குப் போடும் அழகு கிரீம்கள், குளிக்கும், துவைக்கும், பாத்திரம் தேய்க்கும் சோப்புகள், எதுவும் அரிப்பை ஏற்படுத்தலாம். சிலருக்கு உபயோகிக்கும் பிராண்டுகளில் இருந்து வேறு வகைக்கு மாறினாலே ஒத்துக் கொள்ளாது.

சேனைக்கிழங்கு, கருணைக்கிழங்கு, பிரண்டை, எள், தக்காளி, கத்திரிக்காய், சோயா, காளான், முட்டை, அன்னாசி போன்றவைகள், கருவாடு, இறால் போன்ற சிலவகை மீன்கள், அரிப்பை ஏற்படுத்தலாம்.

அஜின மோட்டோ என்ற சுவையூட்டி உப்பு சேர்த்த துரித உணவு வகைகள் பலருக்கு ஆஸ்துமா, மூச்சுத்திணறல் போன்றவற்றை ஏற்படுத்தக்கூடும்.

மாநகரங்களில் வீதிதோறும் விற்கும் சாயம் பூசிய சில்லிசிக்கன், சில்லி காலிபிளவர், சில்லி காளான், பேல்பூரி, பானிபூரி போன்றவற்றில் பச்சை நிற, சிகப்பு நிற சாயம் சேர்த்த ரசம் அலர்ஜியுடன் புற்றுநோயையும் வரவைக்கும்.

உணவு அலர்ஜி உள்ளவர்கள் ஏதேனும் பலகாரம் சாப்பிடும் போது அவற்றில் உங்களுக்கு ஒத்துக் கொள்ளாத பொருட்கள் கலந்துள்ளனவா என்பதை கேட்டு தெரிந்து கொண்டு சாப்பிட வேண்டும். கடையில் ரெடிமேட் உணவு வகைகள் வாங்குவதாக இருந்தால் அவற்றில் உங்களுக்கு ஒத்துக் கொள்ளாத பொருட்கள் கலந்துள்ளனவா என்பதை படித்துப் பார்த்து உறுதி செய்து வாங்க வேண்டும்.

பொருள்களை காலாவதி தேதிக்கு முன்பே உபயோகிக்க வேண்டும். சமைத்த பொருள்களை மீண்டும் குளிர்பதன பெட்டியில் வைத்து அடுத்தநாள் சூடுபண்ணி சாப்பிடும் போதும் குறிப்பாக சிக்கன் பலருக்கு ஒவ்வாமை ஏற்படும். அது வாந்தி அல்லது வயிற்றுப் போக்கு, வயிற்றுவலி போன்றவற்றையும் ஏற்படுத்தக்கூடும்.

பார்த்தீனியம் போன்ற சில விஷச் செடிகள் மேலே பட்டால் அரிப்பு வரும். உலகில் சூரியனுக்கு கீழுள்ள எதுவும், (சூரியனையும் சேர்த்து) யாருக்கும், எப்போது வேண்டுமானாலும் ஒவ்வாமையை உண்டு பண்ணும். எனவே எதிலும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

லேசான தடிப்பு மற்றும் அரிப்பு உள்ள இடத்தில் தேங்காய் எண்ணை தடவினால் பெரும்பாலானவர்களுக்கு சரியாகிவிடும். அரிப்பு மற்றும் சிவந்தபடை உடெலங்கும் பரவினாலோ, மூச்சு திணறல், தொண்டையில் அடைப்பது போல இருந்தாலோ உடனடியாக மருத்துவமனையை அணுக வேண்டும். ஒவ்வொரு நிமிடம் தாமதிப்பதும் உயிருக்கு ஆபத்து. சொந்த வைத்தியம் இதுபோன்ற நேரங்களில் கைக்கொடுக்காது.

-டாக்டர் ரவிக்குமார்

மற்ற நாடுகளில் பல் வரிசை சீராக இருக்கவேண்டும் என சொல்லி பல் மருத்துவரிடம் போய் கம்பி கட்டிக்கொண்டு பல்லை சீர்படுத்திக்கொண்டு வருவார்கள்.

ஆனால் ஜப்பானில் பெண்களுக்கு தெற்றுப்பல் இருந்தால் தான் அழகு என்ற கருத்தாக்கம் உண்டு.

தெற்றுப்பல் தான் இயற்கை, இளமை, குறும்புத்தனம் என ஜப்பானில் சொல்கிறார்கள். இந்த ஸ்டைலை "யயேபா (Yaeba)" என சொல்வார்கள். பல்வரிசை சீராக இருக்கும் ஜப்பான் பெண்கள் போலி பற்களை பொருத்திக்கொண்டு பல்லை தெற்றுப்பல் ஆக்கிகொள்வது உண்டு. சிலர் டென்டிஸ்டிடம் போய் அறுவை சிகிச்சை எல்லாம் செய்து நல்ல பல்லை தெற்றுப்பல் ஆக்கிக்கொள்வார்கள்.

இரானியர்களுக்கு அது போல மூக்கு மிக முக்கியம். பல இரானியர்களுக்கும் மூக்கு புடைப்பாக இருக்கும். அதை நேராக, சீராக, சின்னதாக ஆக்கிக்கொள்ள மெனகெடுவார்கள். உலகின் மூக்கு சர்ஜரியில் முதலிடத்தில் இருக்கும் நகரம் டெஹ்ரான் தான். மூக்கு சர்ஜரி செய்தபின் மூக்கின் மேல் பிளாஸ்திரி ஒட்டிக்கொள்வது இரானில் ஸ்டேட்ஸ் சிம்பல். ஏழைகள் சர்ஜரி செய்யாமலே மூக்கில் பிளாஸ்திரி ஒட்டிக்கொண்டு வருவதுண்டு.

யூதர்களுக்கும் அதேபோல கூர் மூக்கு தான். ஆனால் "கூர் மூக்கு" என்பது யூதர்களை ஸ்டிரியோடைப் செய்ய பயன்படுத்தப்பட, கூர் மூக்குடன் பிறக்கும் யூதர்கள் சில சர்ஜரி செய்து அதை சரிப்படுத்திக்கொள்வதும் வழக்கம்.

நைஜீரியாவில் பல பழங்குடிகள் உண்டு. ஒருவர் இன்ன இனம் என்பதை எப்படி தெரிந்துகொள்வது? அதனால் பிறந்தவுடன் அந்த இனத்தின் அடையாளத்தை முகத்தில் கீறலாக போட்டு, தழும்பு வரும்படிக்கு செய்துவிடுவார்கள். சாலையில் போனாலே "இவன் இன்ன இனம்" என கண்டுபிடித்துவிடலாம். நகரத்தில் பிறந்து தழும்பு போடாமல் எஸ்கேப் ஆகிறவர்களுக்கு பெண் கிடைக்காது. சிலர் கல்யாணம் ஆகவேண்டுமெனில் தழும்பு போட்டே ஆகவேண்டும் என்பதற்காக, கல்யாணத்துக்கு முன் வேண்டா வெறுப்பாக தழும்பு போட்டுக்கொள்வார்கள்.

மூக்கு, பல்லு, சூடுன்னு என்ன கொடுமை இது எல்லாம்? ஆண்டவன் நம்மை எப்படி படைச்சானோ, அப்படியே இருக்கலாம்னு பலருக்கும் தோன்றுவது இல்லை!

-நியாண்டர் செல்வன்

பாரதிக்கிருந்த பெரும் சிறப்பு அவரது எழுத்திற்கும் வாழ்க்கைக்கும் இடைவெளி இல்லாதிருந்தது என்பதுதான்.

பேசுவதற்காக அவனைப் படித்தேன். பிறகு அவனே என்னை பேச வைத்தான். சில இடங்களில் என்னைப் பேசாதிருக்கப் பண்ணி விட்டான். கூடுதல் பட்சம் என்னை அழவைத்தான். குறைந்தபட்சம் என்னை அதிர வைத்தான்.

ஒருநாள் திருநெல்லைச் சீமையில் பொருனை நதி பொங்கி பெருக்கெடுத்து ஓடுகின்ற மணல் வெளிகளில் சுத்தானந்தரோடு பாரதி நடந்து போகிறார்.

"நம்மிடத்தில் கொஞ்சம் பணம் இருக்கிறது. அது விரைவில் இரண்டாயிரம் ஆகும், இருபதாயிரம் ஆகும்" என்று அடுக்கிக்கொண்டே போகிறார்.

அடுத்தும் தொடுத்தும் வருகின்ற சுத்தானந்தருக்கு வியப்பால் விழிப்புருவங்கள் வில்லாகின்றன. அது எப்படி இரண்டாயிரம் இருபதாயிரம் ஆகும்? வியந்து போகிறார் சுத்ததானந்தர். "எப்படி?" என்று கேட்கவும் செய்கிறார்.

"அமுதம் என்றொரு தமிழ்ப் பத்திரிகை தொடங்க இருக்கிறோம். இரண்டாயிரம் இருபதாயிரம் ஆகும் ஓய்... பாரும்!" என்று நெல்லைத்தமிழில் ஓய் போட்டுக்கொண்டே ஓங்காரமாகப் பேசுகிறார் பாரதி.

அப்போது ஒரு ஏழைத்தாயின் குரல் கேட்கிறதாம்..

"ஆண்டவனே! இன்று நாளெல்லாம் அலைந்தேன்; ஒரு பழம் கூட விற்கவிலையே!" என்று ஒரு தாய் கூக்குரலிட்டுக் கொண்டே வருகிறாள்.

அவ்வளவுதான்! "தாயே! வா இங்கே! பாரதி வாழுகின்ற காலத்தில் ஓர் ஏழைத்தாய் வாடுவதா? வருந்துவதா? வா இங்கே!" என்கிறார் பாரதி.

அவள் கூடையை இறக்கும்வரை கூட பொறுமையில்லாமல் இவரே இறக்கி, பழங்களை தானே எடுத்து சுத்ததானந்தருக்கும் கொடுத்து 'சாப்பிடும் ஓய்' என்கிறார். தானும் சாப்பிடுகிறார்.

சாப்பிட்டாயிற்று. வேண்டியவரை அள்ளியாயிற்று. ஆறு ரூபாயை எடுத்து அந்த அம்மாளிடம் நீட்டுகிறார். "இதற்கு ஆறு ரூபாயா?" என்று கேட்கிறார் அந்த அம்மணி.

"ஆமாம் தாயே! ஆமாம். நீ சாப்பிடு. உன் குழந்தைகளுக்குக் கொடு. நன்றாய் இரு!" என்கிறார்.

பிறகு, "உனக்கு எத்தனை குழந்தைகள்?" என்கிறார்.

அவள் "இரண்டு பெண்கள்" என்றாள்.

"நமக்கும் அப்படியே" என்று நடக்க ஆரம்பித்து விட்டார் பாரதியார்.

கற்பனை முகடுகளில் தடம் பதித்து தமிழ் வளர்த்த காவிய வானம்பாடி இப்போது தரைக்கு வந்து விட்டது. இதுதான் மேகம் தரைக்கு வந்த இங்கிதமான இதிகாசக் கதை.

இரண்டாயிரம், இருபதாயிரம் என்று கற்பனையில் பறந்து கொண்டிருந்த கவிப்பறவையை ஒரு ஏழைத்தாயின் அவலக்குரல் நிமிடத்தில் கீழே இறக்கிவிட்டது. அந்த ஒரே நிமிடத்தில் அவளது வறுமைக்கோலம் அவர் மனதை வாட்ட ஆரம்பித்து விட்டது. "அமுதம்" பத்திரிகை, பணம் பண்ணுதல் எல்லாம் மறந்தே போயிற்று.

"மனிதர் நோக மனிதர் பார்க்கும்

வாழ்க்கை இனி உண்டோ?"

என்று பாட்டு மட்டும் பாடிவிட்டுப் போகவில்லை கவியரசர். பாடியபடிதான் கச்சிதமாக வாழ்ந்திருக்கிறார். எழுத்திற்கும் வாழ்க்கைக்கும் இடைவெளி இல்லாமல் அவரது வரலாற்று நதி நடந்து போவதைப் பார்க்கிறோம்."

-வலம்புரி ஜான்

அறுசுவை உணவே நமது உணவு பழக்கத்தின் அடிப்படையாக இருக்கிறது. ஒவ்வொரு சுவையும் ஒவ்வொரு உடல் உறுப்பின் செயல்பாட்டை பராமரிக்கிறது என்பதால் தான், அறுசுவையும் நமது உணவில் இருக்கவேண்டும் என்று கூறுகிறோம்.

ஆனால் கசப்பு, துவர்ப்பு, புளிப்பு சுவைகளைக் குறைத்துவிட்டு, இனிப்பும், காரமும், உவர்ப்பும் அதிகமுள்ள உணவுகள் தான் தற்போது பெரும்பாலோனோரால் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறது. இதனால் உடல்தன்மையின் சமநிலை மாறுபட்டு நோய்களுக்கும் அழைப்பு விடப்படுகிறது.

இதற்கு எதிர்மாறாக, கசப்புத் தன்மையுள்ள உணவுகளை உண்பதால், நீரிழிவு கட்டுக்குள் இருக்கும் என்று, அளவிற்கு அதிகமான கசப்பு உணவுகளை உண்ணும் நோயாளிகளும் இருக்கிறார்கள். அதுவும் தவறு.

பசியைத் தூண்டுதல், உடல் அழுக்கு நீக்குதல், மற்ற ஐந்து சுவைகளையும் சரியாக உணரவைத்தல், உடல் வறட்சி மற்றும் குளிர்ச்சித் தன்மையை சரிசெய்தல் போன்றவை கசப்புத் தன்மையின் பயன்கள்.

ஆனால், அதே கசப்பு சுவை அளவிற்கும் அதிகமாக சேரும்போது, உடல் அரிப்பு, தடிப்பு, உப்புசம், மெலிந்த உடல் வாகு, பசியின் குறைபாடு, வாயில் உமிழ்நீர் குறைந்து வறட்டுத் தன்மை போன்றவை ஏற்படும்.

ஒருநாளைக்கு கசப்பு சுவையுள்ள காய்களை 50 முதல் 75 கிராம் அளவிற்கு உண்ணலாம். இரத்த சர்க்கரையில் அவ்வப்போது ஏற்ற இறக்கங்கள் இருப்பவர்கள் தொடர்ச்சியாக, தினமும் இரண்டு, மூன்று வகை கசப்பு உணவுகள் உண்பதைத் தவிர்க்கவேண்டும்.

ஒருவேளை, மேற்கூறிய அறிகுறிகள் இருக்குமாயின், நீங்கள் எடுத்துக்கொண்ட உணவையும் மருத்துவரிடம் கூறிவிடுவது நல்லது.

-வண்டார்குழலி

கலைவாணர் அவருடைய கடைசி கால கட்டத்தில் சென்னை ஜெனரல் ஆஸ்பத்திரியில் இருந்தாரே, அப்போது ஒரு நிகழ்ச்சி.

அவரைக் காண அங்கு சென்றவர்களில் குறிப்பிட்ட பலரிடமும் ராமச்சந்திரனைப் பார்க்கணும்; அவனை வரச்சொல்லுங்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். மதுரம் அம்மையார் அவர்களும் போன் வழியாக தகவல் கொடுத்தார்.

இது குறித்து எம்.ஜி.ஆர் கூறுகையில் "யாரும் அவரைப் பார்த்துத் தொந்தரவு செய்யக் கூடாது என்று டாக்டர் அட்வைஸ் செய்திருப்பதாக அறிந்ததால், நான் நேரில் போய்ச் சந்திக்கத் தாமதித்தேன். ஆனால் உடனடியாக நேரில் போய்க் கலைவாணரைப் பார்க்கவில்லையே தவிர, அவருடைய நலத்திற்கான ஆர்வமும் எல்லாவிதத் தொடர்பும் கொண்டிருந்தேன். பிறகு இரண்டொரு நாட்களிலேயே நேரில் பார்க்கச் சென்றேன்.

அவர் என்னைப் பார்த்ததும், ராமச்சந்திரா, நான் எதுக்காகக் கூப்பிட்டனுப்பினேன் தெரியுமா? பல பேர் வராங்க. வந்து பார்த்துட்டுப்போறாங்க. பத்திரிகைக்காரங்க, அவர் வந்து பார்த்தார். இவர் போய்ப் பார்த்தார் என்று செய்தி வெளியிடறாங்க. நீ மட்டும் வந்து பார்த்ததாகச் செய்தி வர்றதில்லை. அதனால் நீ வந்து பார்க்கலைங்கற செய்தி தான் வெளியே தெரியும். எனக்காக நீ செய்து வருகிற காரியங்கள் எல்லாம் யாருக்கும் தெரியாது. நீ வரலைன்னா மக்கள் தவறாக நினைப்பாங்க. அந்தக் கெட்ட பேர் உனக்கு வேண்டாம் தான் உன்னை வரச்சொன்னேன் என்றார்.

என்னை வற்புறுத்தி அழைத்ததன் காரணம் இதுதான் என்பது எனக்கு மட்டுமல்ல; யாருக்குத்தான் இந்த வகையில் புரிந்திருக்க முடியும்? அவர் தனக்காவா என்னை அழைத்தார்? எனக்காக அல்லவா என்னை அழைத்திருக்கிறார்!

அந்தப் புரியாத புதிரைப் பற்றி என்ன சொல்வது! எப்பேர்ப்பட்ட ஒரு மாபெரும் பண்பு அவரது அந்த அழைப்பில் வெளிப்பட்டது!

அப்படிப் புரியாத புதிராக இருந்த காரணத்தால்தான் என்றென்றும், வரலாறு உள்ள வரைக்கும் நிலைத்து விளங்கும் தகுதி அவரிடம் நிறைந்திருக்க முடிந்தது." என்றார்.

-சந்திரன் வீராசாமி